Microsoft Word M?H?MM?D fuzuli-1 cild

386 

 

Ədvər – dövrlər, zamanlar, vaxtlar, 

mərhələlər. 

Ədyan – dinlər. 

Əfgar – yaralı, üzgün. 

Əfkar – fikirlər. 

Əflak – fələklər, göylər. 

Əfsər – tac. 

Əfsürdə – bürüşmüş, solğun. 

Əfza – artıran. 

Əhbab – dostlar. 

Əxgər – od parçası, qığılcım, qor. 

Əxtərşünas – münəccim. 

Əqran – yaxın adamlar, tay-tuşlar. 

Əlayiq – əlaqələr, rabitələr. 

Əlfaz – ləfzlər; ifadə, söz. 

Əllamə – dərin bilikli, bilici, çox 

bilən. 

Əmin – inanılmış; mötəbər. 

Əmn – rahatlıq, əmniyyət. 

Əmraz – azarlar, xəstəliklər. 

Əmvac – ləpələr, dalğalar. 

Əmvat – meyitlər, ölülər. 

Ənadil – əndəliblər, bülbüllər. 

Ənbiya – peyğəmbərlər. 

Əncüm – ulduzlar. 

Ənfas – nəfəslər. 

Əngur – üzüm. 

Ənis – həyan, dost. 

Ər – əgər. 

Ərbabi-yəqin – yəqinlik sahibləri, 

elm ilə yəqin mərtəbəsinə atanlar. 

Ərvahi-qüds – pak, təmiz ruhlar. 

Ərzəl – ən rəzil, ən alçaq. 

Əsalib – üslublar, qaydalar. 

Əsrar – sirrlər, gizli sözlər. 

Əşk – göz yaşı. 

Əşkal – şəkillər, növlər. 

 

 

 

---

387 

 

Əşkbar – göz yaşı tökən, çox ağılayan. 

Ətvar – tövrlər, hallar. 

 

F 

 

Fərsudə – solmuş, köhnəlmiş. 

Fəttan – təşviq edici; çox fitnəli; 

gözəl. 

Firdövsi-bərin – uca behişt. 

Firiştə – mələk. 

Firuz – qalib, xoşbəxt, ağgünlü. 

Fitrət – yaradılış, xilqət. 

Fövz – qurtuluş, nicat, nüsrət. 

Fürqan – Quranın ikinci adı; xeyirlə 

şəri ayıran. 

Füruğ – işıq, ziya. 

Füsun – ovsun. 

Füzun – artıq. 

 

G 

 

Gəncinə – xəzinə, dəfinə. 

Gərd – toz. 

Gəzaf – artıq, mübaliğə. 

Girehgir – düyümlü, qıvrım. 

Gülbün – gül ağacı. 

Gülgəşt – gül seyri, gül tamaşası. 

Gülgun – gül rəngli, gül üzlü. 

Gümrah – yolunu itirmiş, azğın. 

 

H 

 

Hail – pərdə, örtü. 

Halə – ayın ətrafında görünən işıqlı 

dairə. 

Haris – əkinçi, rəncbər. 

Hasid – gözü dar, həsəd əhli, paxıl. 

Heyn – an, zaman. 

Həməl – qoç bürcü. 

Hərami – oğru, yolkəsən, adamsoyan. 

Hərim – məhrəm yer, yaxın adamların 

gedə biləcəkləri yer. 

Hərir – ipək, ipəkdən toxunmuş paltar. 

Həzin – qəmli, qayğılı, qüssəli. 

Hirman – məhrum olmaq, əli üzülmək, 

peşmançılıq. 

Hirz – tilsim, bəladan qorunmaq üçün 

---

388 

 

yazılı dua; möhkəm yer, qala. 

Hiyəl – hiylələr. 

Hur – huri, pəri, gözəllər. 

Hut – balıq bürcü. 

Hübab – suyun üzərində əmələ gələn 

qabarcıq, köpük. 

Hükkam – hökm verənlər, hakimlər. 

Hüsul – hasil olma, vücuda gəlmə. 

 

X 

 

Xaksar – düşkün, xar. 

Xalxal – qadınların bəzək üçün 

topuqlarına taxdıqları zınqırov. 

Xamə – qələm. 

Xan – xonça, içi yeməklə dolu məcməyi, 

süfrə. 

Xara – bərk daş, çaxmaq daşı. 

Xaşak – çör-çöp. 

