Azərbaycan Tarixi
325
aparılmırdı və mövcud orta məktəblərin hamısı rus maktəbləri
idi.
Azərbaycanın görkəmli mesenat H.Z.Tağıyev Bakıda orta
texniki məktəbin qəyyumu kimi onun inkişafına daim qayğı
göstərirdı. O, milyoner M.Muxtarov ılə birlikdə texniki
məktəb
üçün xarrat emalatxanası tikdirmişdi. H.Z.Tağıyev şəhər
dumasının deputatlarını texniki məktəbə əhəmiyyət verməyin,
onun üçün maliyyə vəsaitinin ayrılmasının, məktəbin tikintisi
üçün nəzərdə tutulmuş torpaq sahəsinin genişləndirilməsinin
vacibliyinə inandıra bilmişdi. O, 1901-ci ildə texniki məktəbin
binasının tikilməsinə 6600 manat, 1909-1910-cu illərdə binanın
ikinci mərtəbəsinin tikintisinə və kimya laboratoriyasının
təşkilinə 50 min manat pul vermişdi. O, məktəbin
müəllimlərinin əmək haqqının verilməsində çətinlik yarandıqda
müəllimlərin əmək haqqını da ödəyirdi. Bakı orta texniki
məktəbə daim qayğı göstərdiyinə görə şəhər duması
H.Z.Tağıyevin portretinin çəkilməsini məşhur rəssam
İ.Brodskiyə sifariş vermiş, onun realnı məktəbin akt zalında
asılması haqqında qərar çıxarmışdı. (1913-cü ildə çəkilmiş
həmin portret Azərbaycan Milli Tarix Muzeyində saxlanılır).
Azərbaycanda orta ümumtəhsil
və texniki məktəblərin
yüzlərlə məzunu ali məktəblərə daxil olmaq üçün Rusiyanın və
Avropanın müxtəlif şəhərlərinə yollanırdılar. Onların bir qismi
əvvəllər Peterburq, Moskva və Sarbon universitetlərində təhsil
alırdılar. XX əsrin başlanğıcında isə Kiyev, Odessa, Xarkov,
Kazan, Riqa və b. şəhərlərin ali məktəblərinə də təhsil almağa
gedənlərin sayı aıldı. Azərbaycan gəncləri həmin şəhərlərin
universitetlərinin əsasən hüquq və tibb fakültələrində, qismən
də texnoloji ali məktəblərdə təhsil alırdılar. Çünki bu sahələrdə
əldə etdikləri bilikləri Azərbaycanda
tətbiq etmək üçün geniş
imkan vardı.
XIX əsrin I yarısında Azərbaycanda tarix, fəlsəfə,
filologiya, coğrafiya, astronomiya kimi elmlərin ənənəvi
sahələri nəzərə çarpacaq dərəcədə canlanır və inkişaf edirdi.
Qəzənfər Rəcəbli
326
Azərbaycan alimləri, hər şeydən öncə, doğma diyarın tarixi
keçmişini dərk etməyə daxili tələbat hiss edirdilər. Vətən
tarixini bilmək həvəsi Azərbaycanda tarixçilərin və
salnaməçilərin bütöv bir nəslinin meydana gəlməsinə səbəb
oldu. Onlar ilk qaynaqlar, şəxsi xatirələr, canlı şahidlər və
maddi mədəniyyət abidələri əsasında Azərbaycanın
və onun
ayrı-ayrı xanlıqlarının tarixini yazırdılar.
Vətən tarixini öyrənməyin əhəmiyyətini ilk dərk
edənlərdən və ilk tədqiq edənlərdən biri Abbasqulu ağa
Bakıxanov olmuşdur (1794-1846). O, Azərbaycan elm və
mədəniyyəti tarixinə hər şeydən öncə maarifçi-tarixşünas kimi
daxil olmuşdur. A. Bakıxanov "Qafqazın şərq hissəsinin tarixi"
adlı əsərini 1841-ci ildə fars dilində yazmış və 1843-cü ildə
"Gülüstani-İrəm" adı ilə rus dilinə tərcümə etmişdir. (Bu əsər
ilk dəfə 1926-cı ildə rus dilində, 1951-ci ildə Azərbaycan
dilində, 1978-ci ildə fars dilində çap edilmişdir). O, bu
əsərində, onun öz sözləri ilə desək, "nəinki əsrlərin, hətta
minilliklərin məhv edə bilmədiyi dillərə, qədim abidələrə, adət
və ənənələrə istinad" edərək Azərbaycanda məskunlaşmış
xalqların və soyların mənşəyini,
etnonimlərin və toponimlərin
etimologiyasını izah etməyə çalışmış, Alban dövlətinin tarixini
qısa formada şərh etmişdir. A.Bakıxanovun həmçinin Cənubi-
Şərqi Qafqazın siyasi və iqtisadi tarixinə, Azərbaycan
əhalisinin etnik tərkibinə, burada yaşamış qədim soylara,
feodalların titul və dərəcələrinə, xanlıqlar dövrünün müsəlman
hüququna, Azərbaycanın Rusiya tərkibinə qatılmasından sonra
müsəlman feodallarının hüquq və imtiyazlarına dair elmi
qeydləri də vardır.
Bu dövrdə Mirzə Adıgözəl
bəy və Mirzə Camal
Qarabağın tarixinə dair, Fətəli xanın oğlu Kərim ağa və
İskəndər bəy Hacınski Quba xanlığının tarixi haqqında, Şeyx
İbrahim Gəncə şəhərinin tarixi haqqında, Mirzə Heydər
Vəzirov Dağıstan və Şirvanın siyasi tarixi haqqında Mirzə
Azərbaycan Tarixi
327
Məhərrəm və Mirzə Heydər isə Nadir şah imperiyasından bəhs
edən tarixi əsərlər yazmışlar.
