_____________Milli Kitabxana________________
177
H i l a l.
Adə Dursun, qalx ayağa.
(Dursunu yoxlayır). Bu murdar
oldu ki...
(Tələsik gedib samovardan stəkan qaynar su alır və Dursuna
içirir.)
D u r s u n. Vay, vay... Yandım ki.
H i l a l. Qışqırıq salma... Get qırqovulunu götür. Halaldır, özün
vurmusan.
Dursun yanmış dilini bayıra çıxarmış vəziyyətdə səhnədən çıxır.
H i l a l. Anan ölməsin, belə ovçu!
Dursun ölü sağsağanla gəlir. Oynayaraq oxuyur.
D u r s u n
Birminci sevgim Durna,
Dərdimə həkim Durna,
De ki, adaxlanmışam
Soruşsa hər kim Durna!
(Durna görünür. Dursun onun qabağında oynayır.)
Qapında bir qulam qul,
Mərd oğulam, mərd oğul.
Eşqinlə vurmuşam mən
Ən birminci qırqovul.
Durnası, bax, bu qırqovulu birminci eşqimin biriminci gülləsilə vurmuşam.
D u r n a. Bu nədir, dedin?
D u r s u n. Qırqovul, Durna, yox ey Durna qırqovul.
D u r n a. Bu ki alacadır.
D u r s u n. Balacadır?.. Düz deyirsən... Bunların
nəsli getdikcə
cırlaşır.
D u r n a. Balaca yox alaca...
D u r s u n. Hilal dayı allah şahididir ki, mən qırqovul vurmuşam,
qırqovul.
D u r n a. Yenə nə içmisən?
(Ondan kənara çəkilir.)
_____________Milli Kitabxana________________
178
D u r s u n. Tut suyu... Ağ ciyərə xeyri var. Vallah bilmirəm, nə
görmüsən o aşıq Muradda. Mən isə...
D u r n a. Bu barədə bir kəlmə də... Eşitdinmi?
D u r s u n. Bir kəlmə nədir ki, min kəlmə deyəcəyəm. Bir "hə" de,
nəinki araq, yerli-dibli heç su da içməyim.
D u r n a. Eh, içki olan-olmaz ağlını da beynindən yuyub aparıb.
D u r s u n. Durnacan! Bilirəm, o aşıqdır,
sənə deməyə cürbəcür bic-
bic sözlər tapır. Sən də inanırsan ona. Heç eybi yoxdur. Bu yaxınlarda
onun adını adımla, səsini səsimlə batırmasam, lap bambılıyam, bambılı.
O söz aşiqidirsə, mən əsil birminci məhəbbət aşiqiyəm. Eşqimizə and
olsun!
(Ayaqlarına düşür.)
D u r n a. Əl çək. Utanmaz!
Lalə gəlir. Dursun özünü itirir.
L a l ə. Ay birminci bihəya!.. Kimin ayaqlarına düşmüsən, hə?
D u r s u n. Sənə nə? Sən kim, mən kim?!
L a l ə. Necə, necə?
D u r s u n. Ay qız,
bərkə qalsa, mən heç səni kökündən tanımıram.
L a l ə. Ah, birminci vicdansız!
D u r n a. Lalə, sən, bu birminci məhəbbətini götürüb aparsan, səndən
çox razı qalaram.
L a l ə. Sən razı qalarsan? Heç inana bilmirəm. Muradı göz altı
eləməyin bəs deyil, indi də mənimkinə əl atırsan.
D u r n a. Səhvin var, Lalə, mən sənin o birminci məhəbbətini tanımaq
belə istəmirəm.
D u r s u n. Nə dedin? Gec-tez mən özümü sənə tantdıraram, görərsən.
L a l ə.
Yenə harda içmisən, ay gic-gici!
D u r s u n
(yaltaqlanır). Hardan bildin?! Cici-cici.
Az içsəydim olardı haram,
Ötürmüşəm beş yüz qram.
L a l ə. Tez ol, düş qabağıma!
D u r s u n. Ey, məni arvad yanında tək görüb üstümə kişilənmə!
(Tüfəngini Laləyə doğru tutur.)
_____________Milli Kitabxana________________
179
Lalə tüfəngini onun əlindən qapır.
L a l ə. Düş qabağıma!
D u r s u n
(əllərini yuxarı qaldırır). Mən təslim! Ancaq nahaq kefini
kök eləyirsən. Bir patron vardı, allaha şükür onu da atmışam.
Gedirlər.
D u r n a. Adam öz-özünün düşmənidir. Yazıq Lalə!..
Mən səni onun
əlindən qurtarmalıyam.
Murad gəlir.
M u r a d. Bağışla, Durnacan!.. Gecikdim. İndicə burdan gedən
Dursundu?
D u r n a. Oydu! Əl çəkmirki, çəkmir.
M u r a d. Nə deyir axı?
D u r n a. Deyir ki, ölürəm dərdindən... Nə bilim, sevirəm səni,
birminci və axırımıncı məhəbbətimsən.
M u r a d
(gülərək). Kişini
niyə süründürürsən, cavabını versənə!
D u r n a
(zarafatla). Hələ fikirləşirəm.
Gülüşürlər.
M u r a d. Qoy bizi görək. Özü cəhənnəmə... O, Laləni dəbədbəxt
eləyib. Eh Durna, bu torpağın üstündə möhkəm dayana bilməyən adamlar
hələ də var.
D u r n a. Elədir, Murad!
M u r a d. Durnacan! Bəzən səni qollarım arasına alıb yüksəklərə
uçmaq və oradan bu ucsuz-bucaqsız gözəl dünyamızı sənə göstərmək
istəyirəm.
(Onu qolları arasına almaq istərkən birdən Dursun gəlib çıxır.)
D u r s u n
Aha, keçmisiniz xəlvətə.
Podpolnı məhəbbətə?
(Çayçının dudkeşini qapıb haray salır.) Ay haray, birminci
məhəbbətimi oğurladılar.