146
isə pərişan görüb soruşdu:
–Haral
ısan,
necə olub gəlib bura çıxm
ısan?
Gənc baş
ına gələn hadisələrin bəzilərini nağ
ıl etdi. Şahzadənin
qəlbi riqqətə gəldi, ona bəxşiş, xələt verdi, öz şəhəriiə salamat
çatmas
ı üçün etibarl
ı bir adamla yola sald
ı.
Atas
ı onu gördükdə, çox sevindi, sağ–salamat qay
ıqd
ığ
ı üçün şü-
kür etdi. Axşam olduqda gənc atas
ına gəmidə gəmiçinin verdiyi
əziyyətdən, quyu baş
ında çəkdiyi məşəqqətdən,
səhrada karvan
əhlinin ona rəva gördüyü xəyanətdən dan
ışd
ı. Atas
ı dedi:
–Oğul, gedəndə sənə demədimmi ki, yoxsullar
ın güclü əlləri
s
ınd
ır
ılm
ış, pəhləvan qollar
ı q
ır
ılm
ışd
ır.
Beyt
Nə gözəl söylədi yoxsul pəhlivan,
«Bir q
ız
ıl yaxş
ıd
ır, dağ qədər zordan»
Oğlan dedi:
–Lakin xəzinə tapmaq üçün zəhmətə qatlaşmaq, qələbə çalmaq
üçün ölümlə çarp
ışmaq, tax
ıl əldə etmək üçün dən səpib,
yerşumlamaq laz
ımd
ır. Görmürsənmi ki, azac
ıq əziyyət çəkməklə
necə xoş rahatl
ığa çatd
ım,
balaca acıl
ıq dadmaqla necə şirin həyat
tapd
ım?
Beyt
Art
ıq yeməsə də insan ruzidən,
Laz
ımd
ır yenə də bir iş görəsən.
Beyt
Nəhəngdən qorxarsa dənizdə qəvvas,
Heç zaman qiymətli incilər tapmaz.
Dəyirman
ın alt daş
ı hərəkət etmədiyi üçün bütün ağ
ırl
ıq onun
üzərinə düşür.
Şer
147
Mağara içində nə tapar aslan?
Uçmayan qartala ovmu gələcək!
Kim evdə oturub ruzi gözləsə,
Ax
ırda o dönüb olar hörümçək.
Atas
ı dedi:
– Ey oğul, bu dəfə fələk sənə yar, taleyin huşyar olmuşdur. Bir
dövlət sahibi sənə rast gəlmiş, əli-aç
ıql
ıq göstərərək həyata
qaytarm
ışd
ır. Belə hadisə nadir hallarda olar. Nadir hadisələrə isə bel
bağlamaq olmaz. Amand
ır ay
ıq ol, tamaha düşüb bir də belə boş
xəyallara aldanma!
Beyt
Ovlamaz həmişə ovçu ahunu,
Bəzən də, parçalar pələng ovçunu.
Neçə ki, nağ
ıl edirlər: Fars hökmdarlar
ından
birinin barmağında
qiymətli qaş
ı olan bir üzük varm
ış. Bir gün o bir neçə yax
ın adamlar
ı
ilə birlikdə Şirazda Müsəllayə
87
gəzməyə ç
ıx
ır və əmr edir ki, həmin
üzüyü Əzüdüddövlə məqbərəsinin
88
günbəzinin üstünə sancs
ınlar.
Kim nişan al
ıb oxu üzüyün halqas
ından keçirsə, üzük onun olsun.
Hökmdar
ın yan
ında derd yüz məharətli ox atan varm
ış. Onlar
ın
ham
ıs
ı üzüyü nişan al
ıb at
ırlar, lakin heç birinvn oxu üzüyə dəymir.
Təsadüfən orada oynay
ıb, oyan-buyana havay
ı ox atan bir uşağ
ın
oxunu külək gətirib üzüyün halqas
ından keçirir. Beləliklə uşaq üzüyə
sahib olub varlan
ır.
Bundan sonra o uşaq ox atmağı tərk edib
kaman
ın
ı yand
ır
ır. Camaat bunun səbəbini soruşduqda deyir:
Ona görə ki, əldə etdiyim şöhrəti saxlaya bilim.
Qitə
Mümkündür gah qoca, müdrik bir alim,
Səhv etsin, işində olsun nöqsan
ı.
Gah da bir anlamaz, hünərsiz uşaq,
Səhvən sərrast at
ıb vursun nişan
ı.
30. Hekayət
148
Nağ
ıl edirlər ki, bir şeyx bir mağarada yurd salm
ış, qap
ıs
ın
ı
camaat
ın üzünə bağlam
ışd
ı.
Şer
Dünyada tək xilas olar dünyadan
Qap
ın
ı üzünə bağlay
ıb qalan.
Qənaətin bərəkətindən nə şahl
ıq şövkətinin əhəmiyyəti və nə
varl
ılar
ın dövlətinin qiyməti onun nəzərində deyildi:
Şer
Yolçuluğu
kim öyrənsə dünyada,
Ölənədək hər yetənə əl açar.
