Microsoft Word Suleyman Rustam -3 cild doc
Yüklə 2,71 Kb. Pdf görüntüsü
|
_____________Milli Kitabxana________________ 173 M u r a d. Elə səhərdən sizinçin oxuyuram da. Q ə m ə r (Durnaya işarə ilə). İndi daha yaxşı oxuyarsan. M u r a d. Ay şeytan... Nə deyirəm ki... (Oxuyur.) Bağlarda əsəndə payız yelləri Ağaclar saçını yolmasa olmaz. Cananı ürəkdən, candan sevənin Gözləri qan-yaşla dolmasa olmaz. Qəlbim xəbər verir səadətimdən O xumar gözlərə məhəbbətimdən Mənim bu sevdalı təbiətimdən Könüldə nişana qalmasa olmaz. Yar deyib danışan, gülən hər aşıq Ürəkdən dərdləri silən hər aşiq, Eşqin mənasını bilən hər aşiq Yar yolunda qurban olmasa olmaz. X o r Mizrabı tellərə vurduqca aşıq Murad Var olsun, bu dunya durduqca aşıq Murad. Könlümüz açıldı gözəl səsindən, Həyata can gəldi xoş nəfəsindən. Ayrılmaz ürəyim bahardan, yazdan Dillənir könüllər çaldığın sazdan. Könlümüz açıldı gözəl səsindən, Həyata can gəldi xoş nəfəsindən. Oxuyub oynadıqdan sonra, kolxozçular dağılışırlar. Səhnədə Murad və Durna qalır. M u r a d. Durnacan, məni çoxdanmı gözləyirdin? D u r n a. Bir az var. M u r a d. Qoyurlar ki, yol boyu məni ay oxutdular ha... D u r n a. Eşidirdim! _____________Milli Kitabxana________________ 174 M u r a d, Durnacan! Mənim sazımı dilləndirən bu xoşbəxt varlıq öz sonsuz gözəlliyilə könülləri oxşayan bu zəngin təbiət və ona əbədi məna verən sənsən, sən! Sevgisiz bir həyatın nə mənası? Durnacan! Mən sənə, vətənə və məni yetişdirən xalqıma qoşduğum mahnıları oxuduqca cavanlar səsimə səs verib bir ağızdan oxuyur, özünü oda, közə vurur. Zəhmətin canı eşqdir, eşq! D u r n a. Düz deyirsən, Murad! (Fikrə dalır) Ancaq, hərdən atamın haqqında fikirləşəndə... M u r a d. Başa düşürəm... Atan gərək məndən inciməyə. D u r n a. Səndən yox, məndən inciyib... M u r a d. Yox, gərək o səndən də inciməyə. Axı hamımız bir əməl uğrunda çalışırıq. Biz onun briqadası ilə yarışırıq. Vaxt vardı, Kərim dayı mahalın ən adlı-sanlı briqadiri sayılırdı. İndi isə o bizdən geridədir. Səbəbi də aydındır. Onun briqadasında möhkəm əmək nizam-intizamı yoxdur. Sən ona de ki, mən onun ən yaxın dostuyam. İstəsə ona kömək eləməyə hazıram. D u r n a. Ona heç bu sözü demək olar?! M u r a d. Yaxşı... Onda mən özüm ona deyərəm. D u r n a. Yox demə... O, bu ağır günlərdə yaman əsəbiləşib... Kənardan da ona bizim barəmizdə qəribə sözlər deyiblər. Kişini yaman özündən çıxarıblar. Qorxuram o bizim bu sevgimizə mane ola. M u r a d. Olmaz, Durna, olmaz!.. O, ağıllı kişidir. Heç güman eləmirəm ki, atan, bir-birinə qırılmaz tellərlə bağlı iki qəlbin əməllərinə qarşı çıxsın. D u r n a. Orası doğrudur! M u r a d. Dediklərimin hamısı doğrudur, hamısı. (Oxuyur.) And olsun baharın çiçəklərinə, Sən mənim qəlbimin gözüsən, Durna! Günümsən, ayımsan, səadətimsən, Bu cavan ömrümün özüsən, Durna! Dilimin