Alisher Navoiy.
Mahbub ul-qulub
www.ziyouz.com
kutubxonasi
7
Oltinchi fasl
NOQOBIL SADRLAR ZIKRIDA
Bediyonat sudur bid’ati sayyiadur bilo-zarur. Bu nokas agar omiydur fisqu fujur aning komidur.
Majlisida nag‘manavozliq ilm va taqvo azosig‘a - navhasozliq. Ulamo kelturgan gulob shishalariki xoli
qolib, boda solurg‘a ani mulozimlari olib. Bu kelturgan
nabot gazak uchun ushalib, vazifa vajhlari
o‘zga asbob uchun sayg‘olib Badkirdor anda g‘alaba va poykor anda talaba. Navkarlariga osh xonaqoh
rotibasidin va chuhralarig‘a maosh shayx va mudarris vazifasidin. Bazmig‘a may kelturgali muhtasib
rozi va mayg‘a bodapolo
rishi qozi, kishvarki, anda manohiy mundoq behisob bo‘lg‘ay, islom va
shariatg‘a ne izzat va ne hisob bo‘lg‘ay.
Sadr kerak ulamog‘a dastyor bo‘lsa va mashoyixqa korguzor va xizmatkor va sodotg‘a mumid va
fuqaro xizmatida mujid. Zulm rishtasin uzguvchi va avqof buzug‘in tuzguvchi va ziroat kasratida sa’y
ko‘rguzguvchi.
Masnaviy:
Yo‘q ulkim fosiqu xammoru zukka
Ki, buzg‘ay garchi bo‘lg‘ay xoja dukka.
Rikobi naqshi kimsonlig‘ sarosar
To‘nida ortiq ondin zebu zevar.
Qit’a:
Keraki boshig‘a qo‘ysa aloqalik dastor,
Yana rido ham aning egnida mavoliydek.
Yo‘q ulki, markabi bo‘ynig‘a bog‘lab ossa qo‘tos,
Osilg‘ay o‘zining o‘z bo‘g‘zidin saqolidek.
Dostları ilə paylaş: