61
Pesakuhi Astanaya gəlib dərgahı öpmək fikrində idi.
Ancaq hesabül-əmr həmin yerlərdə vəba və taun yayıl-
dığı üçün bəylərbəyinin gəlişinə ehtiyac olmadığını
bildirdi. Məhəmməd Rza xan ordunun yanından
məyus və məhrum qayıdaraq Çuxursədə yola düşdü.
1
“Nadir şah 1156-cı ildə Dağıstandan qayıtdıqdan
sonra Qurban bəy Özbəyi və Məhəmmədrza xan Əfşarı
İrəvan mülkünə sərdar təyin etdi. O, həmin şəxslərə
sərhədlərin və adı çəkilən qalanın əsaslı şəkildə təmir
edilməsini, ordunun hazırlığını yüksəltməyi tapşırdı.
Şahın fərmanında deyilirdi ki, düşmən həmin ərazidən
keçdiyi təqdirdə sərdarlar onun qarşısını almağa çalış-
malı və cahanaraya ürəklə xidmət etməlidirlər. Əgər bu
işin öhdəsindən gələ bilməsələr, İrəvan qalasında
gizlənib, müqəddəratlarının həll olunacağı anı gözləmə-
lidirlər. Arzu edənlər çoxdur, bu diyarın hakimliyinə
namizəd olacaq kifayət qədər mötəbər sərkərdə vardır".
2
Padşah İrəvanın əhəmiyyətli mövqeyini nəzərə alıb,
oranı Aşur xan Sərdara da tapşırdı. Hicri-qəməri tarixi
ilə 1156-cı ildə Sam Mirzənin iğtişaş törətdiyini görüb
Aşur xana onun fitnəsinin qarşısını almağı əmr etdi.
Mərvi yazır: "...Hökmdar İrəvanda yaşayan Aşur
xan Əfşarı Azərbaycanın sərdarı təyin etdi. Ona
tapşırdı ki, düşmən hansı səmtdən gəlsə, qarşısını alıb
saxlamağa çalışsın...".
"Xoya düşməni cəzalandırmaq üçün gedən Nadir
şahın yaxınlarının sırasında İrəvan sərdarı Aşur xan da
var idi".
3
İrəvanın Göycə yaylağı Nadir şahın sevdiyi yer idi.
O, burada tək dincəlmiş, həm də oğlunun və qardaşı
1
Aləmara-ye Nadiri, səh.657
2
Yenə orada, səh.47
3
Yenə orada, səh.1039
62
oğlunun toyunu Göyçə yaylağında etmişdi. Bu barədə
"Aləmaraye-Nadiri"də oxuyuruq: "Qələbə taleli
hökmdar Gürcüstana gedəndə İrəvanın Göyçə yayla-
ğında şah çadırı qurdurdu... Onun qəlbində gizli bir ar-
zu - görkəmli şahzadə İmamqulu Mirzəni və qardaşının
adını verdiyi İbrahim xanı evləndirmək fikri baş
qaldırdı. Buna görə də Humayunun hökmü ilə toy
hazırlığına başlandı. Bir neçə gün Göyçə yaylağında
şadyanalıq məclisi və toy-büsat düzənləndi. Bu iş başa
çatandan sonra Xorasanı idarə etmək hüququnu
şahzadə İmamqulu Mirzəyə, İraqdakı vacib intizam
məsələlərini isə İbrahim xana tapşırdı".
1
Nadir şah hicri-qəməri tarixi ilə 1169-cu ildə
(miladi tarixi ilə 1747-ci ildə) Quçan qalasına sığınmış
kürdlərin qiyamını yatırmaq üçün həmin istiqamətə
doğru hərəkət etdi və Quçanı ələ keçirərək orada da-
yandı. Həmin il cəmadiülaxir ayının 11-də (bazar
günü) qərara aldı ki, ona qarşı sui-qəsddə şübhəli bili-
nən yaxın adamları ələ keçirsin və sabahı gün onları
edam etdirsin. Amma əks tərəf daha uzaqgörən olub,
gecə ikən Nadirin özünü qətlə yetirdi. Qatillər arasında
Məhəmməd bəy Qacar İrəvani də var idi. Mirzə Mehdi
xan Astarabadi bununla bağlı yazır:
Gecə başında qətl və qarət fikri var idi,
Amma səhər nə bədənin başı, nə də başın tacı var idi.
Nilufər çarxın bir dəfə fırlanmağı ilə
Nə Nadir hakimiyyətdə qaldı, nə də onun izi.
Nadirin qətlindən bir neçə saat sonra onun
ordusundan və sarayından heç bir əsər-əlamət qalmadı
1
Aləmara-ye Nadiri, səh.869
63
və nəticədə, Azərbaycanın müxtəlif vilayətlərində xan-
lıqlar adı ilə müstəqil və yarımmüstəqil hakimiyyətlər
yarandı. Onlardan biri də İrəvan xanlığı oldu. Bu
xanlıq "Ağrı dərəsində və Göyçə gölü ətrafında yerlə-
şirdi. O, Araz çayından tutmuş cənubi-qərbə qədər
geniş bir ərazini əhatə edirdi. İrəvan xanlığının möv-
cud olduğu illərdə həmin yerlər dəfələrlə Osmanlı,
İran, Kartli-Kaxeti arasında münaqişə meydanı olmuş-
du. İrəvan şəhəri də tez-tez hücumlara sinə gərmişdi".
