71
İngiltərə və ABŞ kimi, Sovet İttifaqı da Türkiyənin bu riskli addımını
narahatlıqla qarşıladı.
Məlum olduğu kimi, 1939-cu ilin avqustunda Sovetlər
özləri də Almaniya ilə belə bir müqavilə imzalamışdı və müharibənin
başlanmasında, dünyanın təsir dairəsinə bölünməsində bu müqavilə az rol
oynamamışdı. Bununla belə Türk-Alman müqaviləsi Sovetlərə hücum ərəfəsində
Almaniyanın son hazırlıq tədbirlərindən biri kimi qiymətləndirilirdi. Sovetlərin
gizli diplomatik sənədlərində göstərilirdi ki,18 iyun 1941-ci ildə Almaniya ilə
dostluq müqaviləsini imzalamaqla Ş.Saracoğlu Sovet İttifaqına hücum üçün onun
əl-qolunu açdı (78). Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, 18 iyun Alman-Türk
müqaviləsindən dörd gün əvvəl, iyun ayının 14-də "'Pravda" qəzetində dərc edilən
SİTA-nın bəyanatında qeyd edilirdi ki, SSRİ və Almaniya hücum etməmək
haqqında paktın şərtlərinə dönmədən əməl edirlər və son vaxtlar onların arasında
müharibənin yetişdiyi barədə yayılan söz-söhbətin heç bir əsası yoxdur. Bəyanatda
SSRİ-nin Almaniyaya strateji xammal, ərzaq və s. göndərilməsi ilə bağlı
öhdəlikləri çox dəqiq yerinə yetirildiyi vurğulanırdı. Sovetlərin rəsmi teleqraf
agentliyinin yaydığı belə bir sakitləşdirici bəyanat türkləri almanlarla neytrallıq
haqqında müqavilə bağlamağa daha da ürəkləndirmişdi. Lakin SİTA-nın
bəyanatından bir həftə sonra 22 iyun 1941-ci ildə Almaniyanın Sovet İttifaqına
hücumu ilə dünya müharibəsi yeni mərhələyə qədəm qoydu. Bu mərhələ həm də
vuruşan və vuruşmayan ölkələrin mövqelərinin aydınlaşması ilə səciyyəvi idi.
72
III FƏSIL
SSRİ-Türkiyə: arzu olunan bitərəflikdən
gözlənilməyən tələblərə doğru
Alman - Sovet müharibəsi başlamaqla İkinci Dünya müharibəsinin coğrafiyası
xeyli genişləndi. İri miqyaslı hərbi əməliyyatlar Türkiyənin sərhədlərinə gəlib
çatdı. Almaniyanın SSRİ-yə hücumu bir tərəfdən müharibə təhlükəsinin
Türkiyədən bir qədər uzaqlaşmasına gətirib çıxarmışdısa və türk diplomatiyasının
yükünü bir qədər yüngülləşdirmişdisə, digər tərəfdən Sovet İttifaqı kimi iddialı bir
dövlətin müharibəyə qatılması Boğazlar məsələsinin əhəmiyyətini yenidən
artırmış, ölkəni hərbdən kənarda saxlamaq siyasətinin zəruriliyini yeni çalarlarla
ortaya qoymuşdu. Türkiyəni öz tərəfinə çəkmək uğrunda mübarizə hər iki vuruşan
tərəfin strateji planlarına daxil edilmişdi. Bu mübarizə elə ciddi xarakter almışdı
ki, sanki müharibənin necə gedəcəyi və necə bitəcəyi Türkiyənin kimin tərəfində
olmasından asılı idi. Türkiyə isə sovet-alman hərbinin elə ilk həftəsində, iyunun
26-da xüsusi nota ilə çıxış edib öz bitərəfliyini elan etdi və bu bitərəflik hər iki
vuruşan tərəfə aid idi.
Almaniya SSRİ-yə hücum etdikdən sonra 1940-cı ildə sovetlərlə aparılan
danışıqlarda V.Molotovun Türkiyə barədə irəli sürdüyü planları açıqladı və
bundan Türkiyəni öz tərəfinə çəkmək, Sovet İttifaqı ilə Türkiyə arasında
münasibətləri gərginləşdirmək məqsədilə istifadə etməyə başladı. Bu təbliğatın
təsirini azaltmaq və Türkiyə ictimaiyyətini sakitləşdirmək məqsədilə Sovet
hökuməti xüsusi bəyanatla çıxtş edib Almaniya ilə danışıqlarda sovetlərin belə
fikirdə olmadığını bildirdi. Türkiyədə Sovetlərə qarşı yönəlmiş təbliğat
kampaniyası elə ciddi xarakter aldı ki, iyun ayının 27-də SİTA xüsusi təkziblə
çıxış edib Sovet İttifaqının Bosfor və Dardanell boğazlarına iddiaları, Bolqarıstanı
işğal etmək niyyətləri barədə Hitlerin elan etdiyi bəyannamənin təxribat xarakteri
daşıdığını əsaslandırmağa çalışdı.