Hərisliyi at bir yana şahl
ıq et,
Tamahs
ız
ın baş
ı daim ucalar.
O tərəfdəki hökmdarlardan biri xəbər göndərdi ki, «mömin
adamlar
ın kəraməti xatirinə xahiş edirik ki, bizimlə duz-çörək
kəsməyə raz
ıl
ıq versin».
Şeyx raz
ıl
ıq verdi, çünki rəvayətə görə peyğəmbər deyibdir ki,
dəvəti qəbul edərlər, çağ
ır
ılan yerə gedərlər.
Sabah
ı gün şeyxin hal
ından xəbər tutmaq üçün şah onun
ziyarətinə getdi. Şeyx dərhal yerindən s
ıçray
ıb onu qucaqlad
ı,
təşəkkür etdi, şah
ı mədh etməyə başlad
ı.
Şah getdikdən sonra müridlərdən biri ürək edib şeyxdən soruşdu:
– Bu gün şaha göstərdiyiniz bu hörmət adətinizə düz gəlmirdi, indiyə
qədər
belə etdiyinizi görməmişdik, səbəbi nə idi? Dedi:
– Eşitməmisinizmi deyiblər:
Beyt
Kimin süfrəsində bir loxma yesən,
Kərəkdir durasan xidmətində sən.
Lətifə
149
Mümkündür ki, ömür boyu qulaqlar,
Eşitməsin ]ənk nəğməsi, ney və tar.
Göz bacarsa seyr etməsin çəməni,
Görməsin bir laləni, yasəməni.
Pərqü bal
ınc olmasa da bir zaman,
Daş üstündə yatar yuxusuz insan.
Qucmaq üçün tap
ılmasa yar əgər,
Özünü də qucaqlayar bu əllər.
Lakin qar
ın, səbr etməz ac qalanda,
«Yox» sözünü başa düşməz bir an da.
150
IV FƏSİL
SUSMAĞIN FAYDALARI HAQQINDA
1. Hekayət
Dostlar
ımdan birinə dedim: – «Dan
ışmaqdan ona görə imtina
edirəm ki, çox zaman sözün yaxş
ıs
ı da olur, pisi də;
düşmənlar isə
yaln
ız pisini görürlər»
Dedi: – Düşmən yaxş
ıs
ın
ı görməsə yaxş
ıd
ır.
Beyt
Bəllidir ki, xeyir işin şər görünər düşmənə
Bilə–bilə yalandan o, böhtan düzəldər sənə.
Beyt
Bil ədavət gözündə eyibdir hər bir hünər,
Sədi – güldür, lakin o, düşmənə xar görünər.
Beyt
Həyat verən bu günəşin özü də,
Çirkin şeydir yarasan
ın gözündə.
2. Hekayət
Bir tacirə min dinar ziyan dəydi. Oğluna tapş
ırd
ı ki, bu haqda
heç kimə bir söz deməsin.
Oğlu dedi:
–Ey ata, əmr sizindir, demərəm. Lakin bir başa sal görüm, giz-
lətməyin nə faydas
ı?
Dedi:
–Ondan ötrü ki, müsibət ikiqat olmas
ın: biri sərmayənin əldən
getməsi, ikincisi qonşular
ın tənə etməsi.
Beyt
151
Dərdini düşmənə soyləmə aman,
Qəlbində toy–bayram eləyər haman.
3. Hekayət
Ağ
ıll
ı–kamall
ı,
elmli məlumatlı bir gənc var idi, lakin təbiətən
adamlara uyuşmaz, alimlər məclisində bir kəlmə də dan
ışmazd
ı. Bir
dəfə atas
ı ona dedi:
–Ey oğul, sən də görüb bildiklərindən bir şey dan
ış!
Dedi:
–Qorxuram, bilmədiklərimdən soruşalar, xəcalət çəkəm.
Şer
Deyirlər ki, bir sufi
89
M
ıx çal
ırm
ış başmağ
ına
Bir xan onu tutub deyir:
«Nal vur at
ın ayağ
ına».
Beyt
Kimsə bir söz deməz sən sussan əgər,
Lakin söz dedinmi, dəlil də göstər.
4. Hekayət
Hörmətli bir alimin bir dinsizlə (allah ona lənət eləsin)
mübahisəsi düşdü, lakin onunla höcətləşə bilmədi. Soz qalxan
ın
ı yerə
qoyub geri qay
ıtd
ı. Biri ona dedi: – Bu qədər bilik və kəmal sahibi
olmağ
ına baxmayaraq bir dinsizin ehdəsindən gələ bilmədin.
Dedi: –Mənim elmim Quran, hədis
və şeyxlərin dediyinə əsasla-
n
ır, o isə bunlar
ın heç birinə inanm
ır, onun dedikləri də mənim işimə
yaram
ır.
Beyt
Bir kəs ki, Qurana inanmay
ır heç
Cavab
ı odur ki, çavab vermə keç!