33
olduğumuz cəhətləri ilə yanaşı yeni,
daha dərində gizlənən
keyfiyyətlərinin üzə çıxması zəruri sayılır.
“I – III siniflərdə şagirdlərin ədəbiyyat nəzəriyyəsi üzrə
praktik yolla əldə etdikləri təsəvvürlərin ümumiləşdirilməsi”
tələb olunur. Bu tələblərlə yanaşı proqram həmçinin IV sinif
şagirdləri nəyi bilməlidir sualına belə cavab verir: “Hekayə,
nağıl, şer, təmsil, atalar sözləri, tapmaca, yanıltmacın... xüsusiy-
yətlərini”. Bu konkret tələbdir. Folklorun tədrisində IV sinif
xüsusi bir mərhələdir. Uşaqlar ibtidai sinfi bitirir və orta təhsilə
qədəm qoyur. V sinifdən “ədəbiyyat” müstəqil bir fənnə çevrilə-
cək. IV sinif şagirdi bu mərhələyə tam hazır olmalıdır. O, folklor
poetikasını əsasən mənimsəməli, bir sıra vacib ədəbiyyatşünaslıq
elementlərini bilməlidir. Proqramın tələbi budur.
İbtidai siniflərdə obrazlı sözə maraq oyatmaq
məktəblilərin bədii təfəkkürünün formalaşmasında xüsusi rol
oynayır. Şagirdin sonrakı inkişafı onun ilk tanış olduğu ədəbi
materialların cövhərini anlamaqdan çox asılıdır.
İbtidai siniflərin “Oxu” kitablarında bədii sözün bütün
siqlətini qoruyub saxlayan nümunələr çoxdur. Bu nümunələrin
içində şərti olaraq “kiçik folklor” adlandırdığımız xalq ədəbiyyatı
nümunələrinin yüksək səviyyədə tədrisi uşaqlara həm dilimizin
zənginliyini dərk etməyə, həm də xalqın obrazlı təfəkkürünün
əsil mahiyyətini başa düşməyə kömək edir.
Azərbaycan müstəqil bir dövlət kimi inkişaf etməyə
başladığı ilk gündən dünyanın müxtəlif ölkələrində fəaliyyətdə
olan ibtidai təhsil proqramları bizim təhsil sistemimizə inteqra-
siya etməyə başlamışdır. Bu, bir tərəfdən dünyanın digər ölkələ-
rinin bizim təhsilimizə müdaxilə etmək cəhdi ilə bağlıdırsa, digər
tərəfdən bizim təhsilimizin özünün təşəbbüsləri ilə əlaqədardır.
SSRİ dağıldıqdan sonra həm daxili ehtiyacdan, həm də xaricin
təsirindən bizim təhsil sistemimiz yeni konsepsiyalarla üzləşməli
oldu.
34
Açıq Cəmiyyət İnstitutunun yardımı ilə ABŞ-ın ibtidai
təhsilinin bir sıra elementləri artıq məktəblərimizə yol tapmışdır.
Həmin sistemlərin ümumi səciyyəsi ondan ibarətdir ki, əgər sovet
təhsilində sistemin xarakterindən irəli gələrək sinifdə müəllimin
amirlik metodu üstünlük təşkil edirdisə, okeanın o tayından gələn
sistemdə şagirdin müstəqilliyi , azadlığı əsas yer tutur. Bu
sistemdə oyun elementləri çoxdur. Şübhəsiz ki, belə bir sistem
uşaqları daha tez cəlb edir.
Lakin bu sistemi tətbiq edərkən biz sovet sisteminin
tədrislə tərbiyənin əlaqəsi prinsipini unuda bilmərik. Azərbaycan
uşaqları üçün milli duyğu, milli tərbiyə kimi vacib məsələlər
təhsildən kənarda qala bilməz. Ənənəvi və yeni təhsil
konsepsiyalarının üzləşdiyi indiki məqamda biz də elə hesab
edirik ki, şagirdlərin milli dəyərlərimizi daha dərindən
mənimsəməsi çox vacibdir. Hələ inqilabdan əvvəl yaranan ibtidai
məktəb dərsliklərində bu cəhət xüsusilə nəzərə alınırdı. Firudin
bəy Köçərlinin “Balalara hədiyyə” kitabı başdan-başa folklor
nümunələrindən ibarətdir. S.Şirvaninin, A.Şaiqin dərslərində də
kiçik folklora böyük yer verilmişdir. Yüz illərlə yol gələn bu
ənənə məktəbin və təhsilin sınağından çıxmışdır. Həyat belə bir
həqiqəti sübut etmişdir ki, Azərbaycan məktəbini, xüsusilə,
ibtidai sinifləri folklor nümunələri olmadan təsəvvür etmək
mümkün deyildir.
