98
3.3. Giləmeyvələr
Giləmeyvələr çox yayılmış meyvə növləri qrupudur. Bu qrupa daxil olan
meyvələrin bəziləri soyuğadavamlı olduqlarından şimal rayonlarında da becərilir.
Bəziləri isə (üzüm və qarağat) istisevən olduqlarından ancaq ölkəmizin cənub
rayonlarında becərilir. Bu qrupa daxil olan meyvələrin əksəriyyəti uzun müddət
saxlanılmağa yaramadığından tez istifadə edilir. Lakin üzümün gecyetişən
sortlarından saxlamaq üçün istifadə olunur.
Giləmeyvələr öz tərkib xüsusiyyətlərinə görə orqanizm üçün qidalı yeyinti
məhsullarıdır. Bu qrupa üzüm, qarağat, moruq, quşüzümü, çiyələk və s. daxildir.
3.3.1. Həqiqi giləmeyvələr
Üzüm (Vitis vinifera) üzüm fəsiləsinin üzüm cinsindəndir. Üzüm cinsinin 70
növündən ikisi Azərbaycanda bitir. Bunlardan meşə və Amur üzümü daha geniş
yayılmışdır. Meşə üzümü üzümçülük rayonlarında yabanı halda bitir. Üzüm
istisevən bitki olduğundan, əsasən cənub rayonlarında becərilir. Əsasən
Zaqafqaziya respublikalarında, Şimali Qafqazda, Ukraynanın cənubunda,
Moldaviyada, Orta Asiyada becərilir. 1000-ə qədər müxtəlif üzüm sortları
yetişdirilir. Üzümün ayrı-ayrı sortları ilə məşğul olan elm ampeloqrafiyadır.
Üzümün keyfiyyəti onun kimyəvi tərkibindən, habelə salxımın sıx, orta sıx və
seyrək olmasından asılıdır. Seyrək salxımlar az zədələndiyindən daşınma və
saxlanmaya nisbətən davamlıdırlar.
Hər bir üzüm giləsi qabıq, sulu ətli və toxum hissələrindən ibarətdir.
Üzümün toxumsuz sortları da vardır. Üzümün qabığı sıx, qalın və nazik olur. Sıx
və qalın qabıqlılar saxlanmağa davamlıdır. Müxtəlif üzümlərdə ətli hissənin,
99
toxumun və qabıq hissəsinin bir-birinə nisbəti faizlə müxtəlif olur. Ətli hissə
müxtəlif üzümlərdə 85-90%, qabıq 2-9%, toxum isə 5%-ə qədər olur.
Üzümün tərkibində orta hesabla 76-83% su, 16,1% şəkər, o cümlədən 0,7%
saxaroza, 15,4% invertli şəkər, 0,6% turşu, 0,25% pektin maddəsi, 0,9% sellüloza,
0,3-0,5% mineral maddə vardır.
Üzümün tərkibində olan şəkər onun keyfiyyəti üçün əsas göstərici olmaqla,
10%-dən 30%-ə qədər olur. Üzüm şəkəri isə qlükoza və fruktozadan əmələ
gəlmişdir. Üzümün dadı onun tərkibindəki turşuluğun miqdarı ilə əlaqədardır. Rast
gələn turşular şərab və alma turşularıdır. Az miqdarda isə turşəng turşusu da vardır.
Yetişməmişlərdə isə kəhrəba və qarışqa turşuları da rast gəlir. Turşuluq 0,4-1,4%-
dək olur. Üzümün tərkibində 1,44%-ə qədər azotlu maddələr, P vitamini, 3-10
mq% C vitamini və ətirli maddələr var.
Təyinatına görə üzüm 3 qrupa ayrılır: süfrə üçün, şərabçılıq və qurutmaq
üçün.
Süfrə üçün olanlar irigiləli, xoşgörünüşlü və çox şirəli olurlar. Süfrə üçün
olanların yayılmış sortlarından Şabaş, Çauş, Ağ şasla, Qara asma, Nimrəng,
Hüseyni (gəlinbarmağı), Ağ Təbriz (Azərbaycanın yerli sortlarındandır), Ağadayı
(Dağıstanın yerli sortudur), Hamburq muskatı, Iskəndəriyyə muskatı, Izabella və s.
daxil edilir.
