49
xarakterinə toxunmur. Halbuki, 1813-cü il oktyabrın 12-də
Gülüstan kəndində və 1828-ci il fevralın 10-da isə Türkmənçay
kəndində tərəflər arasında imzalanmış müqavilələrdə bu hal
istənilən qədər açıq şəkildə özünü büruzə verir.
«Qarabağnamə»də XVIII əsrin tarixi hadisələri hekayə
xarakteri daşıyır. Ona görə ki, müəllifin özünün də göstərdiyi
kimi, həmin məlumatları qocaların danışıqları əsasında
toplamışdır (54, s.28). Əsərin XIX əsrə aid olan hissəsi daha
dolğun və tarix üçün dəyərlidir. Müəllifin öz dövründə baş
verm
iş tarixi hadisələrin əsərdə geniş təsviri dolğun və çox
qiymətlidir. Mirzə Adıgözəl bəyin «Qarabağnamə»si konkret
tarixi faktlarla zəngindir. Müəllif böyük səy və gərgin əmək sərf
edərək Qarabağın və qismən də Cənubi Qafqazın tarixinə aid
sanballı tarixi materiallar toplamışdır. O, öz vətənini gələcək
tarixi taleyini irəlicədən müəyyən edən hadisələrə, faktlara
diqqətlə yanaşmışdır. Əsərin böyük bir hissəsi ya hadisələrin
şahidi və ya onların müasiri tərəfindən qələmə alınmışdır. Belə
hesab edirik ki, bu
salnamədəki qüsurlar onun elimli dəyərinə
ciddi xələl gətirmir. Həmin qüsürlar əsasən dövrün ictimai-
siyasi şəraitinin və müəllifin həmin cəmiyyətdə tutduğu
mövqeyinin
bilavasitə nəticəsi hesab edilməlidir.
Qarabağ xanlığının tarixinə aid ikinci əsərin müəllifi
Mirzə Camal Cavanşir Qarabağidir. O, 1773-cü ildə Qarabağın
Xocalı kəndində anadan olmuş, təxminən 80 il ömür sürərək
1853-
cü ildə vəfat etmişdir. Mirzə Camal Cavanşir İbrahimxəlil
xanın vəziri olmuş, xanlığın daxili və xarici həyatında yaxından
i
ştirak etmişdir. Qarabağ xanlığı Rusiya himayəsinə keçdikdən
sonra (işğalından sonra - Y.H.) Mirzə Camal Mehdiqulu xanın
yanında həmin vəzifədə qalmışdır (33, s.31). Qarabağ xanlığı
ləğv edildikdən sonra Mirzə Camal Qarabağ əyaləti məh-
kəməsinə üzv təyin edilmiş və burada 18 ilə yaxın çalışdıqdan
sonra - 1840-
cı ildə qocalığı ilə əlaqədar olaraq istefaya çıx-
mışdır (55, s.104).
Mirzə Camal Cavanşir fars dilində yazdığı «Qarabağ
tarixi» əsərini 1847-ci ildə bitirmişdir. Həmin əsərin dəyəri bir
50
tərəfdən və ilk növbədə müəllifin hadisələrin bir çoxunun
iştirakçısı, canlı şahidi olmasındadırsa, digər tərəfdən bu
hadisələri Qarabağda yaşayan hərbi və siyasi xadimlərdən eşidib
qələmə almasındadır (58, s.31). Elə buna görə də Mirzə Camal
Qarabağinin «Qarabağ tarixi» əsərində verilmiş tarixi
məlumatlar böyük əhəmiyyətə malikdir.
1855-
ci ildə görkəmli şərqşünas və qafqazşünas Adolf
Berje Mirzə Camalın «Qarabağ tarixi» əsərini rus dilinə
tərcümə etmiş və həmin ildə əsəri «Kavkaz» qəzetində çap
etdirmişdir. Eyni zamanda Adolf Berje M.F.Axundovun vasitə-
silə tanış olduğu Mirzə Camalın oğlu Rzaqulu bəydən atasının
tərcümeyi-halı haqqında məlumat almış və onu yazısına əlavə
etmişdir (6, s.12; 33, s.31).
Qafqaz Arxeoqrafiya Komissiyasının topladığı aktların
məşhur redaktoru Adolf Berje Mirzə Camal Qarabağinin
tərcümeyi-halından bəhs edərək yazırdı: «Mirzə Camal fars,
ərəb, osmanlı dillərindən başqa avar və ləzgi dillərini də bilirdi.