Bizdən asılı olmayaraq təhsil leksikonumuza yeni
terminlər daxil olmuşdur. İnteqrativ, interaktiv təhsil, təhsilin
demokratikləşməsi və ya təhsilin humanistləşdirilməsi. Bu
anlayışlar artıq işlənməkdə, özünü təsdiq etdirmək üçün ciddi
fəaliyyət göstərməkdədir. Yeni anlayışların yaranacağı istisna
deyil. Belə bir vaxtda biz öz təhsilimizdə nəyi qoruyub
saxlamalıyıq, nədən imtina etməliyik? Bunlar çox ciddi , həyati
suallardır.
Bu suala cavab vermək niyyətində deyilik. Çünki həmin
sualların cavabları təhsil işimizdə bir sıra qlobal problemlərin
35
həlli ilə bağlıdır. Biz yalnız belə bir cavab tapmışıq ki, folklor
nümunələrini yaxşı tədris etməklə, onun poetikasını mənimsət-
məklə, dilimizə, ədəbiyyatımıza böyük maraq yaratmaqla bərabər
milli keyfiyyətli insanlar yetişdirə bilərik.
Belə bir qənaətə gəlmişik ki, ibtidai sinif müəllimi ədəbi
əsərlərin poetikasını, aparıcı fikrini tam mənimsəməsə onu
keyfiyyətli tədris edə bilməz. Bəzən ədəbi əsərdə ilk baxışda heç
bir məna ifadə etməyən misra, beyt və bütöv parçalar olur.
Onların yaranma səbəblərini aydınlaşdırmasaq uşaq həmin parça-
dan bir şey başa düşməz.
Dünyəvi məktəblərin meydana gəlməsi prosesi xalq
ədəbiyyatının məktəbə daha çox nüfuz etməsi prosesi ilə üst-üstə
düşür. Lakin dünyəvi məktəblərdən çox-çox əvvəl mollaxana
məktəbləri var idi. Bu məktəblər uşaqlara “ALLAH” kəlamını
öyrədirdi ki, bu da əslində söz sənətinin öyrədilməsi tarixinin
başlanğıcı idi. Deməli bizim məktəblərimizin tarixi söz sənətinin
öyrədilməsi tarixidir. ”Oxu” kitabı hesab olunan “Quran” müdrik
pritçalar və nəsihətlərdən ibarətdir. Əlbətdə onu tədris edən
molladan çox şey asılı idi. İslam mədəniyyətini dərindən dərk
edən, ”Quran”ın fəlsəfəsini başa düşən molla (bu sözün mənası
alim deməkdir) uşağı cəmiyyətə layiq şəxsiyyət kimi formalaş-
dırırdı. Mollaxana məktəblərini bitirən və xalqın müdrik ziyalı-
sına çevrilən yüzlərlə adamı xatırlamaq olar.
Əksinə, “Quran”ı yalnız əzbərləməklə kifayətlənən, onun
dərin mənasını, ALLAH kəlamını başa düşməyən molla (bu gün
belə adamlar xalqın arasında şarlatan adlanır!) öz dərsini xurafata
çevirir, müqəddəs kitabdakı islahları tərs başa salır və ikrah
yaradır.
İlk dərsliklərimizdə diqqəti cəlb edən əsas cəhətlərdən biri
obrazlı sözə, məntiqə əsaslanan dialoqa xüsusi diqqət yetirilmə-
sidir. Bu da təsadüfi deyil ki, sonralar həmin dərsliklərdə verilən
bədii əsərlər “Hikmət xəzinəsi” kimi qiymətləndirilmişdir. Dərs-
liklərdə “Yeddi nar çubuğu”, “Xaqani”, “Kəndli və ilan”, “Bağ-
36
ban və oğlanları”, “Taxta qaşıq” və s. kimi mətnlər uzun müddət
dərsliklərimizin əsas mətnləri olmuşdur. (Bax: Hikmət xəzinəsi.
Tərtib edəni prof.X.Məmmədov
Pedaqoji elmlər namizədi B. Nəsirov M.Mahmudbəyovun
“İkinci il” dərsliyindən bəhs edərək yazır: ”Dərslikdə uşaqların
fikri, idraki qabiliyyətlərini artıran mətnlər, çalışma və təmrinlər
verilmişdir. “İkinci il” müəllifləri kitabı bacardıqca yüksək
didaktik-metodik səviyyədə tərtib etməyə çalışmışlar.” (B.Nəsi-
rov “M.Mahmudbəyov və ibtidai təhsilin inkişafı” Bakı, 2006,
səh 67(cəmi104))
XXI əsrin ilk oniliyi Azərbaycan təhsil sistemində köklü
dəyişikliklərin baş verdiyi bir dövr kimi səciyyələnir. Mübali-
ğəsiz demək olar ki, bu prosesdə Ana dili fənninin tədrisi üçün
yeni era başlayır. Çünki respublikamızda təhsil islahatı ibtidai
məktəbdən başlanmışdır. 2003-2013-cü illər Dünya Bankı ilə
ikinci kredit sazişi əsasında islahat proqramının həyata keçiril-
məsi dövrü kimi səciyyələnir.