gətirsin. Sonra məktubu oda atıb yandırdı. Qasid soruşdu: “Ona cavab yazmırsan?” İmam Sadiq
(əleyhissəlam) buyurdu: “Bu gördüyün elə onun cavabı idi.”
Əbu Sələmənin qasidi İmam əleyhissəlamın yanından çıxıb Abdullahın yanına gedərək məktubu
ona verdi. Abdullah məktubu oxucaq onu öpüb dərhal ata minərək İmam Sadiq əleyhissəlamın
yanına gəlib dedi: “İndicə bizim Xorasandakı şiələrimizdən birinin gətirdiyi bu məktub Əbu
Sələmə tərəfindən yazılıb. O məni xilafət başına keçməyə dəvət edir.” İmam Sadiq (əleyhissəlam)
Abdullaha buyurdu: “Xorasan camaatı nə vaxtdan sənin şiələrin olmuşdur? Əbu Müslimi onların
yanına sən göndərmisən? Bir halda ki nə sən onları tanıyırsan nə də onlar səni bəs, onda necə
sənin şiələrindirlər?” Abdullah dedi: “Deməli sənin sözündən belə çıxır ki sənin bu barədə başqa
fikrin var?” İmam Sadiq (əleyhissəlam) buyurdu: “Allah Özü bilir ki mən hər bir müsəlman
barədə yaxşı fikirləşməyi özümə vacib bilirəm necə ola bilər ki indi onu sənə rəva bilməyim?
Abdullah bu puç arzuları ağlından çıxart bunu bil ki hakimiyyət Bəni-Abbasın (Abbasilərin)
olacaqdır. Bu məktubdan mənim üçün də gəlmişdir.”
Abdullah narahat halda İmam Sadiq əleyhissəlamı tərk edib geriyə döndü.
Ömər ibn Zeynül-abidin də Əbu Sələmənin məktubuna mənfi cavab verdi. Onun məktubunu
qəbul etməyib dedi: “Mən heç məktubu yazanı tanımıram ki ona cavab da yazım.”
Elə ki qələbə bayraqları dalğalanmağa başlayıb zəfər əlamətləri müşahidə olundu Əbu-Sələmə
yenidən İmam Sadiq əleyhissəlama məktubla bildirdi: “Bizim ixtiyarımızda yetmiş min döyüşçü
var indi öz mövqeyini müəyyən et!” İmam Sadiq (əleyhissəlam) yenə də əvvəlki cavabını verdi.
Əbu Bəkr Həzrəmi nəql edir ki bir gün Əban ibn Təğliblə birlikdə İmam Sadiq əleyhissəlamın
yanına getmişdik. O vaxt artıq Xorasanda qara bayraqlar (Abbasilərin bayraqları) dalğalanırdı.
İmam Sadiq əleyhissəlama dedik: “Vəziyyətin gedişatı barədə nə fikirləşirsiniz?” O buyurdu: “Öz
evinizdə oturun elə ki gördünüz biz kiminsə başına toplaşmışıq silah götürüb bizə tərəf gəlin.”
İmam Sadiq (əleyhissəlam) başqa bir söhbətində öz səhabələrinə buyurmuşdur: “Danışığınıza
fikir verin və evinizdən eşiyə çıxmayın çünki sizə məxsus olan şey (əsl İslam hökuməti) bu
tezliklə sizə nəsib olmayacaq...”
Nə üçün İmam Sadiq (ə) Abbasilərin başçılarının təklifini rədd etdi?
Deyilənlərə diqqət yetirərkən ilk baxışda İmam Sadiq əleyhissəlamın Əbu Müslim və Əbu
Sələmənin təklifləri qarşısındakı mövqeyi bir az anlaşılmazlıq yaradır. Ancaq bu məsələyə bir az
diqqətlə yanaşdıqda, İmam əleyhissəlamın belə bir mövqedə durmasının səbəbi çox aydın şəkildə
məlum olur. İmam Sadiq (əleyhissəlam) çox yaxşı bilirdi ki qiyam başçılarının hakimiyyətə
gəlməkdən başqa bir fikri yoxdur. Əhli-beytin tərəfdarlığı şüarını irəli sürmələri isə müxtəlif
kütlələri özlərinə tərəf cəlb etməkdən ötrüdür.
