105
surətdə ağardırlar. Bu məqsədlə qozu natrium hipoxlorid (NaClO)
və sulfat turşusu
(H
2
SO
4
) məhlulu qarışığına salırlar. Nəticədə hipoxlorid turşusu əmələ gəlir və
həmin turşu parçalandıqda alınan atamar oksigen qozun ağarmasına səbəb olur.
2NaCL + H
2
SO
4
→ Na
2
SO
4
+ 2 HCLO
^
2HCL + 2O
Qoz keyfiyyətcə əla, birinci və ikinci əmtəə sortuna ayrılır. Qozun keyfiyyəti
QOST 16832-71, qoz ləpəsinin keyfiyyəti isə QOST 16833-71 tələblərinə cavab
verməlidir. Sütül qozun(mürəbbə bişirmək üçün) keyfiyyəti isə Azərbaycan
Respublika standartının (RST 275-76) tələblərinə cavab verməlidir.
Badam (Amygdalus communis) yabanı halda Orta Asiyada, Dağıstanda,
Azərbaycanda bitir. Həmin rayonlarda şirin badam da becərilir. Dadına görə 2
qrupa bölünür: acı badam və şirin badam.
Acı badamın tərkibində 2-8% amiqdalin qlükozidi vardır. Acı badamın
tərkibində ətirli efir yağları olduğundan ətriyyat və kimya sənayesində istifadə
edilir.
Şirin badamın forması uzuntəhər və böyürləri yastı, özü iri və xırda, nazik və
qalın olur. Badamın tərkibində 21,4% zülal, 53,2% yağ, 13,2% karbohidrat
olduğundan yüksək qidalı hesab olunur. Badamın nəmliyi 6,3%-dir. 100 qr badam
2672 kCoul enerji verir.
Badamın əsas sortlarından Nek-plyus-ultra, Nonparel, Nikita-62, VIR,
Dreyk, Langedok, Mərdəkan-1, Nazikqabıq və s. göstərmək olar.
Badam keyfiyyətcə əla və birinci sorta (QOST 16830-71), badam ləpəsi isə
əla, birinci və ikinci əmtəə sortuna (QOST 16831-71) bölünür.
Püstə (Pistacia vera L.) Azərbaycan, Krım və Orta Asiyada becərilir.
Püstənin meyvəsi açıq-sarı, qabığı isə ikitaylı və çox bərk olur. Püstənin meyvəsi
oval-konus formasında, özü yaşılımtıl, yanları bənövşəyi rəngdə olur və xoş
şirintəhər tam verir. Onun tərkibində 8% su, 22,6% zülal, 45% yağ, 1,6%
karbohidrat, 3% sellüloza və 3,1% kül olur. 100 qr püstə 2477 kCoul enerji verir.
106
Satış üçün saxladıqda nəmliyi 10% və daha çox olur. Püstənin sortlarından Keşlə
(Mirzə Axundov 171 iri), Abşeron (167), Bül-bülü (188), Iran (186), Fərhad
Əlyarov əla sortunu göstərmək olar.
Püstə keyfiyyətindən asılı olaraq 1-ci və 2-ci əmtəə sortuna bölünür.
Şabalıd (Castanea Sativa Mill.) Qafqazda, Zaqafqaziyada, Ükraynanın
Zakarpatye vilayətində bitir. Şabalıd 2 növdə olur: yeməli şabalıd və yem şabalıdı.
Şabalıd ağacı 10 yaşından başlayaraq məhsul verir. Şabalıdı yığdıqdan sonra onun
tərkibində 14% su qalana kimi qurudulur. Şabalıdın tərkibində 20-28% nişasta,
5,3% azotlu maddə, 5% şəkər, 2% yağ, 1,4% kül və 1,6% sellüloza vardır.
Kulinariyada və qənnadı sənayesində istifadə olunur. Şabalıd xırdameyvəli və
irimeyvəli olur.
Şabalıdın keyfiyyəti dövlət standartının (QOST 16523-70) tələblərinə uyğun
olmalıdır.
Təzə şabalıdın nəmliyi 40-55% olduğundan saxlanılmağa davamsızdır.
