Microsoft Word M?H?MM?D fuzuli-1 cild

391 

 

Qəba – don. 

Qəvvas – dalğc.. 

Qiladə – boyunbağ, xalta. 

Qillət – azlıq. 

Qüfran – bağşlama, günahdan keçmə. 

Qüllab – çəngəl, qarmaq. 

Qülü (ğülüvv) – coşmaq, həddi 

aşmaq. 

Qürb – yaxınlıq. 

Qüreyşi – Qüreyş tayfasına mənsub. 

 

L 

 

Laməkan – yersiz, məkansız. 

Layətəcəzza – bölünməz. 

Ləb – dodaq. 

Ləhəd – qəbr. 

Ləxt-ləxt – parça-parça. 

Lərzan – titrəyən, əsən. 

Ləziz – ləzzətli, dadlı. 

Liva – bayraq. 

Lö’löi-xoşab – ən parlaq inci, sulu inci. 

Lövh – lövhə, səhifə. 

 

M 

 

Ma’ – su. 

Ma’əda – ondan başqa, ondan qeyri. 

Mahtab – ay işığ. 

Manənd – kimi, bənzər. 

Masəva – Allahdan başqa nə varsa; 

yaradılmış, varlıq. 

Maütin – su və palçıq. 

Mayil – meyl edici, meyilli. 

Mə’bəd – ibadət evi, ibadətxana. 

Mə’mur – abad. 

Mə’zur – üzürlü. 

Məal – məna, məfhum. 

Məani – mənalar, dərin düşüncə. 

Məcalis – məclislər, yığıncaqlar. 

Mədaris – mədrəsələr, dərs verilən 

yerlər. 

Məddi-nəzər – görmə hüdudu, üfüq, 

gözün qeyri-ixtiyari olaraq bir 

nöqtəyə dikilməsi, gözün yol 

çəkməsi. 

Mədəni – mədinəli, Mədinə əhli. 

---

392 

 

Mədfən – qəbir. 

Məftuh – açılmış. 

Məğız – ilik; iç, beyin. 

Məhd – beşik. 

Məhfil – toplanacaq yer, yığıncaq. 

Məhfuz – saxlanılmış, qorunmuş. 

Məxuf – qorxunc, qorxulu. 

Məkki – Məkkə əhli. 

Məknun – gizlənmiş. 

Məqal – danışıq. 

Məqasid – məqsədlər. 

Məqtu – kəsilmiş, qət olunmuş. 

Məmlüv – dolu, ağızına qədər 

doldurulmuş. 

Mənahi – qadağan edilmiş işlər, 

bəyənilməyən şeylər. 

Mənsubə – şətrənc, şahmat. 

Mənzilət – dərəcə, rütbə, mərtəbə. 

Mənzur – nəzərə alınmış, baxılmış. 

Məratib – mərtəbələr, dərəcələr. 

Mərdud – qovulmuş, sürülmüş, rədd 

olunmuş. 

Mərdüm – göz giləsi; xalq, camaat. 

Mərqəd – qəbir, məzar. 

Mərsum – yol xərci; ümumi qayda, 

adət. 

Məsdər – mənşə; bir şeyin çıxdığ yer. 

Məsnəd – taxt, söykənəcək yer. 

Məşkur – şükr olunmuş, təşəkkür 

edilmiş. 

Məşrəb – xülq, xasiyyət. 

Məşruh – şərh, bəyan olunmuş. 

Məzahir – zahir olan yerlər. 

Məzhər – bir şeyin zahir olduğu yer. 

Midad – qələm. 

Miftah – açar. 

Minbə’d – bundan sonra. 

Minhac – böyük yol, şahrah. 

Minqar – dimdik. 

---

393 

 

Mir’at – güzgü, ayna. 

Möhlik – təhlükəli, öldürücü. 

Möhtəsib – dinin qanunlarını qoruyan 

mə’mur. 

Mubəmu – bir-bir, incədən-incəyə, 

telbətel. 

Munis – hayan, ünsiyyətli. 

Mü’ənbər – ənbərlənmiş, ətirli. 

Müalic – əlac edən, təbib. 

Mübahat – öyünmək, fəxr etmək. 

Mübahis – bəhs edən. 

Mübdi – bağılayan. 

Mübərra – təmiz, pak. 

Mübhəm – anlaşılmayan, dolaşıq. 

Mücərrəb – sınanmış, təcrübədən 

çıxmış. 

Mücərrəd – yalqız; boş; nəfsini 

dünyadan kəsən. 

Mücmələn – xülasə olaraq, müxtəsər. 

Müddəi – iddia edən, rəqib. 

Müəlla – uca, yüksək, ali. 