1939-cu ilin avqust müqaviləsindən sonra Almaniyanın SSRİ-yə hücumu ilə
başlanmış yeni siyasi şəraitdə Türkiyənin Sovetlərə rəğbəti olmasa da,
Almaniyanın qələbəsini də arzulamırdı. Uzun müddət, xüsusilə müharibənin
sonundan başlayaraq Türkiyəyə qarşı güclənən ideoloji, siyasi basqılar fonunda
Sovet müəllifləri Türkiyəni Almaniya ilə əməkdaşlıqda ittiham etsələr də, yeni
açıqlanan arxiv sənədləri bu ittihamların sovetlərin strateji maraqlarından irəli
gəldiyini təsdiq edir. Hələ ötən əsrin 70-ci illərində Moskvada çıxan bəzi elmi
ədəbiyyatda Türkiyənin Almaniyanı "cərrahiyyə stolunda" görmək arzuları etiraf
edilirdi (1)-Digər tərəfdən, Türkiyənin müttəfiqi olan Böyük Britaniya rəsmiləri
73
müharibə başlayan gün, iyun ayının 22-də Sovet İttifaqını müdafiə edəcəkləri
barədə bəyanatla çıxış etmişdilər. Bu bəyanat sovet-alman
müharibəsinə
Türkiyənin münasibətini müəyyənləşdirmək baxımından həlledici əhəmiyyətə
malik idi.
İkinci Dünya müharibəsinin başlanmasından bir neçə gün əvvəl Moskvaya
Türkiyənin səfiri təyin edilmiş Ali Haydar Aktay SSRİ Xarici işlər komissarlığının
məlumatına görə, slavyanlara rəğbəti olan, Sovet-Türkiyə münasibətlərinin
inkişafında maraqlı olan bir diplomat idi (2). Müharibənin ilk aylarında o, iki
ölkənin münasibətlərinin müqavilə öhdəliklərinə uyğun olaraq qurulması
istiqamətində gərgin fəaliyyət göstərirdi. Türkiyə hökumətinin demək olar ki,
bütün nüfuzlu dairələri SSRİ-yə təmkinli münasibət göstərilməsinin tərəfdarı
idilər. Bəzən belə münasibət açıq ifadə olunan rəğbət səviyyəsinə yüksəlirdi.
Türkiyə cəmiyyətində İngiltərə tərəfdarı kimi tanınan və vaxtilə Baş nazir
vəzifəsində çalışarkən SSRİ-yə elə də yaxşı münasibət bəsləməyən Rauf Orbay
alman hücumundan sonra Sovet İttifaqına rəğbət bəsləyən siyasətçilərdən birinə
çevrilmişdi. Əlbəttə, onun yanaşmasında baş verən bu dəyişiklik dünyada beş
verən hadisələrin inkişaf meyllərini düzgün qiymətləndirməsi ilə bağlı idi.
Almaniyanın SSRİ-yə hücumundan az sonra, iyul ayının 18-də R.Orbay
Ankaradakı Sovet səfiri S.Vinoqradovla görüşərkən demişdi: "Nə qədər ki, İsmət
İnönü, Ali Fuad Cebesoy və mən sağam, Türkiyə hər zaman SSRİ ilə dostluğu
saxlayacaqdır" (3). R.Orbay 1942-ci ilin fevralında Londona səfir təyin edildikdən
sonra orada işlədiyi iki il müddətində müttəfiqlərarası münasibətlərin daha da
möhkəmlənməsində müsbət rol oynamışdı.
Müharibə başlandıqdan sonra Türkiyə ordusunun yüksək rütbəli zabitləri və
komanda heyəti də Sovetlərə loyal münasibət bəslənməsinə tərəfdar idilər.
Türkiyə ordusunun Baş qərargah rəisi marşal F.Çakmak Ankaradakı Sovet hərbi
attaşesi ilə görüşdə Sovet İttifaqının Almaniya üzərində qələbə çalacağına
inandığını bildimıişdi. Sovet xüsusi xidmət orqanları marşalın belə münasibətini
onun SSRİ-nin gücünü müstəsna dərəcədə real qiymətləndirməsi ilə izah etsələr
də, əslində bu, daha çox dünyada cərəyan edən hadisələrin daha düzgün
qiymətləndirilməsi ilə bäğlı idi (4). Uzun müddət Türkiyə ordusunun müxtəlif
diviziyalarına rəhbərlik etmiş, 16-cı korpusun komandanı olmuş general Ali Rza
Artunkal sovet-alman müharibəsi ilə bağlı İstanbul da daxil olmaqla 1940-cı ilin
oktyabrından rəhbərlik etdiyi, mühasirə vəziyyətində elan olunmuş 5 vilayətin
müdafiəsinə hazırlıqla əlaqədar bir sıra zəruri tədbirləri həyata keçirmişdi. İlk
növbədə o, mühasirə vəziyyətinin komandanı kimi həmin ərazidə Almaniya
kəşfiyyat təşkilatlarını aşkarlamış və alman casuslarını, o cümlədən "ox"
ölkələrinin hərbi attaşelərinin katiblərini həbs etmişdi. Digər tərəfdən, general
Artunkal müharibənin