134
üsullardan istifadə edirlər. Bu üsulları aşağıdakılar hesab etmək
olar:
-ikitərəfli və çoxtərəfli qaydada, regionla və qlobal
miqyasda şəraitin öyrənilməsi;
-iki və çoxtərəfli qaydada danışıqların həyata keçirilməsi, o
cümlədən görüşlərin, yığıncaqların- sammitlərin, konfransların,
konqreslərin, brifinqlərin və s. keçirilməsi;
-müvafiq sənədlərin (hüquq normalarının) hazırlanması və
qəbul edilməsi, ratifikasiyası və s.
Nəzərə almaq lazımdır ki, beynəlxalq səviyyədə sülhə nail
olmaq üçün danışıqlar prosesi keçirilir və tərəfləri qane edəcək
normalar yaradılır və ya da müvafiq qaydada mövcud olan və
hamı tərəfindən qəbul edilən norma prinsiplərinə uyğun olaraq
siyasət həyata keçirilir. Beynəlxalq sülh siyasəti norma yaratma
proseslərindən, qəbulundan və əməletmədən (icrasından)
asılıdır. Təbii ki, bu proseslərin özləri də bir neçə
mərhələlərdən (baza və köməkçi) ibarət ola bilər. Adətən
şəraitin öyrənilməsi, istiqamətlərin müəyyən olunması və
proseslərin
istiqamətləndirilməsi,
bu
yöndə
vasitələrin
müəyyən olunaraq hərəkətə gətirilməsi, hərəkət qaydalarının,
üsul və vasitələrinin aydınlaşdırılması və qarşılıqlı qəbul
məsələləri belə mərhələlər içərisində olur.
Yuxarıda qeyd edilənlərlə yanaşı, onu da bildirmək olar ki,
dövlətlər sürətlə silahlanırlar. Bir tərəfdən strateji təyinatlı nüvə
silahlarının azaldılması istiqamətində danışıqlar həyata
keçirirlər, digər tərəfdən isə modern silahlar istehsalı ilə
məşğul olurlar. Böyük dövlətlər hesab edilən ABŞ, Rusiya,
Böyük Britaniya və Fransa (“Böyük səkkizlər” formatının əsas
üzvləri) əsasən dünyaya silah ixracı ilə məşğul olurlar, silah
ixracına görə öncül yerdədirlər. Onlar ticarətin bu istiqamətini
böyük gəlirlər əldə etmək yolu baxımından yaradırlar. Bu
nöqteyi-nəzərdən də qeyd etmək olar ki, dünya siyasətində
dualizm (ikili yanaşma) hələ də genişlənməkdədir. Siyasi
proselərin özləri, bir tərəfdən vaxtaşırı və tez-tez yaranan
135
gərginliklər, digər tərəfdən gərginliklərin qarşısının alınması
cəhdləri dualizm yanaşmalarını əsaslandırır. Silahların, kütləvi
qırğın silahlarının (kimyəvi, bioloji, bakterioloji) terrorçuların
əlinə keçməsi ehtimalları getdikcə böyüyür. Bu baxımdan da
dövlətlər həm də qorxu içərisində olaraq, öz aralarında və digər
regionlarda nəzarət mexanizmini sürətləndirmək siyasətini
həyata keçirirlər. Dövlətləri daha çox öz daxillərində və
aralarında maraqların tarazlı şəkildə təmin edilməsi siyasəti
düşündürür.
Ümumiyyətlə, sadalanan fikirləri nəzərə alaraq, qeyd
etmək olar ki, tədqiqat mövzusu aktuallıq kəsb edir, dövlətlər
arasında dinc münasibətlərin mövcudluğu yalnız maraqların
tarazlı şəkildə paylanmasından irəli gəlir. Bu mövzunun
aktuallığını eyni zamanda aşağıdakı şəkildə konkret olaraq
əsaslandırmaq olar:
-dövlətlərin daima regionda və qlobal aləmdə sülh
şəraitində yaşamaq istəkləri;
-dövlətlərin öz xalqlarını daima təhlükəsiz və digər
xalqlarla yanaşı yaşatmaq istəkləri;
-dövlətlərin qarşılıqlı və taraz şəkildə təhlükəsizlik
maraqlarını təmin etmək istəkləri;
-dövlətlərin bərabər səviyyədə bütün sahələrdə əməkdaşlıq
etmək istəkləri və s.