Müərrif – tanıdan, tanış edən. 

Müəssir – təsirli. 

Müfəvvəz – inanılmış. 

Müfsid – fitnə-fəsad törədən. 

Müğ – atəşpərəst. 

Mühəddis – hədisçi, hədis rəvayət 

edən. 

Mühəqqər – təhqir olunmuş, kiçik. 

Müqarin – yavuq, yaxın. 

Müqərrər – qərarlaşmış, qət edilmiş. 

Müqəşşər – qabığ soyulmuş. 

Müqəvvəs – yarımdairə kimi əyilmiş. 

Mül – üzüm şərabı. 

Mülazim – xidmətçi, vəzifəsindən 

ayrılmayan qulluqçu. 

Müləvvəs – çirkin, bulaşıq, kirli. 

Mülhəq – ilhaq olmuş, bitişmiş, 

qovuşmuş. 

Mültəməs – iltimas edilmiş. 

Mümsik – simic, xəsis. 

Mün’im – nemət verən, ehsan edən, 

varlı. 

Münhi – xəbərçi, müxbir. 

Münqad – itaət eyləyən, ram olmuş. 

Münqəlib – dönən, dəyişilən. 

Münqəte’ – kəsilmiş, parçalanmış. 

---

394 

 

Müntəxəb – seçilmiş. 

Mürəbbe’ – dördlük. 

Mürsəl – göndərilmiş; elçi. 

Müsəddəs – hər bəndi altı misradan 

ibarət şeir. 

Müsəffa – durulmuş, saflaşmış. 

Müsəxxər – istila edilmiş, itaətə 

gətirilmiş. 

Müshəf – Quran. 

Müstəar – başqasından qəbul olunmuş, 

birovuz. 

Müşəxxəs – təşxis olunmuş, aydınlaşmış. 

Müşəvvəş – qarışıq. 

Müşkbar – müşk yağıdıran. 

Müşkbu – müşk qoxulu. 

Mütabiə – tabe olmaq. 

Müttəqi – pəhrizkar. 

Müttəsil – bir-birinin ardınca, daima. 

Müvəhhid – Allahı bir bilən. 

Müzmər – örtülü, gizlədilmiş. 

Müztərib – iztirablı, narahat. 

 

N 

 

Nafə – göbək. 

Nafərcam – sonu pis vəziyyətə 

düşən, pis nəticəli, əncamsız. 

Naqə – dişi dəvə, maya. 

Nal – qamış qələm içindəki tel; nalə 

etmək. 

Namərbut – rabitəsiz, bağılanmamış. 

Nasix – pozan. 

Nasüftə – dəlinməmiş, deşilməmiş. 

Navək – ox. 

Neyrəng – hilə. 

Nəf’i-dünyəvi – dünya mənfəəti. 

Nəhy – qadağan etmək; bir adamı pis 

işdən çəkindirmək. 

---

395 

 

Nəxl – xurma ağacı. 

Nəməd – keçə. 

Nəsəq – nizam, qanun, tərtib. 

Nəss – aşkar dəlil, doğru məna, mətn. 

Nəval – bəxşiş. 

Nigin – üzük qaşı. 

Nihal – təzə, boyu düz ağac. 

Nişimən – oturaq, məskən. 

Növrəs – yeniyetmə, gənc. 

Nüsrət – kömək, yardım. 

 

P 

 

Paş – səpən, çiləyən. 

Payə – rütbə, mərtəbə, pillə. 

Peykan – ox. 

Pərkalə – parça-parça. 

Pəst – alçaq. 

Pirahən – köynək. 

Pirayə – bəzək, zinət. 

Pül – körpü. 

Pürxəm – əyri-üyrü, qıvrım. 

 

R 

 

Rah – şərab, çaxır; yol. 

Rayət – bayraq. 

Rayihə – ətir, qoxu, iy. 

Raz – sirr, gizli olan şey. 

Rəg – damar. 

Rəhnümun – yol göstərən. 

Rəhröv – yolçu, yol gedən. 

Rəxt – yatacaq, paltar. 

Rəsən – ip, kəndir. 

Rəşəhat – sızıntılar, damcılar. 

Rəşhə – sızıntı, damcı. 

Rəşk – həsəd, qısqanmaq. 

Ribat – saray, meyxana, karvansara. 

Riyaz – bağça. 

Riyazət – nəfsin istədiklərini rədd 

edərək özünü ac və yuxusuz 

saxlamaq. 

Rizvan – behiştin, cənnətin baxıcısı. 

Rövzən – pəncərə, baca. 

Ruzə – oruc. 

Rüf’ət – yüksəklik. 

Rüsul – elçilər, peyğəmbərlər. 

---