Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,84 Mb. Pdf görüntüsü
|
262
Kəklik qol-qanaddan düşər o zaman. Qüvvətli ordum yox ki, dava günü Çıxarım düşmənin xain gözünü. Ölkədə qalmamış adlı igidlər, Hamı şah yanında bəndəlik edər. Odur ki, artdıqca tamahı, öcü, Qolu qüvvətlənir. Yox olsun gücü! Yalnız şəhriyarın yel kimi qopan Ordusu götürər bu tozu yoldan!" Qasid öz sözündə hünər yaratdı, Məktubda olanı sözlə anlatdı. Ən gizlin əsrardan, yaxşı, yamandan Məktubda nə varsa, elədi bəyan. O aslan ürəkli, o fil gövdəli Çəkdi öz-özünə bu xoş məsəli: "Burda Keyxosrovun taxtı altımda, Orda bir başqası mənim taxtımda. Bənzər o dastana bu tac, taxt, ordu: "Hindudən sərvəti çalar bir hindu 210
. Bu yerdə dayanmaq yaramaz daha, Gecikmək düşməni edər ə əъdaha." Padşahın ordusu göymüdür, nədir? Durmadan hər zaman hərəkət edir. O karvanbaşıdır, dünya bir karvan, Artırdı karvanın yükü hər yandan. Yük ilə dolmuşdu hər yer, hər guşə, O yerdə qarışmış bu iş o işə. Yalnızca edərdi hər işə çara, Böyük bir arxaydı sığınanlara. Hər kimi öz bəxti etsə cahangir, Elə bir ayağa yaramaz zəncir. Şəhriyar yerindən hərəkət etdi, Sahillər boyunca yol alıb getdi. Aydan da yuxarı ucaldı bayraq, Bisütun kimi bir sütun vuraraq. Həm gözəl ov vardı, həm gözəl ovlaq, Getdi yol uzunu ov ovlayaraq.
263
Salxımlar əyilmiş ağırlığından. Köklükdən tərpənə bilməyir ceyran. O qədər sel axdı çayın gözündən, Silindi toz, torpaq dünya üzündən. Coşmuşdu şimşəkli neysan buludu, Ildırım salmışdı müdhiş gurultu. Göyərti kök salmış qara torpağa, Rəqs üçün baş əyir yarpaq yarpağa. Kəskin naləsiylə yırtdı bülbüllər Gülün köynəyini göbəyə qədər. Sədbərgin üstündə duran qızıl gül Yaqut nallı ata minmiş elə bil. Tut ilə yarpağı, bu iki novbər Halvadan, inəkdən verirdi səmər. Yer sarı, sular göy geyinmiş, demək, Yarı göy, yarısı sarı bir ipək. Çöldə çöl xalqına şeyda bülbüllər Sazdan da incə, xoş bir şərqi söylər. Hər arpa bir düyün vurmuş kəmərə, Biçin salamı var əkinçilərə. Qarnını böyüdür dağda ceyranlar, Qurdlarsa dişini etmişdir mişar. Budunu doldurmuş ətli marallar, Çöldə dağ öküzü dağlara qalxar. Yenicə doğan şux ceyranlar belə Çölləri doldurmuş öz balasiylə. Şah ovla, çalğıyla, qədəhlə yekdil Yolları biçirdi hey mənzil-mənzil. Ay yeni doğmuşdu gülpic şəklində. Getdikcə xalxaltək olunca girdə, Halqa pərgarından çıxdı İskəndər, O yerə indi "Zər-xalxal" deyirlər. Buludtək Gilana atıldı ordan, Sanki bir meşəyə girdi bir aslan. Önünə çıxarkən bir atəşkədə, Ondan buz yaratdı atəşpərəstə 211 .
264
Ortadan silindi Zərdüşt ayini. Əzm etdi düşmənə yolu kəsməyə, Gilandan birbaşa tərpəndi Reyə. Hər atəşpərəstə verdi çox cəza, Qalın tüstülərlə doldu göy, fəza. Eşitdi: gəlmişdir o qızmış aslan, Tülkütək oldu bir deşikdə pünhan. Qaçaraq Xorasan səmtinə getdi, Rey padşahının gözündən itdi. Padişah eşitdi: o azğın düşman Aslandan qorxaraq qaçmış meydandan. At saldı, düşmənin ardınca getdi, Yolunu bağladı, tez basqın etdi. Üstünü alaraq, kin boğa-boğa Başını bir anda saldı torpağa. Elə ki, düşməni torpağa atdı, Qaçqınlar içində qorxu yaratdı. Düşmənin başını saldığı yerdə Bir təpə vardı o yaşıl çöllərdə. Müzəffər və sağlam dövlət adına Təpənin başında saldı bir bina. Qızıldan vurdurdu şux bəzəkləri, Ona pəhləvicə ad qoydu "Həri". Binanın işləri bitdikdən sonra Ordunu yeritdi şah Nişabura. Gördü ki, ikilik çıxmış meydana: Şəhərin yarısı dost idi ona, Yarısı Daraya təbil vururdu, Dostluqdan açıqca boyun bururdu. Bir bayraq var idi Daradan nişan, Sanırlar Daradır altında duran. Bu uca bayrağı "namusdur" deyə, Daranın adından ucaltmış göyə. Nə qədər kin ilə coşdu İskəndər, Daranın eşqindən əl çəkmədilər. Bu kinə tapmışdı yalnız bir çara: Köməklik göstərsin doğru dostlara.
265
Ordundan sınaqlı, igid kəslər də Bir bayraq dikəltsin bu kinli yerdə. Padşahın məqsədi bu idi ancaq, Kin ilə çarpışsın bu iki bayraq. Bilirdi, Daranı sevir bu şəhər, Bu yolda çalışmaq verməz bir səmər. Bu nifaq, düşmənlik sürəcək həşrə. Səmimi bir dostluq girməz o şəhrə. Torpağa girmişsə o qatı düşman, Hələ kin sönməmiş kinli torpaqdan. Kəkliyi saldırdı qırqovullara, Mərvə tərpənərək düşdü yollara. Söndü əmri ilə hər atəşkədə, Yaxdı pərvanəni qızğın atəşdə. Bəlxə yetişərkən, Zərdüşti odu Qılınclar zərbindən dönüb su oldu. Orada bir bahar vardı qəlb açan, Güllərin dimağı acıydı ondan 212 .
Çiçəkli bahartək sənəmxanələr. Saysızdı xəzinə bu şən ocaqda, Zəhmətsiz qoyulmuş hər bir bucaqda. Qızıldan nal vurmuş möbidin atı, "Azərgüşəsb" idi o yerin adı. Elə ki, əl tapdı ora hökmüran, Müğləri məst gördü müğlər camından. Hurini cənnətdən atdı dişarı, Qovdu cəhənnəmə dost olanları 213
. Köhnə xəzinəyə olunca məhrəm, Ondan çox sinəyə parladı mərhəm. Xorasan səmtinə etdi hərəkət, Qaldı hər şəhərdə bir neçə müddət. Xorasan beynindən çıxardı duman, Onlara çox cəza verdi hökmüran. Hər səmtə axırdı müzəffər ordu, Ona gənc taleyi kömək olurdu. Kirmanı, Qəzneyni, Quru cahangir Yüklə 2,84 Mb. Dostları ilə paylaş:
|