17
-“Ağıldan və elmdən daha yaxşı bir dövlət yoxdur.
Çünki həmişə səninlə olar və heç kəs onları sənin əlindən ala
bilməz.” (12, 9)
M.Ş.Vazehlə İvan Qriqoryevin birgə hazırlaqıqları
“Kitabi-türki”(1852) dərsliyində də şagird intellektinə təsir
göstərmək, ağıl və kamala çatmaq ideyaları önə çəkilir.
Müəlliflər uşağa elm öyrətməyi məsləhət görür və onun
əhəmiyyətindən bəhs edirlər. Kitabda oxuyuruq:
“Xəlq ölüdür, elm əhli diri”, “Alim cahili tanır ondan
ötrü ki, o cahil var idi və cahil alimi tanımaz o səbəbdən ki, o
alim olmayıbdır.” (12, 15)
Nəsihətnamələr
şəklində deyilən və aforizm
səviyyəsində olan bu cümlələr çox təsirlidir. Müəlliflər bu
kəlamların təsir gücünü bir az da artırmaq üçün təsvir və ifadə
vasitələrindən, gözlənilməz sözlərdən istifadə edirlər:
“Kim ki tikan əkər, ondan üzüm dərməz”, “Hər kəs ki
xeyrı öyrədir özgəyə, özü əməl eləməz, o kor kimidir ki, əlində
çıraq ola, özgələr onun çırağı ilə yol tapalar, amma özünə bir
faydası olmaya.” (12, 15, 16)
Birinci aforizmdəki “üzüm dərməz” ifadəsi bu
məqamda gözlənilməz olduğu üçün təsirlidir. Həm də bu ifadədə
gizli bir ironiya var. Uşağa təsir edən elə həmin ironiyadır. İkinci
aforizmdə isə “çıraq” bir obrazdır. Həmin obraz vasitəsi ilə fikir
daha da güclənir və oxucuya təsir göstərir. Əgər əlində çıraq
tutmusansa və ondan istifadə etmirsənsə çıraq əhəmiyyətini itirir.
Ondan başqaları faydalanır. Beləliklə, obrazlı sözə, məntiqə
önəm verən ilk dərsliklərimizdə verilən el ədəbiyyatı nümunələri
də həmin meyarlarla seçilirdi. Dərsliklərə hər təsadüfi əhvəlat
daxil edilmirdi. İbtidai sinif dərsliklərinə daxil edilən əsərlərin iki
cəhəti xüsusi ilə nəzərə alınırdı:
Obrazlılıq və məntiqlilik. ”Kitabi-Türki”-də belə bir
hekayət verilmişdi:
18
Ova çıxan padşah qarşılaşdığı ilk adamı döydürür. O, belə güman
edir ki, bu adamın ayağı düşərli deyil. Deməli ovu da pis olacaq .
İş elə gətirir ki, padşahın ovu uğurlu olur. Qayıdan baş padşah
həmin adama ənam verir. Qədəmi uğursuz olan həmin adam
padşaha deyir:
-Səhər mənim ilk gördüyüm adam siz, sizin isə ilk
gördüyünüz adam
mən idim. Sizin ilk ovunuz uğurlu oldu. Deməli mən bəduğur
deyiləm. Mən isə döyüldüm. Deyin görək kimin ayağı
uğursuzdur?”
Bu dəmir məntiqin qarşısında padşah bir söz deyə
bilmir. Bu adama çoxlu bəxşiş verir. (12, 17)
Heç bir ibarəli söz işlətmədən yalnız intellektin gücü ilə
padşaha qalib gələn bu adamın obrazı uzun müddət şagirdlərin
xəyalında özünə yer tapır.
Obrazlı, yerində və məntiqlə deyilmiş sözə bu
dərsliklərdə xüsusi diqqət yetirilirdi. Kitabdakı hekayətlərin
birində deyilir ki, kasıb bir adam təsadüfən padşah seçilir və
dövlətli bir adamın var-yoxunu əlindən alandan sonra onların
ikisinin arasında belə bir dialoq olur:
-Halın necədir?
-Sənin dünənki halın kimi?
-Mənim dünən halım necə idi?
-Mənim bu günkü halım kimi?
Bu dialoq sözün qüdrətinə həsr olunub. Danışanların hər
ikisi məntiqə əsaslanır və sözün gücündən istifadə edir. Dərslik
müəllifləri belə hesab edirlər ki, sözün qüdrətini şagirdə,
çatdırmaq obrazlı və məntiqi ifadələrdən istifadə etmək dərsliyin
əsas vəzifələrindəndir.(12, 21)
Seyid Əzim Şirvaninin “Tacül-kütub” dərsliyində
uşaqlarda məntiqi təfəkkürün inkişaf etdirilməsi üçün “Ərəb və
naqə” adlı bir süjet verilmişdir. Süjetdə təsvir olunur ki, bir ərəb
on dəvəsi ilə yol gedirmiş. O dəvənin birini minib, digərlərini
19
sayır. Nəticədə isə doqquz alınır. Dəvədən düşüb sayır, görür ki,
onların sayı ondur. Bu hal bir neçə dəfə təkrar olunur. Axırda
ərəb mindiyi dəvədən düşür ki, dəvəsinin biri itməsin. (12, 41)
Bu əhvalat Molla Nəsrəddin lətifələrindən də
məlumdur. Lakin dərslikdə verilən süjetin fərqi orasındadır ki,
ərəb sona qədər işin nə yerdə olduğunu başa düşmür. Süjetin belə
sadəlövh verilməsi uşaqlarda həm yumor hissini inkişaf etdirir,
həm də onları düşündürür. Müəllif işin nə yerdə olduğunu
açıqlamır, beləliklə, şagird məntiqinə, düşüncəsinə meydan verir.
