7
DİSSERTASİYANIN ƏSAS MƏZMUNU
Dissertasiyanın birinci fəsli “Novruz milli ənənə kimi” adlanır.
Xalqımızın həyatı və məişətində, milli düşüncəsində tarixin ən dərin, hətta
bilinməz qatlarından başlanmaqla bu günə qədər mühüm yer tutan Novruz
bayramı bütünlükdə mərasim hadisəsidir. Birinci fəslin “Novruz bayramı milli-
mənəvi ənənə kimi” adlanan birinci yarımfəslində göstərilir ki, mədəniyyət
tariximizdə Novruz bayramı kimi son dərəcə böyük, əbədiyaşar, tarixi və tarixi
olduğu qədər də müasir bir abidə də var. Onun tarixi, mənşəyi həddindən artıq
qədimdir. Novruz bayramı özünün ən ilkin mərhələsindən başlamış müasir döv-
rümüzə qədər müxtəlif məzmun və şəkildəyişmələrə uğramışdır. Bu dəyişmələ-
rin əsas səbəbləri müxtəlif dövrlərin dini ideologiyaları olmuşdur. Novruzun
təkcə Azərbaycanda deyil, ümumiyyətlə yayıldığı bütün regionlarda təmasda
olduğu, qaynayıb-qarışdığı dinlər tarixinə nəzər saldıqda görürük ki, dünyanın
xristianlıq, islam kimi nəhəng dinləri Novruz bayramına təsir edib, onun
məzmun və formasında müəyyən izlər qoysa da, Novruz bir bayram kimi heç
vaxt bu dinlərin içərisində əriyərək yox olmamışdır. S.Rzasoy qeyd edir ki,
Novruz bayramı tarixinə görə ilkin mifoloji-kosmoqonik görüşlərlə bağlıdır.
Mifoloji düşüncənin parçalanaraq tarixi düşüncəyə keçidi zamanı əski dinlərə
transformasiya olunmuş, daha sonrakı inkişafında müxtəlif səmavi və qeyri-
səmavi dinlər, dini-ideoloji görüşlərlə qovuşmuşdur. Bu baxımdan, Novruz
bayramı aşağıdakı din və dini-mifoloji dünyagörüşlərini özündə birləşdirir:
1. Qədim türklərin şamanizm dünyagörüşü;
2. Qədim və erkən orta əsr türklərinin tanrıçılıq dini;
3. Qədim Azərbaycan və İran xalqlarının zərdüştilik dini;
4. İslam dini və onun müxtəlif təriqət və məzhəbləri;
5. Xristian türk xalqlarının simasında xristianlıq dini;
6. İudaist türk xalqlarının (əsasən tarixi xəzərlərin və onların çağdaş
törəmələrinin) simasında musəvilik – iudaizm dini.
7. İki milyona yaxın buddist türklərin simasında buddizm dini və s.
1
Novruz bayramı orta əsrlər mədəni-ideoloji düşüncə tarixinin ən nəhəng
hadisəsi olan islam dini ilə təmas zamanı müəyyən dəyişikliklərə məruz qalsa da,
aradan qalxmadı
2
. Meydana çıxan yeni dinlər qədim köklərə malik Novruzla
1
Rzasoy S. Novruz bayramının konseptual-fəlsəfi əsasları / Azərbaycan şifahi xalq
ədəbiyyatına dair tədqiqlər, XXXI kitab. Bakı: Nurlan, 2009, s. 90
2
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi. I cild. Bakı: Elm, 2004, s. 107
8
ziddiyyətə girsə də, bu bayram yaşamaqda davam etmişdir. Hər bir dini
ideologiya əvvəlcə onu inkar etmiş, sonra sanki Novruzla barış içərisində
yaşamışdır. Bunun əsas səbəbi Novruz bayramının milli-mənəvi dəyərlərə
söykənməsi idi.
Birinci fəslin “Novruz bayramı və milli dövlətçilik ənənələri” adlanan
ikinci yarımfəslində göstərilir ki, Novruz bayramının tarixi Azərbaycanın milli
dövlətçilik ənənələri ilə həmişə sıx bağlı olmuşdur. Prof.A.İmanquliyevanın
adlandırdığı kimi “Mərkəzi Asiyadan Balkanlara qədər uzanan böyük bir ərazidə
məskunlaşan bütün türk xalqları tərəfindən sevinclə qarşılanan Yeni il – Novruz
bayramının”
1
tarixinə nəzər salınarsa, onun milli dövlətçilik ənənələri ilə sıx
bağlı olduğu üzə çıxar. Novruzun tarixi çox qədimdir. Tədqiqatçılar bu tarixi nə
qədər dərinə aparırlarsa, Novruz bayramının tarixi sanki tükənmir. Hələ 1927-ci
ildə Y.V.Çəmənzəminli yazırdı ki, bu günə qədər adət və ayinlərimiz tədqiq
sahəsindən uzaqda qalmışdır. Az-çox Novruz haqqında fikir yürüdülmüşsə də,
tarix nəzərə alınmamış və məsələ mücərrəd mülahizələr şəklində durub
qalmışdır. Şərq müəlliflərinin bu barədə verdiyi məlumat qarışıqdır və çox
zaman məsələyə sami etiqadları qarışdırdıqlarından tarixi həqiqət ortada itib
gedir. Məsələn, “Bürhani-qate”nin: “Cənab haq aləmi və Adəmi ol gündə
(Novruz günü) xəlq elədi” deməsi bizə Tövratı andırır. Halbuki, qədim
Azərbaycan və İran Tövrat fəlsəfəsinə yabançıdır
2
. Y.V.Çəmənzəminlinin
“Bürhani-qate” adlanan fars mənbəyinə əsasən verdiyi fikrindən məlum olur ki,
pişdadiyan (pişdadilər) sülaləsindən olan məşhur Cəmşid şah “əqtabi-ərzi”
(dünyanın qütbləri arasındakı əraziləri) gəzib Azərbaycana gəlir. Burada hündür
bir yerdə şah taxtı qurdurur, əyninə şahlara məxsus geyim geyir, başına şah tacı
qoyaraq həmin taxtda əyləşir. Sübh tezdən günəş qalxır və onun şüaları şahın
tacına və taxtına düşərək ətrafı parlaq işığa qərq edir. Hamı sevinir və həmin gün
bir “yovmi-mümtaz”, yəni “seçilmiş, fərqli, məşhur bir gün” olduğuna görə onu
Novruz adlandırıb, bundan sonra hər il böyük bayram, rəsmi dövlət bayramı
kimi qeyd etməyə başlayırlar. Bu mərasimdə iki cəhəti mühüm hesab edirik.
Bunun birincisi Novruz bayramının dövlətçilik ənənəsi ilə, ikincisi isə
Azərbaycanla bağlanmasıdır. “Bürhani-qate”dəki rəvayətdə Novruz bayramının
Cəmşidin taxta çıxması ilə bağlanması bu bayramın bilavasitə dövlətçilik
1
İmanquliyeva A. Novruz Şərq ölkələrində / Azərbaycanda Novruz (toplu).
Toplayanı, nəşrə hazırlayanı və elmi redaktoru Azad Nəbiyev. Bakı: Çıraq, 2012,
s. 51-57
2
Çəmənzəminli Y.V. Azərbaycanda zərdüşti adətləri / Y.V.Çəmənzəminli.
Əsərləri. 3 cilddə, III cild. Məqalə, oçerk və xatirələr. Bakı: Elm, 1977, s. 83