Tarixi rəvayətlər sübut edir ki Xorasan qoşunu Kufəyə gəldikdən sonra Əbu Sələmeyi Xəllal
siyasi işləri öz əlinə alıb ətrafındakı siyasi və nizami təşkilatları genişləndirməyə başladı. O
istəyirdi ki Əli əleyhissəlamın nəslindən bir nəfər xəlifə seçilməklə dövlətin əsas qüdrətini özü ələ
alıb son qərarı özü çıxartsın xəlifənin ancaq adı olub zahirdə görünsün.
İmam Sadiq (əleyhissəlam) bilirdi ki Əbu Müslim və Əbu-Sələmə Əhli-beytdən olan tanınmış bir
nəfər rəhbər təyin etməklə öz məqsədlərinə çatmaq fikrindədirlər. İmam (əleyhissəlam) bilirdi ki
onlar onu İmam kimi tanımır. Əgər onu İmam kimi tanısaydılar onda eyniməzmunlu məktubu
Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alih) ailəsindən olan üç nəfərə niyə yazırdılar?
İmam Sadiq (əleyhissəlam) son dərəcə qətiyyətlə bilirdi ki qiyamın əsas təşkilatçıları Abbasilərdir
onların da hakimiyyətə gəlməkdən başqa bir məqsədləri yoxdur. Əbu Müslim və Əbu Sələmə
kimilər isə yalnız bir vasitədirlər. İmam Sadiq (əleyhissəlam) bilirdi ki Abbasilər daha onlara
lazım olmayan və yaxud da, onlara mane olan şəxsləri tezliklə aradan götürəcəklər. Elə belə də
oldu. Əbu Müslim Əbu Sələmə Süleyman ibn Kəsir və tezliklə başqaları aradan götürüldülər.
İmam (əleyhissəlam) qətiyyətlə bilirdi ki Əbu Müslim və Əbu Sələmə kimilər aldadılmışlardır və
onlar heç də İslam və Əhli-beyt yolunda deyillər. Buna görə də, onlarla həmkarlıq etməyə və
onların gördüyü işlərə şəri bəraət verməyə razı olmurdu. Çünki qiyam başçıları onun məktəbinin
şagirdləri deyildilər. Onlar intiqam hakimiyyətə gəlmək və eləcə də pis işlər uğrunda çox ifrata
varmış və elə işlər görmüşdülər ki özünü müsəlman bilən şəxs onların gördüyü bu işləri əsla
təsdiqləyə bilməzdi.
İbrahimin Əbu Müslimə söylədiyi dəhşətli vəsiyyətlər
Tarixə nəzər saldıqda Abbasilər qiyamının əvvəllərində İbrahimin Əbu Müslim Xorasaniyə
yazdığı vəsiyyətin mətninə rast gəlirik.
Əmiri-Ali-Məhəmməd (səlləllahu əleyhi və alih) ləqəbi almış tanınmış qəhrəman Əbu Müslim
Xorasani Məkkəyə səfəri zamanı İbrahimlə görüşdü. İbrahim öz vəsiyyətlərini ona deyib sonralar
Abbasilərin simvolu olmuş qara bir bayrağı da ona verərək onu Xorasanda qiyam qaldırmaq üçün
göndərdi. Bu vəsiyyət İbrahim Əbu Müslim və sair qiyam başçılarının əsl simasını açıb söylədiyi
üçün onu olduğu kimi burada qeyd edirik.
İbrahim bu fərmanın (vəsiyyətin) əvvəlində Əbu Müslimi - bu təcrübəsiz cavanı daha çox
aldatmaq üçün deyir: “Sən bizim ailəmizdən olan bir şəxssən. Sənə nə deyirəmsə ona əməl et...
(Bizə qarşı vəfalı olmaqda) kimdən şübhələnsən onu qətlə yetir əgər bacarsan, Xorasanda bir
nəfər də olsun belə ərəb qoyma (Xorasanda olan bütün ərəbləri öldür.) Hətta beş qarış boyunda
bir uşaqdan da şübhələnsən öldür.”
Beləliklə, İbrahim öz vəsiyyətində Əbu-Müslimə açıq-aşkar qətl fərmanı verir.
Muqrizi deyir: “Əgər İbrahim Əbu-Müslimi qeyri-müsəlman bir vilayətin əhalisini İslama dəvət
etmək üçün göndərsəydi bu cür bir hökm verməsi əsla caiz olmazdı. Halbuki, o Əbu-Müslimi
müsəlman vilayətinə göndərib ona belə bir qırğın əmri verdi.”
Əbu Müslimin cinayətləri