Microsoft Word Mead Mekarim doc
Yüklə 5,03 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İki maraqlı məqam Maraqlı budur ki, yuxarıda qeyd olunan ayədə iki ifadə gözə dəyir ki, sonuncu təfsirə daha uyğun gəlir. 1. Quran bu ayədə deyir: “نوﺪﻗﻮﺗ” (
- MƏAD NİYƏ MÜMKÜN OLMASIN Dördüncü yol
Àéÿòóëëàù Ìÿêàðèì Øèðàçè 80 Bilmək lazımdır ki, bu ayənin də başqa ayələr kimi bir neçə mənası vardır. Bu mənaların bəziləri sadə və hamının başa düşəcəyi tərzdə, bəziləri xüsusi təfəkkürə malik olanlar üçün nisbətən dərin, bəziləri isə daha xüsusi düşüncə tərzləri olanlar üçün, ya gələcək zamanın təfəkkür tərzinə münasib daha dərin mənalardır. Bu ayənin birinci mənası bəzi keçmiş təfsirçiləri dediyi kimi bundan ibarətdir ki, keçən dövrlərdə ərəblər od əldə etmək üçün Hicaz çöllərində bitən ağaclardan “mərx” və “ifar” adlı iki çubuqdan istifadə edərdilər. Ayə də buna işarə edib deyir ki, sudan (yaşıl ağacların tərkibinin böyük qismi sudur) od yaradan Allah ölüləri də dirildə bilər. Ayə demək istəyir ki, məgər ölümün dirilik ilə olan məsafəsi suyun odla olan məsafəsi qədər deyilmi? Odu suyun içində, suyu da odun içində saxlayan yaradan ölümdən sonra insana həyat verə bilməzmi? Bu mənanı keçəndən sonra bir az da diqqət etsək görərik ki, burada söhbət təkcə mərx və ifar ağaclarından getmir, bu, bütün ağaclara aiddir. Təkcə o iki ağac deyil, digər ağaclarda da bu xasiyyət (sürtməklə alovlanmaq xasiyyəti) mövcuddur. Elə buna görə də bəzən cəngəlliklərdə insan əli olmadan da yanğınlar yaranır. Küləklərin vasitəsilə bəzən yarpaqlar və budaqlar bir- birinə sürtünməklə alov hər yeri əhatə edir. Bu, əslində cahanda bütün varlıqların daxilində gizlənən enerjilər toplusudur ki, şərait yaranan kimi özlərini büruzə verirlər. Müasir elmin vasitəsilə əldə olunan daha dərin məna isə bundan ibarətdir ki, günəşdən yiğilan enerjilər kimyəvi tərkiblər zamanı görünür və bir məsələn çubuğu Ìÿàä - þëöìäÿí ñîíðàêû ùÿéàò 81 yandırarkən karbonun oksigenlə birləşməsindən ortaya çıxır. Məsələn qışda bir kəndlinin sobada yandırdığı odundan yaranan təbii hərarət və işıq əslində həmin yanmaqda olan ağacın uzun illər boyu günəşdən aldığı enerjiləri heç bir zərrə də əskilmədən yenidən qayıtmasıdır. Sözsüz ki, bu məna ayə nazil olan zamanın insanlarına məlum deyildi. Lakin dediyimiz kimi bu mövzu heç bir müşkül yaratmır. Çünki Quran ayələrinin bir neçə mərhələli mənaları vardır ki, müxtəlif zamanlara məxsus olan müxtəlif səthli təfəkkür tərzləri üçün dərk olunan qədər sadə olsun. Ayə nazil olan zamanda ondan bir məna anlaşılırdı, indi isə ondan daha artıq və əhatəli bir məna almaq mümkündür. İki maraqlı məqam Maraqlı budur ki, yuxarıda qeyd olunan ayədə iki ifadə gözə dəyir ki, sonuncu təfsirə daha uyğun gəlir. 