Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,84 Mb. Pdf görüntüsü
|
228
Önündə padşahlar boynunu burdu. 229
Oxuyub çalanlar, şərab və qədəh O gözəl məclisə verirdi fərəh. Nüşabə naz ilə hey qədəh alar. Ortada gəlinlər qol-qola oynar. Məclisdə Feyləqus oğlu İskəndər O pəri qızlara salmadı nəzər. Birinci, nəfsini oda salmazdı. İkinci, hərəmdə ov ovlamazdı. Başçılar məclisdə ağır oturdu, Padşaha hörmətçin mərd kimi durdu. Göy soyuq, günəşin xeyməsi ocaq, Yer quru, Cəmşidin yastığı yumşaq 192 .
Girdi Hut bürcünə balıq tutmağa 193
. Pul-puldur dağların ətəyi, qəlbi Buzlanmış balığın arxası kimi. Qurd gözlü qasırğa kəsir nəfəsi, Kürkçünün zəhmətə artmış həvəsi. Maralın kök budu buzdan qorxaraq, Aslan sağrısını etmişdi sığnaq. Buzlamış ceyranın kabablıq budu Suların bağrına hey duz vururdu 194
. Buludlar o qədər sıx kafur saçmış, Çinarın qolları ağ çiçək açmış 195
. Bənövşə qönçəsi tumurcuq ikən Bahar yarpağıtək qar gəlir göydən. Olmuş gül ağacı yeldən hamilə, Qarnını doldurmuş çiçəklər ilə. Ağzını açmadan buzlu nəhrlər, Otların dodağı süd ətri verər. Yadlardan gül üzə pərdə çəkəli, Bülbülün təblini yırtmış dan yeli. Bülbültək bardaqlar gəlmiş fərəhə, Kəkliktək ağzından düşməz qəhqəhə. İçənlərin üzü meydən alıb rəng Qızarmış, tərləmiş gül yarpağıtək. İskəndər əmr etdi: "Şənlik eşqinə 230
Məclisdə bir alov parlasın yenə.” Yenidən yaraşıq, bəzək vuruldu, Cənnətə bənzər bir məclis quruldu. Məclisdə gül kimi bir atəş yanır, Qibtədən güllərin qəlbi dağlanır. Odlu tikan tutmuş əldə sarı gül, Bu, Zərdüşt odunun tikanı deyil. O müşkin kömürdən axan şölələr Daşlara əks edən gövhərə bənzər. Qara rəng kömürlər ki, alovlanır Xəzinə üstündə yatan ilandır. Ya qoca insafsız, rəhmsiz məcus Əmr etmiş həbəşi qarət etsin rus 196
. Hindistandan gəlmiş bir nəfər cadu Xırmana vurar bir arpadan odu. Müğ arpa yerinə əkmiş ərğəvan, Bənövşə düşürmüş biçdiyi zaman 197
. Həbəş müşk aparmış Mazandarana, Yerinə saf qızıl vermişdir ona. Ev hindli qadından qana bürünmüş, Abinus qırmızı söyüdə dönmüş. Səqlablı atını çapmışdır Çinə, Bərtasdan bir samur kükrəmiş yenə. "Bilal"da çıxarmış gözəl bir səda, Həbəşdə yaşarkən səs verir Rumda. Onun şən səsinə qara zəncilər Qəlbindən qan tökür, gözündən zəhər. Qara qamışlıqdan çıxmış bir aslan, Uzun barmaqları alovlu oxdan. Katibin dalından göyərmiş qələm, Barmağında müşkin qələmlər möhkəm 198
. Bir atlaz satandır, oturmuş çox şən, Geyimi qoca bir qadın külündən. Bir çox ip əyirmiş toxunsun palaz, Palazın yerinə tapmışdır atlaz. Kimyagərdir bu, kürəsi yanar, Dəmiri ataraq saf qızıl alar.
231
Alovlar qızıldan qurmuş bir iksir, Öz ətəklərinə saf qızıl səpir. Alovu bürüyən sıx-sıx tüstülər Neylufər gülünün zülfünə bənzər. Reyhanla bəzənmiş saxsı güldandır, Ancaq bu, meşədən çıxan reyhandır 199 .
Günəş xonçasında kökə yapandır. Ağ-qara cövhəri parladandır bu, Müğlərin yoldaşı - hirbüdün dostu! Yeni bir qönçədir, yediyi tikan, Cövhəri qədimdir, görüşdə cavan. Qış vaxtı yoxsula şən nəğmə söylər, Qonşuya qazandan elçilik elər. Sazının telləri edər zümzümə, Zərdüştün Zəndindən xoşdur bu nəğmə! Zənd ilə Zərdüştü yaxan atəşi Yaxmışdır dünyanın böyük günəşi. Al gül yarpağıdır sərv budağında, Ötər kəklik, turac sol və sağında. Qırmızı mərcandan ucalmış çinar. Başında "ququ"tək kəkliklər ağlar: Ördəyə başında yer versə çinar, Köksündən acı bir sızıltı qopar. Ördəyin vücudu suyun düşgünü, Atəşə girərsə qaralar günü. Bu bağda coşaraq ötüşər quşlar, Hər quşda başqa səs, başqa ahəng var. Setarla çalınır sanki hər nəğmə, Şərqidən yüz kərə gözəl zümzümə. Ciyər duz yedikcə hey qanı damır, Duzun da həsrətdən bağrı qavrılır. Dişlərə sirr açır şəkərburalar, Yedikcə insanın həvəsi artar. Qan daman kababın qoxusu ənbər, Müşkiylə bəslənmiş aşlar, yeməklər. Hər çeşid mürəbbə, turşu, meyvə var, 232
Limon və portağal, narınc ilə nar. Çalanın Zöhrətək oynayır qəlbi, Kuzələr parıldar Müştəri kimi. O gülgün şərab ki, dilbərdən dilbər, Dünyadan dünyaca qaldırmış kədər. Hamının keyfi saz, səsləri yumşaq, Yalnız saz kəskindir ötsə də şaqraq. Orda bişmiş idi yoldaşlar tamam, Bircə şərab idi, ortalıqda xam. Yarım sərxoş idi böyük hökmüdar, Çənginin əlində çəng sutək axar. Çəng səsi, mey, reyhan, qızarmış quşlar, Dar gözlü sənəmlər, sıxı ağuşlar. Kimdir həyatından belə kam alan? İskəndərə məxsus bu şərəf, bu şan. İskəndər eşqinə müştəri üzlər Küpləri boşaltdı gündüzə qədər. Elə ki, gündüzün yarısı keçdi.. Fələk də kürənin nisfini biçdi. İskəndər əmr etdi xəzinədara: "Xoş gəldin edilsin bu qonaqlara! Xalvarla gətirsin qızıl və bəzək. Dəvələr yüküylə atlaz və ipək. Bir alay həbəşi şux xidmətçilər. Boyları sərv kimi, görüşü dilbər. Nə müşkə çəki, nə tirməyə daş var, Baxdıqca insanın gözü qamaşar. Dəyərli üzüklər, zümrüd, firuzə, Brilyant, daş-qaşlar gülümsər üzə. Qızıldan parlaq tac - zümrüd naxışlı,, Gövhərlə işlənmiş naxışlı, daşlı. Ətəyi kafurla dolu bir qumaş, Üstündə parlayır dəyərli daş-qaş. Kəcavə qatırda zərdi, zivərdi, Kəcavə çəkənlər qızıl kəmərdi. Bu qədər zər, zivər, dövlət, yatır var, Verdi Nüşabəyə xəzinədarlar.
Yüklə 2,84 Mb. Dostları ilə paylaş:
|