39
iş təxminən XVI əsrin ortalarında başa çatdı. Qarabağın
Azərbaycan Səfəvilər dövlətinin tərkibinə qatılması nəticəsində
burada ayrıca bəylərbəylik, - Qarabağ bəylərbəyliyinin yaranma-
sına səbəb oldu. Səfəvilər dövründə Qarabağ bəylərbəyliyindən
başqa daha üç - mərkəzi Şamaxı olan Şirvan, mərkəzi Təbriz
olan Azərbaycan və Çuxursəd bəylərbəylikləri də yaradılmışdı.
Qarabağ bəylərbəyliyinin mərkəzi şəhəri Gəncə idi.
«Səfəvilər dövründə şaha və hökmdar sülaləsinə
məxsus torpaqlar heç bir bəylərbəyliyə daxil deyildir». (16,
s.140)
Qarabağ bəylərbəyliyinin ərazisi – «Kür və Araz
çayları arasında qərbdə Samxet dağları və Göyçə gölünə
kimi uzanan olduqca geniş bir ərazini təşkil edirdi.
Bəylərbəyliyin tərkibinə Bərdə şəhəri, Aqstabad (indiki
Ağstafa), Bərgüşad, Arazbar, Cavanşir və başqa mahallar
daxil idi. Qarabağ bəylərbəyliyi vəzifəsinə adətən Səfəvilərin
hakimiyyətə gəlməsinə kömək edən qızılbaş tayfalarından
biri –
Qacar tayfafsından olan Ziyadoğulları nəslinin
nüma
yəndələri təyin olunurdu. İlk Qarabağ bəylərbəyi
Şahverdi Sultan Ziyadoğlu (1551-1568) idi». (5, s.27)
«1593-
cü ilin məlumatına əsasən, Gəncə-Qarabağ
əyaləti 7 sancaq, 36 nahiyəyə bölünürdü» (18, s.5)
Həmin mənbə də qeyd olunan yer adlarının hamısı
Azərbaycan adlarıdır.
XVI
II əsrin əvvəllərində Azərbaycan Səfəvilər dövlətinin
tənəzzülə uğraması nəticəsində Azərbaycan torpaqlarına
yiyələnmək uğrunda İran, Rusiya və Osmanlı türkiyəsçi arasında
siyasi mübarizə gücləndi. Bununla da torpaqlarımız həmin
dövlətlərin hərbi əməliyyat meydanına çevrildi. Azərbaycanın
bu ağır dövründə işğalçılara qarşı mübarizədə böyük şöhrət
qazanan Əfşarlar sülaləsinin nümayəndəsi Nadirin mövqeləri
xeyli möhkəmləndi.
«1735-
ci il martın 21-də Gəncə yaxınlığında Rusiya və
İran dövlətlərinin nümayəndələri arasında sonralar «Gəncə
müqaviləsi» adını almış müqavilə imzalandı. Bu
40
müqavilənin şərtlərinə əsasən, rus qoşunları Xəzərsahili
vilayətləri tamamilə tərk edir, burada əvvəlki inzibati idarə
sistemi bərqərar olunurdu». (13, s. 415)
Na
dirin əldə etdiyi qələbələr osmanlıların da Azərbaycan
ərazilərindən çıxarılmasını sürətləndirdi. Nadirin sərkərdəlik
məharəti, əldə etdiyi qələbələr, İranın siyasi dairələri arasında
onun şəxsi nüfuzunun möhkəmlənməsinə səbəb oldu.
«Böyü
k qüvvə sərf etmədən Xəzərsahili vilayətləri ələ
keçirən Nadir Cənubi Qafqazda Osmanlı ağalığına qarşı
həlledici döyüşlərə başladı. 1735-ci ilin iyununda
Eçmiədzinin şimal-şərqində İran və Osmanlı qoşunları
arasında baş verən döyüş Nadirin qələbəsi ilə nəticələndi»
(13, s.415)
Nadirin əldə etdiyi hərbi uğurların yekunu olaraq
Osmanlı komandanlığı 1735-ci ilin sonunda öz qoşunlarını
Cənubi Qafqaz hüdadlarında tamamilə çıxardı.