Fındıq (Corylus avellana) yabanı halda Avropada, Qərbi Asiyada və Şimali
Amerikada bitir. Azərbaycanda Şəki-Zaqatala, Dağlıq Qarabağ və Quba-Xaçmaz
zonalarının meşələrində yetişir. Fındığın tərkibində 70% yağ, 18% zülal, 5,5% su,
8,5% karbohidrat, 3,2% sellüloza və 2,2% kül vardır. 100 qr fındıq ləpəsi 2932
kCoul enerji verir. Fındığın tərkibində olan yağ tərkib xüsusiyyətlərinə görə daha
keyfiyyətlidir. Onun tərkibində doymamış yağ turşularından olein C
17
H
33
COOH,
linol C
17
H
31
COOH və linolen C
17
H
29
COOH vardır ki, bunlar da fizioloji aktiv
maddə hesab edilir. Fındıq, əsasən qənnadı sənayesində istifadə edilir. Fındığın
yayılmış sortlarından badamaoxşar yumru və çox iri Krım fındığı, konusvari
formalı və nazik qabıqlı Abxaziya, Atababa misal göstərilə bilər. Fındıq
yığıldıqdan sonra tərkibində 14-15% su qalana kimi qurudulur. Yabanı fındıq
keyfiyyətcə 1-ci və 2-ci əmtəə sortuna (QOST 5531-70) bölünür.
Azərbaycanda becərilən fındın sortlarından Atababa, Nic fındığı, Əşrəfi
fındığı (KTN 30 B), Qalib (noqa fındığı), Zaqatala-9, Yağlı fındıq, Gəncə fındığı,
Saçaqlı, Qızılfındıq, Xaçmaz fındığı, Trabzon (qoz fındığı) və s. göstərmək olar.
107
Qərzəkli meyvələr quru, 75 kq-lıq cut,
yaxud kətan-kənaf kisələrə
qablaşdırılır. Ləpəsi isə 25 kq-lıq yeşiklərə qablaşdırılır.
Saxlanılma zamanı acıma, qaxsıma, kiflənmə prosesi gedir. Ona görə də
qərzəkli meyvələrin 8-12
0
S temperaturda və 70-75% nisbi rütubətdə təmiz, quru
və sərin binalarda saxlamaq lazımdır.
3.5. Subtropik və tropik meyvələr
3.5.1. Sitrus meyvələri
MDB-də becərilən sitrus meyvələrinin 99%-i Gürcüstanın payına düşür.
Əsasən Abxaziya və Acariyada yetişdirilir.
Azərbaycanda isə az miqdarda
Lənkəranda və Astarada becərilir. Sitrus meyvələrindən narıngi soyuğa daha çox
davamlı olduğundan ölkəmizdə çox yayılmışdır. Belə ki, limon -8
0
-də, portağal -
10
0
-də donursa, narıngi -12
0
-də donur. Ölkədə tədarük edilən sitrus meyvələrinin
80%-i narınginin payına düşür. Respublikaya, əsasən Mərakeş, MƏR, Yunanıstan,
Türkiyə, Italiya və Kubadan gətirilir.
Son illərdə Azərbaycanda, Krasnodarda və Orta Asiya respublikalarında
sitrus meyvələrinin əkin sahəsi genişləndirilir.
Narıngi (Citrus nobilis), portağal
(Citrus sinensis Osb) və limon
(Citrus
limon) Azərbaycanda becərilən əsas sitrus meyvələridir.
Sitrus meyvələri quruluşuna görə 2 hissədən: qabıqdan və ətli hissədən
ibarətdir.
Qabıq hissə 2 qatdan ibarətdir: üst rəngli qat – flavedo, daxili rəngsiz qat –
albedo.
Ətli hissə şirə kisəciklərindən təşkil olunmuş dilimlərdən (6-12) ibarətdir.
Sitrus meyvələrində qabığın qalınlığı onların saxlanılması cəhətdən
əlverişlidir. Eyni zamanda qabığın qalınlığı ətli hissənin azalmasına səbəb olur.
Sitrus meyvələrinin qabığının rəngi limonda açıq-sarı, portağalda və narıngidə isə