Èëéàñ ßôÿíäèéåâ
50
Əfəndiyevi oxuyaq, oxuyaq, oxuyaq... Oxuduqca ona Ulu Tanrıdan
rəhmət diləyək.
Şərif Ağayar
şair, yazıçı
Mən inanıram ki, söz yaşadıqca, İlyas müəllim də yaşayacaq.
Fərhad Xəlilov,
Xalq rəssamı
İlyas Əfəndiyevin əsərləri ilə bir çox rejissorlar, aktyorlar
yetişib. Bizim nəslimizdə, demək olar ki, az-çox yaradıcılığımız
bilavasitə İlyas Əfəndiyevin əsərləri ilə bağlıdır. Şəxsən mənim
ifa etdiyim surətlərin əksəriyyəti İlyas Əfəndiyev sənətinə məx-
susdur. Bu gün də İlyas müəllimin əsərləri bizim teatrımızda bö-
yük müvəffəqiyyətlə gedir.
Əliabbas Qədirov,
Xalq artisti
Azərbaycan ədəbiyyatının klassiki, Xalq yazıçısı İlyas Əfən-
diyevin yaradıcılığından söhbət açan tanınmış ədəbiyyatşünas,
akademik Yaşar Qarayev İlyas Əfəndiyevin şeir yazmadığını xü-
susi vurğuladıqdan sonra, “İlyas Əfəndiyevin lirikası Azərbay-
canda bugünkü milli ədəbi hərəkatın üslub əlvanlığı və forma
zənginliyini qabarıq şəkildə əks etdirir” qənaətini cəsarətlə bəyan
edir. O yazır: “əlbəttə, mübahisə etmək olar ki, İlyas Əfəndiyev
daha çox ədibdir, yoxsa şairdir?” lakin bir şey mübahisəsizdir:
İlyas Ərfəndiyev hər şeydən əvvəl, bir lirikdir, şairanə istedad və
üsluba malikdir.”
Abid Tahirli
ədəbiyyatşünas alim, professor
Ustad! Nurlu siman, işıqlı fikrin, güclü əhəmiyyətə malik
əməllərin, xalqımız üçün gördüyün əvəzsiz işlərin yaddaşımda
oyandıqca sənə min rəhmət oxuyuram, məzarın nurla dolsun, de-
yirəm. Bununla bahəm ay ustad! Özümdən də asılı olmayaraq
Áèáëèîãðàôèéà
51
sənə “çox sağ ol” deyirəm, yaşa deyirəm. Xalqımız üçün, vətəni-
miz üçün gördüyün bütün işlər üçün, cəfakeşliyin, fədəkarlığı
üçün çox sag ol! Yaşa, yaşa!
İnqilab Kərimov,
AMEA-nın müxbir üzvü
İstər sağlığında, istərsə də dünyasını dəyişdikdən sonra gör-
kəm_li yazıçımız İlyas Əfəndiyev barəsində həmişə mükəmməl
məqalələr yazılıb, yaradıcılığı müxtəlif yönümdən təhlilə çəkilib.
İlyas Əfəndiyevin Azərbaycan nəsrinə gətirdiyi yeni nəfəsdən,
teatrşünaslar isə onun səhnəmizə töhfə etdiyi pyeslərindən söz
açıb... Onun haqqında yazırlar ki, İlyas Əfəndiyev 82 il yaşadı.
Amma mənə elə gəlir ki, yazıçı ömrü haqqında son həddin özü
düz deyil. İlyas Əfəndiyev əbədi yaşayır. Çünki onun ədəbiyyat
gülüstanımızda cücərtdiyi, yetişdirdiyi gül-çiçəklər həmişə ətirli
və solmazdır.
Flora Xəlilzadə,
şair, publisist, Əməkdar jurnalist
İlyas Əfəndiyev öz zamanının övladı idi və təbii ki, yaşadığı
dövrün hadisələrini qələmə alırdı, həmin dövrün insanlarının ob-
razlarını yaradırdı. Lakin bu hadisələri və obrazları təsvir edərkən
İlyas Əfəndiyev qətiyyən başqalarını təkrar etmirdi. O, orijinallığı
sevən və görən yazıçı idi. O, yenilik tərəfdarı idi. Həyatda,
cəmiyyətdə həmişə yenilik axtarırdı və bu yeniliyi, bu təzəliyi
başqalarından fərqli olaraq daha tez duyur və qələmə alırdı...
Bir anlıq təsəvvür edin ki, son 70 ilin nəsr və dramaturgiya-
sında İlyas Əfəndiyev adlı bir şəxsiyyət olmayıb, o zaman ədə-
biyyatımız nələri itirərdi? Nəsrimizdə və dramaturgiyamızda lirik
psixoloji təmayülün, Cəfər Cabbarlıdan sonra yeni və orijinal bir
teatr məktəbinin adı-ünvanı itirilmiş olardı.”
