80
125
lərin uçub-dağılmış köhnə daxmaları əvəzinə dövlətin köməyi ilə
yeni yaraşıqlı evlər tikildi, asfalt yollar, körpülər salındı. Rayonun
ən kiçik dağ kəndlərinə də tikinti materialları göndərildi; maddi
köməklik göstərildi. Yaşadığım doğma Talıstan kəndinə də
ikitərəfli asfalt yol çəkildi; yollar işıqlandırıldı, çoxlu yeni yaraşıqlı
evlər tikildi. Kənd bu illərdə görkəmini demək olar ki, tamamilə
dəyişdi, sakinlərin rifahı yaxşılaşdı, gəlirləri ilbəil artmağa başladı.
Kəndimiz özünün gözəl təbiətinə uyğun yaraşıqlı, abad bir diyara
çevrildi. Vaxtı ilə kəndin təbiətini 'Talıstan" poemasında böyük
ilhamla vəsf edən sevimli şairimiz Səməd Vurğunun arzuları yalnız
Heydər Əliyevin qayğısı və rəhbərliyi altında kəndin sədri Bilal
Mahmudovun əlilə həyata keçirildi. S.Vurğun poemada yazırdı:
Qolunu çırmasın igid oğullar,
Dağılsın bu daşlı, kəsəkli yollar,
Çəpərlər aradan bir-bir sökülsün,
Palçıqlı yollara çınqıl tökülsün,
Talıstan yolları düzəlsin dümdüz,
Burda seçilməsin gecəylə gündüz,
Axşam elektrik lampalar yansın,
Onun işığına quşlar oyansın.
1981-ci ildə İsmayıllının dadına çatan Heydər Əliyev 1993-cü
ildə bütöv Azərbaycanın xilaskarı oldu. Torpağı, milləti
parçalanan, dağılan Azərbaycanın aqil insanları göylərə deyil,
Naxçıvana üz tutdular, xalqı bu bəladan yalnız ilahi qüdrətə,
zəkaya malik olan Heydər Əliyev qurtara bilərdi. Canından çox
sevdiyi, hə-
80
126
yatı bahasına qurub-yaratdığı Azərbaycanı xilas etmək üçün
yenidən Heydər Əliyev hakimiyyətə gəldi, respublikamız
zülmətdən işığa çıxdı.
Yetmişinci illərədək nəinki bizim kənddə, heç İsmayıllıda da
birtipli layihə üzrə tikilmiş məktəb binası, baxça yox idi. Bizim
Talıstan kənd orta məktəbi isə uçuq-sökük, darısqal bir binada
yerləşirdi ki, bu da tədrisin keyfiyyətinə mənfi təsir göstərirdi.
Yetmişinci illərdə Heydər Əliyevin qayğısı ilə rayonda bir neçə
müasir tipli məktəb binası, baxçalar tikildi. Kəndimizdə də
ikimərtəbəli 480 yerlik orta məktəb binası tikilib istifadəyə verildi.
Həmin illərdə məktəbin maddi-texniki bazası möhkəmləndirildi ki,
bu da kənddə təhsilin inkişafına böyük təkan oldu. Həmçinin bu
illərdə kəndimizdə ikimərtəbəli uşaq baxçası da tikilib istifadəyə
verildi. Rəhbərin sadalamaqla qurtarmayan bu qayğılarını
əbədiləşdirmək üçün məktəbimizdə Heydər Əliyev guşəsi
yaratmışıq. Müdrik rəhbərin həyat və fəaliyyətinin məktəblilərə
dərindən öyrədilməsi gənclərimizin təlim-tərbiyəsində böyük
əhəmiyyət kəsb edir. Təsadüfi deyil ki, Talıstan kənd orta məktəbi
son illərdə qazandığı nailiyyətlərlə təkcə rayonda deyil,
respublikada da qabaqcıl yerlərdən birini tutur.
Bəli, möhtərəm prezident, Siz həyatınız boyu o qədər yaxşı işlər
görmüşsünüz ki, onlar Azərbaycan xalqını, bu xalq isə Heydər
Əliyevi daim yaşadacaqdır! Bu gün gənclərimizin dilindən cənab
İlham Əliyevin bu sözlərini eşidəndə ürəyimiz dağa dönür: "Bütün
vaxtlarda atamın mövqeyində dayanmışam. Çünki bilirəm ki, o
haqlıdır. Mən indi də onun mövqeyindəyəm".
Bir halda ki, Əliyevlər ailəsindən, alim qardaşlardan danışmağın
yeridir, etiraf edirəm: Müdrik insanla keçirdiyim günü
80
127
həyatımda ən dəyərli gün sayıram. Görkəmli alim, əsl insan,
akademik Həsən Əliyevin adı bütün dünyada məşhurdur. Elə
xoşbəxt adamlar da vardır ki, onlar bu müdrik insanla - təbiətin,
torpağın, insanlığın keşiyini çəkən, onun qorunması üçün "Həyəcan
təbili" çalan dahi ilə həmsöhbət olub, onunla duz-çörək kəsiblər.