1. Quran bu ayədə deyir: “نوﺪﻗﻮﺗ” ( od yandırırsını. ) Bu kəlmə “vuqud” kökündəndir. Ərəb dilində də bu, “od almaq” deməkdir, nəinki “od vurmaq”. Başqa sözləbiz kibrit, ya alışqanla bir çubuğu yandırdıqda öz dilimizdə çubuğa “odlanan”, kibrit, ya alışqana isə “od vuran” deyirik. Ərəb dilində də çubuğa “vuqud” (odlanan) deyilir, kibrit , ya alışqana isə “zənəd” (od vuran) deyilir. Buna əsasən də Quran deyir ki, ağacları sizin üçün “odlanan” (alovlanmağa imkanı olan) etdik, bununla da siz ondan işıq və hərarət icad edirsiniz. Həmin Allah ölüləri yenidən həyata qaytarmağa qadirdir. Belə olduqda bu məna enerjilərin məadına kamil surətdə tətbiq olunur. Təfsirçilərin bu ayənin təfsirində Àéÿòóëëàù Ìÿêàðèì Øèðàçè 82 mərx və ifar çubuqlarını işlətmələri isə daha çox “zənəd” (od vurmaq) mənasına münasibdir. 2. İkinci məqam “yaşıl ağac” ifadəsidir. İlk baxışdan yaşıl ağacdan od əldə oluna bilməyəcəyi nəzərə gəlir. Bəlkə də düşünənlər ola bilər ki, bu ifadənin yerinə “quru ağac“ deyilsəydi yaxşı olardı. Amma bilmək lazımdır ki, karbon alan, günəş işığını özündə toplaya bilən yalnız yaşıl və canlı ağaclardır. Quru ağac günəş şüası altında yüz il də qalsa onların enerji mənbəyində heç nə artmaz. Bu, Qurani-Kərimdə enerjilərin məadının (dönüşünün) bir nümunəsi idi. Bu həm də səmavi kitabın elmi möcüzələrindəndir. Ìÿàä - þëöìäÿí ñîíðàêû ùÿéàò 83 MƏAD NİYƏ MÜMKÜN OLMASIN? Dördüncü yol Allahın varlıq aləmindəki qüdrət nişanələrinə nəzər salaq. Əhqaf surəsinin 33-cü ayəsində oxuyuruq: Məgər onlar göyləri və yeri yaratmış və onları yaratmaqdan yorulmamış Allahın ölüləri də diriltməyə qadir olduğunu görüb anlamırlarmı? Bəli, O, hər şeyə qadirdir! Yayda bir meşənin içindən keçirik. Meşənin təbii gözəlliyi, içində müəmmalar gizlətmiş sakit duran ağaclar, külək və tufanlara meydan olan yarpaqların səsi, hər birinin uzun dastan daşıdığı heyvan və həşəratlar, uzun zamanlara şahid olmuş meşə ərazisi və torpağı oradan keçən hər bir yolçuya fərəh və xoş xatirələr yaşadır. Xüsusilə zamanımızın cansız texnologiyasindan yorulmuş və bezmiş insanlar təbiət qoynuna getməklə ölmüş ruhiyyələrinə həyat vermək istəyirlər. Bir ağacın qarşısında dururuq. Biz onun 30 yaşlı bir ağac olduğunu hesab edirik. Bəlkə də o, min dəfələrlə yenidən göyərmiş, sonra ölüb dirilmiş, quruyub torpağa qarışmış, sonra yenə də kiçik bir budaq, ya bir toxumunun sayəsində cücərmiş və yeni həyata başlamışdır. Hələ məlum deyil ki, gələcəkdə də neçə dəfə bu ölüb dirilmək təkrarlanacaq... Əgər bütün varlıq aləmini bu cəngəlliyə bənzətsək və bu günəş sisteminin meşədəki bir ağac kimi təsəvvür Yüklə 5,03 Kb. Dostları ilə paylaş:
|