Vaqif Yusifli,
Əməkdar incəsənət işçisi
Èëéàñ ßôÿíäèéåâ
52
İlyas Əfəndiyevi başqa ədiblərdən fərqləndirən bu idi ki, hə-
min yazıçılar sosioloji üslubdan tam xilas ola bilmədilər, İlyas
Əfəndiyev isə inadkar bir əzmlə yeni nəsrin poetikasını yaratdı.
Onun nəsri sözün həqiqi mənasında 60-cı illər nəsli üçün bədii-
fəlsəfi örnək oldu. XX əsrin sovet dönəmində bütün ədəbiyyat
ağız-ağıza verib sosializmin, əfsanəvi kommunizmin cahanşümul
qələbələrini vəsf və mədh etdiyi bir dövrdə İlyas Əfəndiyevin sə-
nətkar nəfəsi öz kövrək romantik addımları ilə insanın qəlbinə
daxil oldu və bu insanı sosioloji ehkamların məngənəsindən xilas
etdi.
XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatında ənənə nə novatorluğun
həm bədii, həm də nəzəri vəhdətini ən uğurlu şəkildə yaradan 60-
cı illər nəslinin parlaq nümayəndəsi və İlyas Əfəndiyevin ləya-
qətli varisi Elçin oldu.
Nizaməddin Şəmsizadə,
professor
İlyas Əfəndiyev üçün mənəvi-əxlaqi dəyərlər, özü də 10-15 il
bundan əvvəl deyildiyi kimi, söhbət sovet adamının mənəvi-
əxlaqi dəyərindən yox, min illər boyu yaranmış, əbədiyaşarlıq
haqqı qazanmış, xalqımızın mənəvi pasportu olan mənəvi-əxlaqi
dəyərlərdən gedir, bütün ideoloji dəyərlərdən həmişə üstün ol-
muşdur. İlyas Əfəndiyev milli-mənəvi dəyərləri heç vaxt ideoloji
dəyərlərin ayağına verməmiş, bu dəyərləri həmişə uca tutmuş, bir
yazıçı kimi, böyük sənətkar kimi həmişə bu dəyərlərə sadiq ol-
muşdur. İlyas Əfəndiyev böyük məktəbdir. Şəxsiyyət kimi də,
yazıçı kimi də.
Hüseynbala Mirələmov,
yazıçı
Təməli ötən əsrin ortalarında qoyulmuş Azərbaycan drama-
turgiyası teatrımızı dramaturq sarıdan o qədər ərköyün etməyib.
150 il ərzində yalnız M.F.Axundov teatrı, H.Cavid teatrı, C.Cab-
barlı teatrı və İlyas Əfəndiyev teatrının adını çəkə bilərik. İlyas
Áèáëèîãðàôèéà
53
Əfəndiyevin adı bu siyahının sonundadır. Son... Son mogikan...
Son mənzil..
Gülcahan Məmmədova,
publisist
Sevgililəri vüsala yetirən, oxucuların yaddaşında “Söyüdlü
arx”, “Üçatılan”, “Geriyə baxma, qoca”, “Xurşidbanu Natəvan”,
“Şeyx Xiyabani”... kimi əsərləri ilə silinməz iz buraxan mahir
sənət ustadımız İlyas Əfəndiyev “ölüm” deyilən bir düşmənə tuş
olub...
Mahirə Ramilqızı
publisist
Bu qəfil xəbər hamını sarsıtdı. İlyas Əfəndiyev vəfat etmiş-
dir. İlyas müəllimin adı gələn kimi, gözüm önündə kitablar yox,
böyük bir kitabxana canlanır. Bu kitabxanadakı kitabların hamı-
sına “İlyas Əfəndiyev” yazılmışdı...
Atababa İsmayıloğlu
publisist
Cəfər Cabbarlı, Səməd Vurğun əsərləri ilə sənət zirvələri fəth
edən görkəmli aktyorlar, rejissorlar yetişdikcə dünyaya meydan
oxuyurdu Akademik Teatr. Sənəti, sənətkarı ilə öyünürdü xalq...
Vaxtsız ölüm dahilərin ömrünə son qoyanda sənət meydanı boş
qalmadı. Afişalarda yeni imza aradı qədirbilən tamaşaçılar. İlyas
Əfəndiyev “Bahar suları”, “Mənim günahım”, “Xurşidbanu
Natəvan”, “Sevgililərin cəhənnəmdə vüsalı”, “Unuda bilmirəm”,
“Büllur sarayda”, “Atayevlər ailəsi”, “Məhv olmuş gündəliklər”,
“Bizim qəribə taleyimiz”, “Mahnı dağlarda qaldı”, “Sən həmişə
mənimləsən”... Sapa düzülürdü bir-birinin ardınca inci, mirvari
əsərlər. Sevilirdi, yetişirdi aktyorlar...
Deyirlər hər əsərini övladı sayırdı İlyas müəllim. Əlindən
tutub gətirirdi sənət ocağına və pərvazlanana qədər gözdən qoy-
mazdı. Tamaşaçı zalında öz yeri olardı İlyas müəllimin. Onu öz
yerində görməyəndə özlərini narahat hiss edərdilər ifaçılar.