_____________Milli Kitabxana_____________
53
Azərbaycanda jurnalistikanın səviyyəsinin beynəlxalq
jurnalistikaya çatmaması barədə fikirlə tam razıyam. Amma razılaşaq
ki, bizim ordunun da səviyyəsi beynəlxalq standartlara çatmır. İndi
biz gözləməliyik ki, nə vaxt jurnalistlərimiz və ya ordumuz
beynəlxalq səviyyəyə çatacaq? Bu inkişaf edən daimi bir prosesdir.
Gəlin günahı jurnalistlərdə görməyək. Onlar da əksinə günahı orduda
görə bilərlər.
Fikrimcə, Müdafiə Nazirliyi hərbi mövzuda yazan jurnalistləri
yetişdirməlidir. Demirəm ki, jurnalistlər hərbi məktəb qurtarmalıdır.
Amma müdafiə və təhlükəsizlik sektorunda yazan jurnalistlər üçün
hansısa kurslar, treninqlər, seminarların keçirilməsi zəruridir.
Jurnalistlər üçün hərbi texniki terminləri öyrənmələri üçün treninqlər
keçirilməlidir.
Bu gün Müdafiə Nazirliyi ilə QHT-lər arasında birgə fəaliyyət
yoxdur. Bu səbəbdən biz -vətəndaş cəmiyyəti Silahlı Qüvvələr
barədə məlumatları ayrı-ayrı mənbələrdən almağa məcbur oluruq.
Sözsüz ki, belə olduqda ordu barədə neqativ məlumatlar ortaya çıxa
bilər.
“İnformasianın verilməsində ciddi problemlər və
məhdudiyyətlər mövcuddur və bu dörd əsas səbəblə şərtlənir”
Üzeyir Cəfərov, “Hərbi Jurnalistlər” İctimai birliyinin sədri
Demokratik ölkələrdə güc strukturları KİV-ə həvəslə məlumat
verməyə razı olurlar, çünki onların məqsədləri var, hədəfdə ölkənin
milli maraqlarıdır. Qeyri-demokratik ölkələrdə isə hərbi məmurlar
media ilə münasibətlərdən qaçır. Onlar hesab edirlər ki, KİV-ə
məlumat verməklə ölkənin müdafiə qüdrətinə zərər gətirə bilərlər.
Amma onları qorxudan məsələ güc strukturlarında şəfaflığın
yaranması nəticəsində neqativ halların üzə çıxa biləcəyi təhlükəsidir.
Hərbi sahədə informasiya əldə etmək mədəniyyətinin nə dərəcədə
inkişaf etməsinə dair sual əslində bütün postsovet ölkələrinin
_____________Milli Kitabxana_____________
54
əksəriyyəti üçün aktualdır. Mən Azərbaycanı hərbi sahədə
informasiyanın
əldə edilməsi mədəniyyətinin mövcudluğu
prizmasından postsovet ölkələri arasında orta mövqeyə qoyardım.
Lakin sözsüz ki, informasianın verilməsində ciddi problemlər və
məhdudiyyətlər mövcuddur və bu dörd əsas səbəblə şərtlənir:
birincisi, Azərbaycan Ermənistanla müharibə şəraitindədir və
torpaqlarımızın 20 faizi erməni işğalındadır. Dövlət rəsmilərinin
fikrincə, bu vəziyyətdə ordu ilə bağlı məlumatların tam olaraq
cəmiyyətə açıqlanması mümkün deyil, ona görə ki, ölkənin müdafiə
qüdrətinə xələl gətirilə bilər. Düzdür mən bununla tam razılaşmıram,
eyni zamanda bu başqa bir söhbətin mövzusu ola bilər. İkinci səbəb
isə Azərbaycan Silahlı Qüvvələrində təmsil olunan və informasiya
təbliğatına məsul bir sıra şəxslərin peşəkarlığının aşağı olması ilə
əlaqələndirilə bilər. Onların bir çoxu informasiyaların ötürülməsinin
müasir qaydalarına bələd deyillər. Bu xüsusda onu da qeyd etmək
lazımdır ki, Azərbaycanda güc strukturlarının ictimai
məlumatlandırma mexanizmləri, mətbuat konfransıarının keçirilməsi
prosedurları təəssüf ki, hələ də qeyri-müəyyəndir. Bir sıra güc
strukturlarının – xüsusilə Müdafiə Nazirliyinin və Dövlət Sərhəd
xidmətinin rəsmi saytlarının olmaması Azərbaycanda hərbi sahədə
informasiya vermək mədəniyyətinin vəziyyətinin göstəricsidir.