Mövzunun aktuallığını şərtləndirən problemlər
(disbalans yaradan elementlər, istiqamətlər və
ünsürlər)
Tədqiqatda bütün sahələrdə olan bəzi məsələlərin həlli
yolları problemlər kimi ortaya qoyulur. Elə münasibətlər
tərəflərinin özlərinin vəziyyətlərində, o cümlədən statuslarında,
mövqelərində, maraq və məqsədlərində mövcud olan
uyğunsuzluqlar, qeyri-bərabər imkanlar, qeyri-bərabər inkişaf
səviyyəsi münasibətlərin tərkib elementlərinin uyğunluğunda,
136
bərabərliyində, bir sözlə tarazlaşmasında problemlər əmələ
gətirir. Dövlətlər arasında sülhün əldə edilməsi üçün
dövlətlərin yaxınlaşmasındakı maneələr, münaqişələrin həlli
zamanı sülhə qədərki proseslər və sülhə nail olmaq, prosesləri
sülh vəziyyətinə gətirmənin özü bir problemdir. Dövlətlər
arasında bütün sahələrdə tarazlı vəziyyətin əldə edilməsi bir
problemdir.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, dünyada təbii ehtiyatlar,
əmək resursları, əhalinin demoqrafik vəziyyəti heç də tam taraz
vəziyyətdə deyildir və kəskin fərqlər yaşanır. Maddı aləm
baxımından dünya özü disbalanslı vəziyyətlər üzərində
qurulub. Məsələn, Rusiyada dünya ehtiyatlarının 40 faizi
cəmləşib, ərazisi 17 milyon kvadrat kilometrdən çoxdur, əhali
isə cəmi 143 milyon nəfərdən (dünya əhalisi isə 7 milyard
nəfər təşkil edir) ibarətdir. Təbii ehtiyatların səmərəli şəkildə
istifadəsi üçün əmək vasitələri çatışımır. Bu baxımdan da
təkmil iqtisadi sistemin qurulması və təbii ehtiyatlarla ona təsir
edən vasitələr arasında tarazlığın yaradılmasında köklü
çətinliklər yaranır. Demoqrafik problemlər mövcuddur.
Monqolustan dünyada ərazisinə görə ən az sıxlığa malik olan
dövlətdir. Əhalinin böyük əksəriyyəti paytaxt şəhərində-Ulan-
Batorda, yaşayır. Çin və Hindistanda isə əhali artımı sürətlənir
və sözügedən ölkələr demoqrafik problemlərlə qarşılanır.
Yaponiyanın əhalisi və ərazisi arasında nisbət fərqi çox
böyükdür. Təbii sərvətləri və faydalı qazıntıları isə tamamilə
azdır. Bir çox ölkələrdə kasıbçılığın səviyyəsi yüksəkdir. Haiti,
Banqladeş, Pakistan və s.-ni buna misal çəkmək olar.
Cinayətkarlıq
yüksək
həddədir.
(Məsələn,
Hondurasda
cinayətkarlığın səviyyəsi çox yüksəkdir). Bəzi ölkələr terrordan
əziyyət çəkirlər və terrorla mübarizəyə külli miqdarda vəsait
xərcləyirlər ki, (məsələn, Türkiyə) bu da ölkə iqtisadiyyatına
köklü zərbələr vurur və cəmiyyətin inkişafında əngəllər
meydana gəlir. Cəmiyyət inkişaf etmədikcə, tərəflər arasında
tarzlığın yaradılması da qlobal problem olaraq ortaya çıxır.
Dostları ilə paylaş: |