XIX əsrin I yarısmda Tiflis məktəblərində şərq dillərini
tədris edən M.Ş.Vazeh və Fazil xan Şeyda ədəbiyyat sahəsində
tədqiqatlar ilə məşğul olmuşlar. «Şərqşünaslıq sahəsində
Azərbaycan alimlərinin nailiyyətlərini xüsusi qeyd etmək
lazımdır. Rus şərqşünaslığının təşəkkülü və inkişafında
azərbaycanlı şərqşünas alimlərdən A.Bakıxanov, M.C.Top-
çubaşov və M.Ə.Kazımbəyin mühüm xidmətləri olmuşdur.
A.Bakıxanov 1841-ci ildə fars dilinin quruluşu və
qaydalarını Avropa elmi metodu ilə şərh edən ilk qrammatikanı
şərh etmişdir. "Fars qrammatikası" adlanan bu əsər 1841-ci ildə
Tiflisdə dövlət hesabına nəşr edilmiş və hökumət mükafatına
layiq görülərək Rusiyada fars dilindən dərs vəsaiti kimi qəbul
edilmişdir.
Gəncədə anadan olmuş Mirzə Cəfər Topçubaşov 1829-cu
ildən 1849-cu ilədək Peterburq
universitetinin professoru
işləmiş, iyirmi ilə yaxın Rus Arxeologiya Cəmiyyətinin şərq
numizmatikası şöbəsinə başçılıq etmişdir. O, Britaniya Kral
Asiya Cəmiyyətinin həqiqi üzvü olmuşdur. Onun "Fars
müntəxəbatı", "Qədim dövrlərdən Teymurləngə qədər
monqolların tarixi", "Nadir şahın ölümündən sonra
Gürcüstandakı hadisələr haqqında" və b. maraqlı elmi əsərləri
vardır.
Zəmanəmizə qədər öz elmi əhəmiyyətini itirməyən çoxlu
fundamental əsərlərin müəllifi, dünya şöhrətli şərqşünas
azərbaycanlı alim Kazımbəy Rəşt şəhərində şəhərində anadan
olmuşdur. O, 1826-1849-cu illərdə Kazan Universitetinin,
1849-1870-ci illərdə Peterburq Universitetinin professoru
olmuşdur. Kazımbəy fars, ərəb, rus, türk, ingilis və fransız
dillərini mükəmməl bilirdi. O, "Türk-tatar dilinin
qrammatikası", "Firdovsiyə görə fars mifologiyası",
"Dərbəndnamə", "Quranın tam konkordası", "Müridizm və
Qəzənfər Rəcəbli
328
Şamil", "Bab və babilər" və b. samballı elmi əsərlərin
müəllifidir.
XIX əsrin birinci yarısında Azərbaycanda astronomiya və
coğrafiya elmlərinin inkişafında A.Bakıxanov, M.F.Axundzadə
və İ.Qutqaşınlının xidmətlərini qeyd etmək lazımdır.
A.Bakıxanovun fars dilində yazdığı "Kəşf ül-Qəraib" əsərində
Amerikanın kəşf olunmasından, onun ölkələrinin təsvirindən
bəhs edilir. "Əsrar əl-Məlaküt" ("Səma şahlığının sirləri")
əsərində isə dünyanın heliosentrik sistemi təlimi dəstəklənir və
Günəş sistemi cisimlərinin fıziki təbiəti və quruluşları izah
edilir. A.Bakıxanov dünyanın fıziki, siyasi və iqtisadi
coğrafıyası məsələlərindən bəhs edən "Ümumi coğrafiya"
M.F.Axundzadə "Yeni dünyanı kəşf edən Xristofor Kolumbun
tarixi", İ.Qutqaşınlı isə Şərq ölkələrinin coğrafıyası və
etnoqrafiyasından bəhs edən "Yol qeydləri" kitablarının
müəllifləridirlər.
XIX əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda elmin
inkişafından bəhs edərkən ilk
növbədə Həsənbəy Zərdabinin
(1842-1907) adını çəkmək lazımdır. Azərbaycanda biologiya,
kənd təsərrüfatı, təbabət üzrə biliklərin yayılması onun adı ilə
bağlıdır. H.Zərdabinin elmi yaradıcılığı təbiət elmləri ilə sıx
bağlı idi. O, yerin yaranması, kainatda əbədi dövran haqqında o
dövrdə elmdə hakim olan ideyanın tərəfdarı idi, Günəş sistemi
haqqında elmi təsəvvürləri qəbul edirdi. H.Zərdabinin elmi və
təcrübi yaradıcılığı Azərbaycanda biologiya və kənd təsərrüfatı
elmlərinin sonrakı inkişafına səmərəli təsir göstərdi.
XIX əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda tarix elmi də
inkişaf etməkdə davam edirdi. Azərbaycan tarixçiləri orta
əsrlərin tarixi ənənələrini davam etdirərək öz əsərlərini əsasən
Qarabağın, Talışın və Lənkəran şəhərinin xanlıqlar dövrü
tarixinə, onların Rusiya tərəfindən işğalından əvvəl baş vermiş
hadisələrə həsr edirdilər. Bu cəhətdən Mirzə Yusif Qarabağinin
1855-ci ildə fars dilində yazdığı "Tarixi-safı", Mir Mehdi
Haşımzadənin 80-ci illərdə yazdığı "Kitabi-tarixi-Qarabağ",