Xatəm – üzük qaşı, möhür. 

Xatim – axırıncı, xətm eyləyən, 

möhürləyən. 

Xazin – xəzinəçi. 

Xeyl – dəstə, zümrə, bölük. 

Xeyrəncam – aqibəti xeyr, axırı xeyr. 

Xədəng – ox. 

Xəffaş – yarasa, gecə quşu. 

Xələf – övlad. 

Xəmidə – əyilmiş. 

Xərac – vergi, bac. 

Xəzan – payız. 

Xəzəf – saxsı qab, saxsı parçası. 

Xilafət – xəlifəlik, din və dövlət 

hakimi. 

Xilqət – xəlq olunmaq, yaranmaq. 

Xirəd – ağıl. 

Xirədmənd – ağıllı. 

Xişt – kərpic. 

Xu – xasiyyət. 

Xuni – qanlı, qatil. 

---

389 

 

Xüşk – quru. 

Xütut – xətlər. 

 

İ 

 

İbram – üzə salıb rica etmək; bir işi 

bir adamın boynuna güc ilə, 

utandıra-utandıra qoymaq, israr. 

İbtihac – sevinc, fərəh, sürur. 

İctinab – çəkinmək, uzaq durmaq. 

İfşa – açmaq, aşkar etmək. 

İxfa – gizləmə, gizli, örtülü saxlamaq. 

İqd – həmail, boyunbağ; qıvrım. 

İlzam – lazım bilmək, qane etmək, 

məcbur etmək. 

İmtila – tıxanmaq, dolmaq. 

İmtina – mən etmək, çəkinmək, rədd 

etmək. 

İmtizac – qarışma, üns tutma. 

İnfial – mütəəssir, xəcalətli olmaq, 

utanmaq. 

İnha – xəbər vermək, söz yetirmək. 

İnhiraf – dönmək, boyun qaçırmaq. 

İntiha – nəhayət, son, axır. 

İrşad – yol göstərmək, rəhbərlik 

etmək. 

İrtifa’ – ucaltma, yüksəltmə, hündürlük. 

İrtişa – rüşvət almaq. Istehqaq – ləyaqət 

və xidmətə görə haqq almaq. 

İstiğfar – üzr istəmək, tövbə etmək. 

İstiğına – vara qənaət etmə, nazlanma, 

ağr davranma; laqeydlik. 

İstiqamət – möhkəmlik, düzlük, 

hərəkət yolu. 

İstiqbal – pişvaz etmək, qabağa çıxmaq, 

qarşılamaq. 

İstima’ edən – eşidən, dinləyən. 

İşkal – çətinlik, maneə. 

İştiha – istək, arzu; yemək həvəsi. 

İttisal – bitişmək, yapışmaq, qovuşmaq. 

İzdiyad – artmaq, çoxalmaq. 

İzəd – Tanrı, Allah. 

 

---

390 

 

J 

 

Jəngar (zəngar) – pas. 

Julidə – dağınıq, qarmaqarışıq. 

 

        K 

 

Kax – qəsr, köşk, saray. 

Kam – arzu; damaq, ağız. 

Kamandar – ox atan. 

Kan – mədən. 

Kar – iş. 

Kargər – işləyən, işlək. 

Kasid – qiymətsiz, işə keçməyən. 

Kazib – yalançı. 

Kəbbadə – yeni öyrənənlərə məxsus 

təlim yayı. 

Kəbud – göy rəng. 

Kəc – əyri. 

Kəlimat – kəlmələr, sözlər. 

Kəlimullah – Musa peyğəmbərin 

ləqəbi; Allahla danışan. 

Kəminə – aciz. 

Kəmtər – az, əskik. 

Kərahət – iyrənmək. 

Kərkəs – quzğun. 

Kəsrət – çoxluq. 

Kəşti – gəmi. 

Kəvakib – ulduzlar. 

Kilk – qələm. 

Kimüxt – saqrı dərisi. 

Kisvət – paltar. 

Kizb – yalan. 

Kövkəb – ulduz. 

Kövn – varlıq, dünya, olmaq. 

Kuh – dağ. 

Kuhkən – Fərhad; dağçapan. 

Külbə – dar, qaranlıq hücrə, koma. 

Küstax – həyasız, sırtıq. 

Q 

 

Qazi – şəriət hakimi. 

Qə’r – dərinlik, suyun dibi. 

 

---