Tədrisimizin tarixi ilə məşğul olan alimlərimizin
kitablarında XIX əsr xüsusi bir dövr kimi səciyyələnir. Bu əsrin
ictimai siyasi hadisələri təhsilimizə də güclü təsir etmişdir.
Azərbaycanın şimal hissəsinin müharibə yolu ilə Rusiya tərkibinə
qatılması bizim məktəblərdə rus təhsilinin əsasını qoydu.
Tariximizdə qanlı hadisələrlə müşayiət olunan, bir xalqı iki yerə
parçalayan Gülüstan və Türkmənçay sülh müqavilələri şimali
Azərbaycanın Avropa təfəkkürünə yaxınlaşmasına səbəb oldu.
Rus dili öyrənməyin zəruri olduğunu başa düşən xalq onu
öyrənməyə başladı.
Rus dilinə ehtiyacımız çoxdur,
Bilməsək dil, əlacımız yoxdur.
deyən Seyid Əzim Şirvani də dərk edirdi ki, bu dili bilməsək
Rusiyanın tərkibində heç nəyə nail ola bilmərik.
Beləliklə, rusların istilası yeni tipli məktəblərin
açılması, dərslərimizin yolunu dəyişdirdi. Onu öz yolundan rus
məktəblərinin və rus dilli kitabların yoluna düşməsinə səbəb
oldu. Məktəblərdə Çernyayevskinin yaratdığı «Vətən dili»
dərsliyi keçilməyə başladı.
Orta məktəbin ibtidai siniflərinin proqram və
dərsliklərində ədəbi nümunələrin kifayət qədər geniş yer
tutduğunu nəzərə alaraq onların tədrisi haqqında ayrıca fikir
söyləmək ehtiyacı duyulur. Ana dilinin incəliklərini mənim-
sətmək üçün ədəbiyyatın yüksək səviyyədə tədrisi xüsusi
20
əhəmiyyətə malikdir. İbtidai məktəblərdə «Oxu» dərsləri ana dili
tədrisinin mühüm tərkib hissəsi olduğuna görə ədəbi nümunələrin
öyrədilməsi də ana dilinin tədrisi kimi dərk olunmalıdır. Buna
görə onu təkcə dil faktoru kimi ortalığa qoymaq olmaz. O, həm
də ədəbiyyat tədrisinin əsas amillərini əks etdirir. Buna görə də
ibtidai məktəbdə ədəbiyyat tədrisinin öyrədilməsi təcrübəsini
xatırlamaq və qarşıda dayanan tələbləri aydınlaşdırmaq başlıca
vəzifələrdəndir.
Azərbaycan ədəbiyyatının günəşi hesab olunan Nizami
Gəncəvi məktəbdə «Quran»ın tədrisindən əlavə başqa mətnlərin
də tədrisinə daxili bir zərurət duyurdu. Onun yaratdığı «Sirlər
xəzinəsi» poeması çox sonralar Seyid Əzim Şirvaninin «Rəbiül
ətfal» dərsliyinin yaranmasına səbəb oldu. Bəlkə də
ədəbiyyatımızın və təhsilimizin tarixində Seyid Əzim Şirvani ilk
dəfə dərk etdi ki, «Sirlər xəzinəsi» həqiqi «Oxu» kitabıdır.
Əlbəttə təəssüflər olsun ki, uzun müddət məktəbimiz və
cəmiyyətimiz bu fakta laqeyd qaldı. Bunun bir səbəbi də əsərin
fars dilində yazılması idi.
«Sirlər xəzinəsi»nin dərslik kimi yazılmasının bu gün
xüsusi isbata ehtiyac yoxdu. Burada hər şey məktəbin tələbinə
uyğun verilmişdir. 20 məqalatdan ibarət olan əsərin hər bir
məqalatı iki hissəyə bölünür. Birinci hissədə hər hansı bir müdrik
əhvalat nəql olunur, ikinci hissədə isə onun fəlsəfəsi verilir.
«Kərpickəsən kişinin dastanı», «Zalım padşahla Zahidin
dastanı», «Sultan Səncər və qarı» və sair kimi əhvalatlardan
sonra fəlsəfi fikirlər gəlir.
Böyük Nizami özünün fəlsəfi düşüncələrini elə verir ki,
əhvalatı yenidən nəzərdən keçirməli olursan.
Bizim fikrimizcə, Nizami Gəncəvinin «Sirlər xəzinəsi»
əsəri ilk oxu kitabıdır. Ondan sonra yaranan bir sıra dərslikləri-
miz məhz «Sirlər xəzinəsi» kompozisiyasına əsaslanır. A.Bakı-
xanovun, Mir Möhsün Nəvvabın nəsihətlərində, Nizaminin
«Sirlər xəzinəsi»nin ənənələri aydın görünür. Təsadüfi deyil ki,