Şərabçılıq sortlarından həm konyak, həmçinin müxtəlif növ şərabların
istehsalı üçün istifadə olunur. Süfrə üzümlərindən fərqli olaraq üzümün şərabçılıq
sortları şəkərliliyinin çox olması ilə fərqlənir.
Bu qrupa aid olan sortlardan ağ, çəhrayı, qara və Hamburq muskatlarını,
Tokay, Gilyar, Mədrəsə, Bayan misal göstərilə bilər. Adi şərablardan fərqli olaraq
Şampan şərablarının hazırlanmasında daha yüksək keyfiyyətli üzüm sortlarından
istifadə edilir. Belə üzüm sortlarından Rislinq, Rkasiteli, Şardone, Pinofran və s.
göstərmək olar. Tokay tipli şərabların hazırlanması üçün Furminq, Qare-levelyu
sortları, süfrə şərabları üçün az şəkərli (turşuluğu bir az çox) sortlardan Kaberne,
Saperavi, Aliqote, Rislinq, Traminer, Solikauri və s. işlədilir.
100
Qurutmaq üçün olan üzüm sortları çox şəkərli və az turşuluğu ilə
fərqlənirlər. Bunların ətli hissəsi sıx, nazikqabıqlı olur. Qurutmaq məqsədi ilə
toxumlu və toxumsuz üzümlərdən istifadə olunur. Üzümün Orta Asiya sortları
qurutmaq məqsədi ilə daha əlverişli sayılır. Bu sortlardan tumsuz ağ və qara
kişmiş, Vassarqa, Kattakurqan, Bakı şanısı misal göstərilə bilər. Adətən toxumlu
üzümlərdən mövüc, toxumsuzdan kişmiş hazırlanır.
Süfrə üzümünün keyfiyyəti Azərbaycan Respublika standartının (RST 199-
74) tələblərinə cavab verməlidir.
Ticarət şəbəkəsində satışa bir sortlu, bütöv və dağınıq, gilələri müxtəlif
sıxlıqda, inkişaf etmiş, yetkin, təmiz, rəngi öz sortuna müvafiq, mexaniki zədəsiz
və zərərverici yaxud xəstəlik dəyməmiş üzüm salxımları buraxılır.
Partlamış, basılıb əzilmiş gilələrin miqdarı 0,5%-dən, qopub tökülmüş gilələr
isə 5%-dən çox olmamalıdır.
Qarağat üzüm kimi çoxillik meyvədir. Rənginə görə 3 növə ayrılır: qara
qarağat (Ribes nigrum L.), qırmızı (Ribes rubrum L.) və ağ qarağat (Ribes aureim
Purch).
Vitaminlərin miqdarına görə qara qarağat daha üstün sayılır. Bunun
tərkibində 400 mq% C vitamini vardır. Odur ki, qara qarağat daha çox becərilir.
Qara qarağat gilələrlə, ağ və qırmızı qarağat isə salxımlarla dərilir. Qara qarağat 2
həftə müddətinə, ağ və qırmızı qarağat isə 5-7 gün müddətinə saxlanıla bilir.
Bunların şehli olması saxlama müddətini daha da azaldır.
Qara qarağatın tərkibində 7-10% şəkər, o cümlədən 5,7-7% qlükoza, 0,9-
1,6% fruktoza və 0,5-2% saxaroza, 1,9-3,7% turşu (limon və alma), 1,5% pektin
maddəsi, 3,76% sellüloza, 0,33-0,42% aşı maddəsi, 0,5% mineral maddə, 0,53-
1,41% azotlu maddə vardır. Qara qarağatın yayılmış sortlarından Məhsuldar Liya,
Boskop nəhəngi, Lakston, 8-ci Devison, Gent, Qoliaf, Sentyabr Danielyası,
Neapolitanski və s.-dir.
Dostları ilə paylaş: |