Tarix, coğrafiya və astronomiya haqqında yaxşı məlumatı vardı.
Tibb elmini bildiyi üçün iste
faya çıxdıqdan sonra ömrünün
sonuna qədər xəstələri pulsuz müalicə edirdi. Buna görə də xalq
arasında hörməti vardı» (33, s.32).
Mirzə Camal Şuşada mollaxanada oxumuş, ərəb və fars
dillərini də məhz burada öyrənmişdir. Gənc yaşlarında Qarabağ
xanı İbrahimxəlil xanın dəftərxanasında mirzə vəzifəsində
işləmişdir (6, s.1213).
Bu insanın həyatının son anını A.Berje belə təsvir edir:
«1853cü il aprelin 8-
də, axşam namazından sonra xəstə
likdən zəifləmiş Mirzə Camal bütün yaxın adamlarını
çağırmış, onlara xoşbəxtlik arzulamış və nəsihət etmiş,
yaddaşı özündə, sakitcə vəfat etmişdir» (33, s.32).
Ağa Məhəmməd xan Qacarın 1795-ci ildə Şuşaya birinci
yürüşü və qalanı mühasirədə saxladığı vaxt Mirzə Camal və
onun atası, Şuşanın qalabəyisi Məhəmmədxan bəy İran
sərbazlarına qarşı mübarizədə fəallıq göstərmişlər. 1797-ci ildə
Ağa Məhəmməd şah Qacar Şuşada öldürüldükdən sonra
51
İbrahimxəlil xan Mirzə Camalın xidmətini nəzərə alaraq onu
Molla Pənah Vaqifin əvəzinə xanlığın vəziri təyin etmişdir.
1805-
ci il may ayının 14-də Gəncə yaxınlığında Kürəkçay
sahilində İbrahimxəlil xanla general Sisianov arasında müqa-
vilənin imzalanması mərasimində Mirzə Camal da iştirak etmiş-
dir. Onun bu müqavilə ilə əlaqədar fəaliyyətinin nədən ibarət
olması hələlik bizə məlum deyil. Həmin müqavilə birinci rus-
İran müharibəsi zamanı Azərbaycan xanlıqlarının Rusiya
tərəfindən işğal olunması istiqamətində qəsbkar romanovlar
Rusiyasının qazandığı növbəti böyük uğur idi (6, s.13).
Mirzə Camalın «Qarabağ tarixi»ndə əsasən Pənahəli xan
və İbrahimxəlil xanın xarici istilaya qarşı apardıqları
müharibələr təsvir olunur. İstiqlaliyyət uğrunda aparılan bu
müharibələr ədalətli müharibələr idi. Onların istər Cənubi
Qafqazın yerli qonşu xanlıqları, istərsə də bəzi qədim alban
knyazlarının tör-töküntüləri olan və özlərini erməni kimi qələmə
verən məliklərlə mübarizələri də xarici istilaya qarşı birliyi
təmin etmək məqsədi daşıyırdı. Bundan əlavə Mirzə Camal
Qarabaği digər salnaməçilərdən fərqli olaraq Qarabağın tarixini
qələmə alarkən siyasi problemlərlə yanaşı öz əsərində xanlığın
sosial-
iqtisadi həyatına, o cümlədən torpaq mülkiyyət
formalarına, feodal münasibətlərinə toxunmuş, vergi və
mükəlləfiyyətlərdən də yazmışdır.
Həm Mirzə Adıgözəl bəyin, həm də Mirzə Camal
Qarabağinin «Qarabağnamələri», Şəki xanlarının tarixi də bura
daxil olmaqla, öz iqtisadi-
siyasi təməlini itirmiş saray
salnaməçilik ənənəsinin davamı kimi səciyyələndirilə bilər.
Lakin bunlar klassik saray salnaməçiliyindən aşağıdakı
xüsusiyyətləri ilə fərqlənirlər:
1.
Klassik saray salnamələrində müəyyən dövrdə baş
verən hadisə və faktlar illər üzrə verilirsə «Qarabağnamələr»də
tarixi hadisə və faktlar fəsillərə əsasən müəyyənləşdirilir;
2.
Mirzə Adıgözəl bəyin və Mirzə Camal bəy Cavanşirin
salnamələri bəhs olunan dövrlərdə yazılan saray salnamələri ilə
müqayisədə olduqca böyük üstünlüklərə malikdir. Belə ki,
Dostları ilə paylaş: |