137
Bir çox ölkələrdə dondurulmuş münaqişələr (Cənubi
Qafqazda-Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqi-
şəsi, Gürcüstanda yaşanan Abxaziya və Cənubi Osetiya
münaqişələri) mövcuddur. Afrika ölkələrinin əksəriyyətində
aclıq, səfalət hökm sürür, hərbi və etnik qarşıdurmalar yaşanır.
Nigeriyada, Somalidə, Sudanda və qitənin digər ölkələrində
baş verən hadisələri, dini, etnik və tayfalararası münaqişələri
buna misal çəkmək olar. Uzun sürən münaqişədən sonra
2011-ci ilin iyul ayında Cənubi Sudan (əsasən xristianlardan
ibarətdir, şimalda isə müsəlmanlar üstünlük təşkil edir) öz
müstəqilliyini bəyan etdi. BMT, ABŞ və bir çox dövlətlər
onun müstəqilliyini tanıdılar. Regionun əksər dövlətlərinin
cəmiyyətlərində demək olar ki, insan dəyərləri heçə bərabərdir.
Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, cəmiyyətlərdə baş verən
cinayətkarlıq, o cümlədən terrorizm kimi mənfi hallar başlıca
olaraq sosial-psixoloji amillərlə bağlı olur. Hər iki amil də
iqtisadi inkişafın səviyyəsindən asılı olur. Kasıb cəmiyyətlərdə
qruplaşmalar, mafiyaçılıq, klançılıq, terrorizm və digər
cinayətkarlıq daha sürətlə artır və qlobal problemə çevrilir.
Proseslərin kökündə mənəvi-sosial kriteriyalar üstünlük təşkil
edir. İqtisadiyyatın zəif inkişafı və insanların maraqlarının
təmin edilməsində resurs çatışmazlığı münasibətlərin birtərəfli
əsasını və qeyri-tarazlı vəziyyətini meydana gətirir.
Beynəlxalq problemlərin həllində beynəlxalq nəzarətsiz-
liklər var və çox hallarda məsələlərin, problemlərin həlli ədalət
prinsipinə (beynəlxalq hüquq normalarının özü ədalət
kriteriyalarıdır) yox, hər hansısa bir və ya bir neçə tərəfin
marağına söykənir. BMT Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvləri
arasında mühüm məsələlər üzrə mövqe haçalanmaları meydana
gəlir, hər bir tərəf reallığı öz xeyrinə dəyərləndirir, nəticədə
beynəlxalq ədalət prinsipləri kölgədə qalır. Sanki böyük
dövlətlər dünyanın maraq dairələrinə bölünməsi siyasətini öz
tarixi məzmununda davam etdirirlər. Münaqişələrin yaranması
və ya mövcud münaqişələr (Cənubi Qafqazda olan
138
münaqişələr) böyük dövlətlərin geosiyasi məkanlar üzrə
rəqabət alətlərinə çevrilir və bundan həm münaqişə tərəflərinə,
həm də özlərinə qarşı təzyiq aləti kimi istifadə edirlər. Buradan
da “ikili standartlar” meydana gəlir. Belə vəziyyətlər zamanı,
münaqişəli hallarda öz evlərindən qaçqın və məcburi köçkün
düşərkən insanların təbii hüquqları pozulur və ya da pozulmuş
hüquqları bərpa olunmayır. Onlar böyük itkilərlə, soyqırımlarla
rastlaşırlar. Problemlərin həlli çox uzun çəkir və insanlar
əziyyətlərə düçar olurlar. Beynəlxalq sülh sisteminə ümidlər
zəifləyir. Bu baxımdan Azərbaycan xalqının Ümummili Lideri
Heydər
Əliyev
mövcud
beynəlxalq
sülh
sisteminin
ədalətsizliyini qeyd edərək bildirirdi: “ ....Beynəlxalq birlik
beynəlxalq hüququn norma və prinsiplərinə ciddi əməl
olunması, bunların möhkəmləndirilməsini təmin etmək
əvəzinə, qətiyyətsizlik nümayiş etdirir. Beynəlxalq hüququn
ərazi bütövlüyün toxunulmazlığı, sərhədlərin pozulmazlığı
kimi fundamental norma və prinsipləri şübhə altına alınır və
bununla da Azərbaycan Respublikasının Dağlıq Qarabağ
regionunda yaşayan 100 min nəfər erməniyə görə beynəlxalq
praktikanın, beynəlxalq hüququn on illər boyu formalaşmış
dayaqları sarsıdılır. Hərbi təcavüzün tanınması nəticəsində əldə
edilmiş sülh, sabitlik və təhlükəszilik isə möhkəm və əbədi ola
bilməz.”.
1
Böyük dövlətlər özlərinin birgə qəbul etdikləri qərarlara
əməl etməkdən boyun qaçırırlar. Beynəlxalq sənədlər icra
olunmayır. Məsələn, Ermənistan tərəfindən Azərbaycanın işğal
olunduğu torpaqlarının azad edilməsi ilə bağlı BMT
Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələri hələ də icra olunmayıb və
Ermənistan işğalçılıqdan əl çəkməyir.
1
Əliyev Heydər. Ə56 Müstəqilliyimiz əbədidir. Otuzüçüncü kitab. B., Azərnəşr,
2011, 480 səh., Amerika Birləşmiş Ştatlarının dövlət katibi Kolin Pauelin
Azərbaycan və Ermənistan Respublikalarının prezidentləri, ATƏT-in Minsk
qrupunun həmsədrləri ilə görüşdə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Heydər
Əliyevin bəyanatı. Ki-Uest şəhəri. 3 aprel 2001-ci il. Kitabda səh. 318.