Tale elə gətirdi ki, mənə də bu müdrik insanla həm-söhbət olmaq
xoşbəxtliyi nəsib oldu.
Yaxşı yadımdadır İsmayıllı Rayon Partiya Komitəsində təşkilat
şöbə müdiri işləyirdim. 1982-ci ilin ilıq payız günlərindən biri idi.
Xəbər verdilər ki, Bakıdan qonaq gəlib. Qonağı qarşılamaq üçün
küçəyə çıxanda, qarşımda simasından nur yağan böyük insanı -
Həsən Əliyevi gördüm. Əziz qonağı yuxarı otağa dəvət etdimsə də
imtina etdi. Yarızarafat dedi: "Cavan oğlan, bu cür gözəl havanı,
təbiəti qoyub, darısqal otaqda darıxmırsan? Qəşəm müəllim
haradadır?" Mən rayonun birinci katibi Qəşəm Aslanovun Lahıca
getdiyini dedim.O məndən adımı, nə işlədiyimi soruşdu. Talıstan
kəndindən olduğumu bildikdə - Bilal kişi necədir? - soruşdu. Mən
Bilal Mahmudovun son dövrdə gördüyü işlərdən ağızdolusu
danışaraq, onu da qeyd etdim ki, sizin rayona gəlişinizi eşitsə, ona
xəbər vermədiyim üçün məni bərk danlayacaq. Akademik
gülümsəyərək - "ağsaqqala zəhmət vermə, biz özümüz onun
görüşünə gedərik", - deyib gəldikləri "QAZ-24"ə tərəf getdi. İşçi
yoldaşlarıma Talıstana getdiyimizi deyərək mən də maşına
oturdum.
Talıstana qalxarkən qarşıda görünən meşələrimizə baxa-baxa
alim mənə hər gün gördüyüm mənzərə haqqında elə məhəbbətlə
danışırdı ki, qəlbimdə qürur hissi ilə yanaşı, doğma təbiətimizi bir
daha yaxından duymaq, hiss etmək, sevmək
80
128
duyğuları yaranırdı. İndi də o günləri xatırlayanda düşünürəm: Ana
vətənin hər bir ağacını, kolunu sevən, onun keşiyində duran bu dahi
insan, vətənin 20 faiz torpağının işğalına dözərdimi? Əsla
dözməzdi! Dünyaya vətənimin işğal olunmasını başa salmaq üçün
yorulmadan "Həyəcan təbili" çalan əziz qardaşı Heydər Əliyevə
etibarlı dayaq, yaxın köməkçi olardı.
Kəndə çatan kimi Bilal dayı gəlib çıxdı. Hörmətli Həsən
müəllimlə Bilal dayı çox mehriban görüşdülər və hiss etdim ki, bu
iki müdrik insan çoxdanın tanışı, dostudurlar. Biz Bilal dayıgildə
çörək kəsərkən, Qəşəm müəllim də gəlib çıxdı. Birlikdə Talıstanın
zümrüd meşələrinin seyrinə çıxdıq. Söhbət edə-edə meşənin lap
dərinliklərinə getdik. Hər çiçəkdən bir ətir qoxurdu. Yaşıl meşənin
sükutunu arabir akademikin kəndin tarixi, meşədəki ağac növləri
haqqında verdiyi suallar pozurdu:
- Bilal
kişi, deyirlər vaxtı ilə sizin meşələrdə şabalıdyarpaq
palıd bitirmiş?
-Bəli, mən də yaşlı kişilərdən eşitmişəm. Bunları bizim yerli
əhali "qəmpil palıd" adlandırırlar, - deyə Bilal dayı cavab verdi.
Gövdəsinə balta vurulmuş ağaclar görəndə Həsən müəllim bərk
kədərlənir, kötükdən cücərən pöhrələri görəndə sevinirdi. O üzünü
Qəşəm müəllimə və Bilal dayıya tutaraq, deyirdi: "Bir vaxt torpaq
dilə gəlib şikayətlənəcək. Kimdən? Özünün "süd verib, bəslədiyi"
insanlardan, sinəsinə yara vuranlardan, gözlərinə zəhər tozu
üfürənlərdən". Siz isə bu torpağın dəyərli insanları, mənim
dostlarım kimi təbiətin, torpağın, bitkilərin qayğısına qalmalı,
meşələrimizi artırmalısınız. Meşəlik dərəcəsi sizdə o qədər də çox
deyil, İsmayıllıda bu cəmi 29,2% təşkil edir. Üzünü Qəşəm
müəllimə tutaraq dedi: "Bilirsən, deyirlər I Pyotr palıd ağacını
kəsənlə özü məşğul olar, onu özü tənbeh edərmiş".
Dostları ilə paylaş: |