ən şirin sözüsən, Durna! D u r n a Bu cavan ömrümün mənası sənsən, Vuran ürəyimin sevdası sənsən. _____________Milli Kitabxana________________ 175 Günüm sənsən, ayım sənsən Günümsən, ayımsan, səadətimsən. Bu cavan ömrümün özüsən, Murad! Dilimin ən şirin sözüsən, Murad! M u r a d Sən mənimsən, mən səninəm əzəldən, Çiçək açmış çəmənimsən əzəldən. D u r n a və M u r a d (birlikdə) Sənsən mənim eşqim, arzum, diləyim, Ayrılarmı ürəyindən ürəyim! D u r n a. Aman ürəyim, canım ürəyim! M u r a d. Günüm sənsən! D u r n a. Ayım sənsən! D u r n a və M u r a d (birlikdə) Günümsən, ayımsan, səadətimsən. Bu cavan ömrümün özüsən, Murad (Durna) Dilimin ən şirin sözüsən, Murad (Durna) D u r n a. Muradcan! Sən bu sözləri hardan tapırsan? M u r a d. O xəzinənin açarını mənə sənin gözəlliyin, məhəbbətin, azad, xoşbəxt vətənimin cah-cəlalı veribdir. Durnacan, indi mənim könlümdə bircə arzum var. D u r n a. Nə arzu? M u r a d. Bu yarışda üstün gəlib dünya xalqlarının ümid ocağı Moskvanı görmək. Səhnə arxasından Murad və Durnanı səsləyirlər. M u r a d. Nə var, Qəmər? Q ə m ə r. Kolxoz sədri deyir ki, briqadasının əmək günü hesabatını tez özüyla gətirsin. _____________Milli Kitabxana________________ 176 M u r a d. Bu saat! Q ə m ə r. Durna, sən də gəl... Sənə sözüm var! D u r n a. Nə deyirəmki... Gedirlər. Hilal çay dəmləyir. Dursun gəlir. Çiynində tüfəng, Belində patrondaş var. Təpədən dırnağa ovçu paltarındadır. Dudkeş də əlindədir. D u r s u n (dudkeşi durbin kimi işlədir). Hanı bu Hilal dayı? H i l a l (dudkeşi ondan alır). Səhərdən bununçun gəzirdim. D u r s u n. Amanın günüdür, Hilal dayı! H i 1 a 1. Nə üz verib? D u r s u n. Ölmüşəm götür məni yerdən. H i l a l (gülür). Nə olub axı?!. D u r s u n. Mənə qəşəng yağlı bir qırqovul. H i 1 a l. Qırqovulu neyləyirsən? D u r s u n. Canana söz vermişəm. Mən ölüm, Hilal dayı, meyitimi yerdə qoyma... Mənə qırqovul. H i l a l. Özümü səninçün qırqovul eləməyəcəyəmki... Buyur mən qırqovul, vur məni! D u r s u n. Məni aldada bilməzsən. Sən qırqovula yox, tülküyə daha çox oxşayırsan. H i l a l. İndi ki, belə oldu... Al payını! Buyur, bax odur, qırqovul ağacda... (Ağacdakı sağsağanı ona nişan verir.) Tez ol, tüfəngini sazla. Nişan al! D u r s u n. Alım da. Xoşbəxtlikdən patronların hərəsinə bir kilo barıt doldurmuşam. Dəysə atasını yandıracaq. H i 1 a 1. Dəyər, inşallah! D u r s u n. Qayadan, dağdan olsaydı, adam ehtiyat üçün söykənərdi ona. H i 1 a 1. Qaya, dağ mən... Söykən mənə. (Özünə Dursuna dayaq eliyir.) D u r s u n. Hilal dayı, altı addım geri. Qulaqların batar. Sonra bütün qazandığm gedər dava-dərmana. Atıram. (Dua oxuyur.) Bismillah, zabisiraillah və rəhmətullah. H i l a l. Nə oxuyursan, adə?! D u r s u n. Qorxu duası. Atdım. (Bir güllə atır və özündən gedir.) Yüklə 2,71 Kb. Dostları ilə paylaş:
|