Növbəti səbəb hərbi sahədə məlumat əldə etmək istəyən KİV və
QHT əməkdaşlarının bir çoxunun peşəkarlığının aşağı olması ilə
bağlıdır. Bəziləri məlumatsızlıqdan qeyri-ciddi suallarla güc
strukturlarına müraciət edirlər və ya hansısa şantaj xarakterli,
reketcəsinə yanaşmalar da olur.
Nəhayət növbəti - sonuncu səbəb isə, hərbi sahədə neqativ
halların olnasında maraqlı olan, korrupsiyaya və rüşvətxorluğa
bulaşmış bir sıra məmurların fəaliyyəti ilə əlaqəlidir. Güc
strukturlarının büdcəsinin necə xərclənməsi, tenderlərin hansı
şərtlərlə keçirilməsi və nəticədə kimlərin hansı cəhətinə görə qalib
elan olunmasına dair məlumatların əksər hallarda qapalı saxlanılması
sözsüz ki, şübhlərə səbəb olur.
_____________Milli Kitabxana_____________
55
Azərbaycan mətbuatında hərbi sahədə yazan jurnalistlərin
peşəkarlığının yüksək səviyyədə olmadığı qənatindəyəm. Fikrimcə,
burada jurnalistlərin özlərinin də günahı var, amma güc
strukturlarının məsuliyyəti daha böyük hesab edilməlidir. Gürcüstan
və Ukrayna nümunəsinə baxmaq kifayət edər. Məlumdur ki, bu
ölkələrin Silahlı Qüvvələrinin NATO standartlarına keçidi
çərçivəsində müdafiə və təhlükəsizlik məsələlərində ölkənin
vətəndaş cəmiyyətinin fəalllaşdırılması istiqamətində ciddi addımlar
atıldı. Gürcüstanda güc strukturları tərəfindən hərbi sahədə yazan
jurnalistlərin zəruri bilik və təcrübələrə malik olmaları üçün intensiv
kursların, hərbi hissələrə səfərlərin həyata keçirilməsinə başlanıldı.
Təsadüfi deyil ki, bu ölkənin Avroatlantik İnteqrasiya Nazirliyi
çərçivəsində yaradılmış ictimai şurada müstəqil, aparıcı hərbi
jurnalistlər də aparıcı mövqe tutrlar. Ukraynada isə güc
strukturlarının qarşısına hərbi jurnalistlərin sorğularına qısa zaman
kəsiyində cavab verilməsi öhdəliyi qoyulub. Ukraynda hərbi
jurnalistlər maksumum şəkildə sərbəstdirlər və onların yazdıqları bir
çox faktlara Azərbaycanda bəlkə də “hərbi sirr” damğası vurula bilər.
“Mətbuatda hərbi sahədə yazan jurnalistlərin ixtisaslaşması
işinə başlanılmalıdır”
Elçin Eldəniz, “Ayna” qəzetinin əməkdaşı:
Azərbaycanda hərbi jurnalıistlərin peşəkarlığının artırılması
məsələsi diqqətdən kənarda qalıb. Ölkənin iki əsas hədəfi –
torpaqların işğaldan azad olunması və hərbi islahatların uğurla həyata
keçirilməsi sözsüz ki, həm də informasiya təbliğatının düzgün
qurulmasından keçir. Bunun əsas dayağı isə müstəqil, vətənpərvər,
hərbi sahədə bilikli və təcrübəli jurnalistlərdir. Buna nail olmaq üçün
hökümət və onun ayrı-ayrı qurumlarının faaliyyətinin
uzlaşdırılmasına ehtiyac yaranıb.
İlk növbədə mətbuatda hərbi sahədə yazan jurnalistlərin
ixtisaslaşması işinə başlanılmalıdır. Bu gün bir sıra KİV-də
jurnalistlər həm mədəniyyətdən, həm siyasətdən, həm sosial sahədən,
Dostları ilə paylaş: |