Beləliklə də Nadirqulunun siyasi nüfuzu ölkə daxilindən
kənarda da şöhrət qazandı. İndi o, İran səltənətində birinci
şəxsiyyətə çevrilə bilərdi və çevrildi də.
«Nadir qışlamaq üçün öz ordusu ilə Muğana
çəkilmək qərarına gəldi. Əvvəlcədən hazırlanmış plana görə,
burada təntənəli surətdə tacqoyma mərasimi keçirilməli idi.
1736-
cı ilin mart ayında Nadir şah elan olundu».
Azərbaycanın bəzi feodalları Nadirin şah elan edilməsinə
mənfi münasibət bəsləyirdilər. Bu sahədə Ziyadoğlu
nəslindən olan Gəncə xanları xüsusilə fərqlənirdilər… Yeni
Şahın namizədliyinə qarşı çıxmış Ziyadoğulları, otuziləri,
kəbirləri, cavanşirləri Nadir şah ağır cəzalandırdı (13, s.
415). Onlar Xorasana sürgün olunmuşdular. 1747-ci il
iyunun 19-
da (bəzi məlumatlara görə 9 mayda) Nadir şah
saray əyanları tərəfindən Xorasan yaxınlığında yerləşən
Xanbusan yaylağında öldürüldü.
Nadir şah öldürüldükdən sonra onun yaratdığı imperiya
dağıldı.
Nadir şah imperiyasının dağılması nəticəsində
41
Azərbaycan ərazisində xırda feodal dövlətlər yarandı. Bunlar
ayrı-ayrı xanlıqlar idi. Bu xanlıqların timsalında Azərbaycan
özünün dövlət müstəqilliyini bərpa etdi. Gəncə xanlığı
ərazisində iki xanlıq – Gəncə və Qarabağ xanlıqları yarandı.
Beləliklə də Azərbaycan ərazisində iyirmiyə qədər
müstəqil və yarımmüstəqil feodal xanlıqlar təşəkkül taparaq öz
varlıqları uğrunda tarix səhnəsinə çıxdılar. Olduqca çətin tarixi
şəraitdə Ağdamın Sarcalı oymağından olan, Cavanşirlər
sülaləsinin nümayəndəsi, görkəmli dövlət xadimi və sərkərdə
olan Pənahəli bəy Qarabağ xanlığının əsasını qoydu.
Qarabağ xanlığı haqqında kitabın ikinci bölməsində
ətraflı söhbət açılır.
Azərbaycan xanlıqlarının bəziləri Nadir şah dövründə,
bəziləri isə onun öldürülməsindən və imperiyasının
dağılmasından sonra yaranmışdır.
Ədəbiyyat
1. ASE. III c., 598 s. B., 1979-cu il
2. Rəşid Göyüşov. Qarabağın keçmişinə səyahət. 83 s.,
Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatı, B., 1993
3. ASE. I cild. 592 s., B., 1976
4.
T.Mustafazadə. Qarabağ xanlığı. 333 s. Sabah nəşriyyatı,
2010.
5.
İ.H.Əliyev. Dağlıq Qarabağ: -Tarix, faktlar, hadisələr. 120 s.
B., Elm, 1989-cu il
6.
Q.Ə.Qeybullayev. Qarabağ / Etnik və siyasi tarixinə dair.
248 s. B., 1990
7.
N.N.Şavrov. Novaya uqroza russkomu delu v Zakavkazye –
SPb, 1911
8. İ.P. Petruşevski. Xristianlığa qədər Dağlıq Qarabağ
kəndlisinin etiqadları. Azərbaycan dilində. 38 s. Bakı, 1930-
cu il
9.
X.D.Xəlilov. Qarabağın elat dünyası. 119 s. B., Azərnəşr,
1992
Dostları ilə paylaş: |