Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,24 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
- İSKƏNDƏRİN RUSLARI MƏĞLUB ETMƏSİ
_______________ Milli Kitabxana ________________ 364
"Ən gözəl bir ağac girdi bir bağa, Çöhrəsi döndü bir işıq - çırağa. Bostanda açmamış qönçə bir çiçək, Çəməndə yuxulu nərgiztək qəşəng. Qədəhlə al meydir, kimsə içməmiş, Təzə bir incidir, ələ keçməmiş. Umardı şikardan dönər tacidar, O qönçə çiçəyi edər bəxtiyar. Ağ bahar qırmızı, təzə gül dərər, Gah bidmüşk, gah qızıl bir lalə görər. Girməyə şah fürsət tapmadı bağa, Bir nəzər salmadı işıq - çırağa. Ah, neçin belə gül, belə şən bahar Gülməsin, soldursun onu xəzanlar? Qorxuram, bu xəzan girsə bu bağa, Belə bir baharı sərsin torpağa!" Yar səsi duyunca o poladbədən Bir aşiq naləsi qopdu qəlbindən. Çalğısı, xoş səsi edərkən əsər, Onun gül üzündən verirdi xəbər: "Qızıl üz, incə söz, nə dilbərdir bu? Haramın olmasın belə arizu!" Nüktəni duyunca şanlı döyüşkən Oldu o istəkdən dilək istəyən. Düşməni yenməyi aldı nəzərə, Istəkdən əl çəkdi, sığındı səbrə. Mey tələb etməyi münasib gördü. Mənzilə bununla azıq götürdü. Qədəhi mey ilə doldurdu yenə, Içdi o gülüzlü qızın eşqinə. Bir cam da xoş içim yaqutla silə, "Iç" deyə, verdi o dodağı gülə. Qədəhi dodağa götürdü mələk. Öpərək qaytardı, aldı öpərək. Bir əli qədəhdə dilbər görəli, Zülfüylə oynardı o biri əli. Gah öpüş vurardı cam dodağına,
_______________ Milli Kitabxana ________________ 365
Nəşəli məclis ki, kədərdən boşdur, Acı mey və şirin noğulla xoşdur. Aldılar badəni gülgün dodağa, Girdilər nəhayət isti yatağa. "O dilək evindən uzaq ol, uzaq!" Deyərək, öpüşə uydular ancaq!
RUSLARI MƏĞLUB ETMƏSİ
Saqi, ver o müşkin şərabdan bir an, Qandan rəng vermişdir o meyə dehqan. Mənə ver, əlimə düşəndə çünki Mənə də rəng verir şərabın rəngi.
Səhərin ordusu ələm çəkincə, Gecənin hərfinə qələm çəkincə, Dünyanı parladan günəş nurundan Sövda qucağında ayıldı cahan. Bağırdı dan quşu kəskin ötərək, Sərsəm nur, dəli div, şeytan görəntək. Şah qalxdı yuxudan azacıq küskün, Könlünün qəmini sildi büsbütün. Ibadət evində düşdü səcdəyə, Şükr etdi, yalvardı: "Ey tanrı!" deyə. Uca pənahından dilək istədi, Ondan gah qüdrət, gah kömək istədi. Üzünü torpağa sürtdü bir qədər, Zirehi çirmədi, bağladı kəmər. Taxtı fil üstündə oldu bərqərar, Parladı fərsəxlər boyu qılınclar. Keçən günlər kimi yenə İskəndər Ordunu bəzədi, düzüldü əskər. O geniş çöllərdə böyük tacidar Ordudan dağ kimi çəkdi bir hasar. Bərkitdi hasarın sağ-sol qolunu, _______________ Milli Kitabxana ________________ 366
Qürurla ruslar da o biri yandan Ordunu sazladı, bəzəndi meydan. Rusların canları kinlə gurlayır, Intiqam odundan beyin qaynayır. Nizənin, qılıncın şimşəklərindən, Başdan ağıl çıxır, əllərdən yüyən. Dağların beynini süpürmüş yaylar, Ordular üstündə oxlar vıyıldar. Baş, boyun qoparan polad toppuzdan Beyinlər tökülür qanlı ağızdan. Fil yıxan mızraqlar dolunca kinə Donunu çərx atdı Nilin küpünə. O çibin qanadlı incə qılınclar Qartal qanadını qüvvətdən salar. Çevrilmiş tas kimi iti süngülər Qotazın üstünə bir tas qan tökər. Atların dırnağı əqiqdi qandan, Yəhəraltılar da qandan al-əlvan. Nizələr qalxana ulduzlar düzər, Qalxandan qalxana düşər kölgələr. Dəmir, kərpic qırmış o qədər insan, Yer üzü kəsilmiş bir məzarıstan. Baş üzən, leş, cəmdək yeyən qılınclar Çölləri qan ilə etmiş laləzar. Nizələr döşləri tikmiş iynətək, Oxlardan öyrənmiş qayçı işlətmək. Hər qılınc əъdaha kimi başını Qınından çıxarıb, çatır qaşını. Yollarda o qədər tökülmüşdü can, Məhşər bazarına dönmüşdü meydan. Ruslar hər tərəfdə göstərir hiddət, Rumların başına açır qiyamət. Soxulmuş rum ilə rus bir birinə, Bənzər ağ, qırmızı donlu gəlinə. İskəndər meydanda qızmış aslandı, O əli silahlı bir pəhləvandı. _______________ Milli Kitabxana ________________ 367
Zirehli fil necə oxuyur meydan. Şah haman fil ilə aslana bənzər, Filin də, şirin də yolunu kəsər. Hər qılınc tutana vurunca nərə, Başını qılıncla salırdı yerə. Əbbasi çətritək örtərək qara, Bərtasın tasını vurdu daşlara. Üzəngi və qılınc gücüylə hər an Saysız baş qopardı sağdan və soldan Nə özü tərpənir yerdən, nə əsgər. Vuruşur taleyi gülənə qədər. Bəlinas parlayan üstürlab ilə Çalışır xoş tale keçirsin ələ. Olunca uğurlu iqbal aşikar, Şah qılıncı oldu dünyaya açar. Dedi: "Dur, taleyin sənədir kömək, Bu qanlı meydanda sənindi dilək!" Nil kimi axdı şah öz sol-sağına, Başları fırlatdı fil ayağına. Ağzını açaraq odlu əъdaha, Ruslara şah basqın etdi bir daha. Padşaha üz verdi səadət, zəfər, Əzdilər Qıntalı, üstün gəldilər. Bu son şanlı zəfər gəlincə ələ Düşməni oynatdı bir həmlə ilə. Qaçmağa başladı basılan yağı, Dünya İskəndərə verdi şahlığı. Filbədən əl atdı uzun kəməndə, Qıntalın başını keçirdi bəndə. Ruslardan kin ilə tökdülər çox qan, Çox oldu tutulan, ölən, asılan. Çox can, baş itirən qırmızı ruslar Qırmızı rəngini itirdi naçar. Ruslardan, Bərtasın aslanlarından Əsir düşdü yüz min qılınc oynadan. Qalanlar yem oldu ac qılınclara, Yüklə 2,24 Mb. Dostları ilə paylaş:
|