21
Dissertasiyanın III fəsli “
Novruz bayramı ilə bağlı inanclar” adlanır.
Novruz bayramı ilə bağlı inanclar həmin ənənələrlə yaşayan insanların
düşüncəsinin, dünya haqqında, varlıq aləminin məkan-zaman quruluşu haqqında
təsəvvürlərinin əsasında durur. Həmin məkan-zaman təsəvvürləri inanclarda
obrazlar şəklində öz təcəssümünü tapmışdır. Bu cəhətdən Novruzun bütün
fəlsəfəsinin, məna və mahiyyətinin kökləri inanclarda əks olunmuşdur.
Üçüncü fəslin birinci yarımfəsli “Novruz inanclarında qeyri-adi zaman
nöqtəsi” adlanır. Təzə ilin köhnə ili (yaxud təzə dünyanın köhnə dünyanı) əvəz
etdiyi Novruz bayramında iki zaman üz-üzə gəlir. Bunlardan biri getməkdə olan
zaman, o birisi isə gəlməkdə olan zamandır. Bunların bir-birini əvəz etməsi
Novruz bayramında baş verir. Bu zaman əvəzlənməsində ən mühüm məqam ilin
təhvil olunduğu zaman kəsiyidir. Həmin zaman kəsiyi ilə bağlı inanclar vardır. O
inanclardan məlum olur ki, ilin təhvil olduğu məqam qeyri-adi zamandır. Bu
zamanda qeyri-adi hadisələr baş verir. Həmin qeyri-adi zamanın əsas xüsusiyyəti
ondan ibarətdir ki, bu, bir başlanğıc anı, qeyri-adi zaman nöqtəsidir. Bütün yeni
zaman, yeni məkan və bu zaman-məkan daxilində baş verəcək hadisələr həmin
zaman başlanğıcından, zaman nöqtəsindən başlanır. Bu zaman nöqtəsində baş
verənlər fərqli xüsusiyyətlərə malik olur. C.Bəydili (Məmmədov) göstərir ki, ilin
təhvil olma anı xalq ənənəsində həm də “aləmin yatan vaxtı” adlanır. Müəllif
yazır ki, aləmin yatan vaxtı Azərbaycan xalq inamlarında qışın sonunu, yazın
başlanğıc anını göstərən mifik vaxtdır. Mifoloji təsəvvürlərdə aləmin yatan vaxtı
ilin axır çərşənbəsinə təsadüf edir. Bununla bağlı deyilir ki, Novruz bayramına
açılacaq gecədə gündüzlə gecə tən yarı olan zaman çaylar bir anlığa dayanır və
sonra yenidən axır. Bu görüşlərə görə, aləmin yatan vaxtı deyilən həmin anda
bütün canlı və cansız bilinən aləmdə nə varsa hamısı bir anlığa yuxuya gedər,
yəni sanki ölüb-dirilər. O anda kim nə arzu eləsə, diləyi hasil olar
1
.
İnanclardan məlum olur ki, ilin təhvil olma anını insan yox, heyvanlar hiss
edir, o cümlədən bu zaman nöqtəsində sular bir anlığa dayanır, ağaclarsa başını
yerə əyərək torpağa toxundurur. Lakin bu zaman nöqtəsinin qeyri-adiliyi təkcə
bunlarla qurtarmır. Əgər insan göstərilən əlamətləri başa düşüb, bunun ilin təhvil
məqamı olmasını anlasa, həmin an ürəyində nə keçirsə, o da həyata keçər;
insana vergi verilər, ürəyində tutduğu niyyət hasil olar, arzu-istəkləri baş tutar.
Beləliklə, ilin təhvil olunduğu an qeyri-adi zaman nöqtəsidir və bu zamana
1
Bəydili (Məmmədov) C. Yaz bayramı ilə bağlı bir sıra mifoloji obraz və anlayışların
simvolikasından // “Dədə Qorqud” jur., 2003, № 1, s. 41
22
təsadüf edən, ona tuş gələn insanın istənilən arzusu həyata keçir. Bəs bu, nə ilə
bağlıdır?
Novruz mərasim kompleksində ilin təhvil olma anı qeyri-adi zaman
nöqtəsidir. Bu zaman anında hər şey fərqli olur: heyvanlar qeyri-adi hərəkətlər
edib insanları bu andan xəbərdar etməyə çalışırlar. Başqa təbiət ünsürləri də adi
hallarından çıxıb, bir anlığa qeyri-adi hala düşürlər: həmin an sular dayanır,
ağaclar isə başlarını yerə əyib torpağa toxundururlar. Bu andan xəbər tutan
insanın həmin məqamda ürəyindən keçirdiyi arzu, istək, niyyət hansı məzmunda
olmasından asılı olmayaraq dərhal həyata keçir.
Üçüncü fəslin ikinci yarımfəsli “Novruz inanclarında təbiət kultları”
adlanır. Novruz inanclarının öyrənilməsi göstərir ki, babalarımız od, su, bitki,
torpaq kimi təbiət ünsürlərini kultlaşdırmış, yəni bu ünsürlərin qeyri-adi varlıqlar
olduğuna inanmış, onları müqəddəs varlıqlar hesab etmiş və bu ünsürlərlə bağlı
mərasimi hərəkətlər icra etmişlər.
Üçüncü fəslin ikinci yarımfəslinin birinci paraqrafında “Od kultu ilə bağlı
inanclar” araşdırılır. Novruz bayramını od-ocaqsız, gur Novruz tonqalı olmadan
təsəvvür etmək mümkün deyildir. İnsanlar qaranlıq düşən kimi böyük tonqallar
yandırır və bu tonqalların alovları gecənin qaranlığını işıqlandıraraq adamlarda
böyük sevinc çoşqusu, şən əhval-ruhiyyə yaradır. Bu cəhətdən Novruzla bağlı
inanclarda od kultunun – odu müqəddəsləşdirmənin mühüm yer tutduğunu
görürük.
Ümumiyyətlə od türklərin inanclarında mühüm mövqeyə malikdir.
Seyfəddin Altaylı yazır ki, atəş də, eynilə su kimi türklər tərəfindən müqəddəs
sayılıb. Dünyanın yaradılması, yaz və atəş arasında bir əlaqənin olduğuna
inanılıb
1
. Bütün bu təsəvvürlər öz izlərini Novruz adətlərində saxlayıb.
Bu bayramda tonqalqalama xüsusi mərasimdir. Necə gəldi, harada gəldi
tonqal qalamaq, onunla istənilən formada əylənmək olmazdı. Bunun xüsusi
rəsmi, qaydaları, yəni mərasimi vardır. Məsələn, Şəkidə olduğu kimi, hər
həyətdə böyük tonqallar qalanır, ətrafında şənlənir, üstündən tullanıb deyirlər:
Ağrım, uğrum tökülsün,
Oda düşüb kül olsun.
Yansın alov saçılsın,
Mənim bəxtim açılsın.
1
Altaylı S. Novruz və “Ərgənəkon” dastanı arasındakı oxşarlıqlar // “Dədə Qorqud” jur.,
2008, № 2, s. 85