1
“Bu xanlığın hakimiyyəti altında olan ərazi 12
mahala bölünürdü. Xanın sarayı bir vəzir və bir neçə
mirzədən ibarət idi. Qoşuna rəhbərliyi xan öz üzərinə
götürmüşdü. Bu xanlığın əhalisi əkinçilik, bağçılıq,
bostançılıq və heyvandarlıqla məşğul olurdular".
2
Nadir şah öldürüləndən sonra Qacar tayfasının
başçılarından olan Hüseynəli xan Qacar İrəvani, yəni
Qacar Əfşar Çuxursəd vilayətinin hakimi oldu. Şahid-
lərinin yazdığına görə, o, əvvəldən həmin yerlərin bö-
yüklərindən biri olmuşdu. Nadirin hakimiyyəti devri-
ləndən sonra digər yerlərin böyükləri kimi müstəqil
hakimiyyət təsis etməyə başladı.
3
XVIII əsrin ikinci yarısında İrəvan xanlığı iqtisadi
baxımdan xeyli inkişaf etsə də, siyasi baxımdan hələ o
qədər möhkəm deyildi.
4
Hicri-qəməri tarixi ilə 1162-ci ildə (miladi tarixi
ilə 1749-cu ildə) Gürcüstan çarı İrakli Hacı Çələbini
aradan götürmək üçün müşavirə keçirmək adı ilə gən-
cəli Şahverdi xan, qarabağlı Pənahqulu xan, qaradağlı
1
Ə.Ələkbərli. Qədim türk-oğuz yurdu Ermənistan, səh.185
2
Azərbaycan ensiklopediyası. İrəvan xanlığı bölməsi.
3
Bax: Əlipur Səfər. Hökumətha-ye məhəlli-ye Qafqaz dər əsr-e
Qacar, səh.90
4
Bax: Azərbaycan ensiklopediyası. İrəvan xanlığı bölməsi.
64
Kazım xan, irəvanlı Hüseynəli xan, naxçıvanlı Heydər-
qulu xanla Gəncənin qərbində görüşüb, onların hamı-
sını bir yerdə əsir götürdü. Bu xəbəri eşidən Hacı Çələ-
bi şücaəti ilə ad çıxarmış Ağarza bəylə ittifaqa girib,
Gəncənin yarım fərsəngliyində Qızılqaya adlalan yerdə
onu məğlub edib, adları çəkilən xanları azad etdi.
1
XVIII əsrin ortalarında Urmiya xanlığının rolu
artmağa başladı. Onun qurucusu Fətəli xan Əfşar öz
rəhbərliyi altında Azərbaycanda mərkəzi hakimiyyət
yaratmağa çalışırdı. O, bu planı gerçəkləşdirmək məqsə-
dilə hərbi qüvvələri gücləndirmək üçün bir sıra tədbirlər
gördü. Fətəli xan Nadir şahın sabiq sərkərdələrindən
birini 15 minlik əsgərlə öz tərəfinə çəkməyə müvəffəq
oldu. Azad xan da Xoy hakimi Şahbaz xanın himayəsin-
də idi. Fətəli xan Təbriz, Marağa, Qarabağ xanlarını və
kiçik hakimlərdən bir qrupunu özünə tabe edə bildi. O,
bəzi xanlarla ittifaq bağlayandan sonra bütün Qafqazda
öz hakimiyyətini genişləndirib, İrəvana, Qarabağa, Ka-
xetiyə (Şərqi Gürcüstana) nümayəndə göndərərək, on-
lardan tabe olmaq əlaməti kimi öz girovlarını göndər-
məyi tələb etdi. Nümayəndələr adı çəkilən hakimlərdən
mənfi cavab gətirdilər. Bu əhvalatdan sonra döyüş
əməliyyatları başlandı. Miladi tarixi ilə 1751-ci ilin
baharında Fətəli xanın ordusunun böyük bir hissəsi
İrəvan qalasına yaxınlaşıb, onu mühasirəyə aldı. Lakin
Kaxeti hakimi II İrakli İrəvanda mühasirəyə düşənlərə
kömək məqsədi ilə xeyli hərbi qüvvə göndərdiyi ücün,
Urmiya qoşunları İrəvanı buraxıb, Kaxetiyə üz tutdu.
Tərəflər arasındakı döyüşdə Urmiya ordusu qalib gəldi
və Kaxeti hakimindən girov və qənimət aldı.
2
1
Bax: A.Bakıxanov. Gülüstani-İrəm, səh.161
2
Bax: Azərbaycan tarixi. Tərcümə edən: Doktor Nəsrulla İshaqi
Bayat, I cild, səh.125
Dostları ilə paylaş: |