D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
242
imkansızdır. Amma onlar empirik realizm prinsiplərinə əsaslanan
semantik nəzəriyyənin qurulmasında faydalı ola bilər [5, s.282].
Mental məkanlar nəzəriyyəsinin yüksək izahedici potensial bir sıra
tədqiqatçılar tərəfindən qeyd edilmişdir. Məsələn, İ.Svitserə [20] görə o,
təkcə referensiya problemlərinə deyil, habelə polisemiyanın təsvirinə
tətbiq edilməlidir. Bu zaman koqnitiv linqvistikada metaforik
köçürmələrin
əsaslı
surətdə
işlənib-hazırlanmış
mövzusu
məhdudlaşdırılmamalıdır. Məqalələr toplusu [21] J.Fokonyenin
konsepsiyasının mümkün tətbiqatı haqqında təsəvvürləri genişləndirdi.
Müəllifin özü referensiya və həqiqət məsələləri ilə bağlı mürəkkəb
fəlsəfi məsələləri həll etməyi məqsəd kimi qarşısına qoymamışdır. O öz
əsas xidmətini onda görür ki, ən müxtəlif dil materiallarının sayəsində
(presüppozisiya, irreal şərtli cümlələr, when bağlayıcılı budaq cümlələr
və s.) köhnə problemlərə yenidən baxmaq, keçmiş üsullardan imtina
edərək onları yeniləri ilə əvəzləmək ona müyəssər olmuşdur [3, s.152–
159].
J.Fokonyenin nəzəriyyəsini yüksək qiymətləndirən C.Dinsmor
onun əhəmiyyətini belə qiymətləndirirdi ki, “bu nəzəriyyədə koqnitiv
faktorların, biliyin təşkili prinsiplərinin, hər şeydən əvvəl, tez-tez dəqiq
olmayaraq təbii dilin “məntiqi” adlandırılan həmin sahənin semantik
interpretasiyasının prosedur strategiyalarının rolu təzahür edir” [22,
s.358]. O belə davam edirdi: “...demək olar ki, kvantor və modallıq kimi
daha aşağı səviyyəli strukturların semantik interpretasiyası üçün bu
faktorların mühümlüyünü təsdiq edən əsər yoxdur. Conson-Lerdin
mental məntiq doktrinası, dil, mühakimə və şüurun koqnitiv dərki
haqqında maraqlı məlumatları ehtiva edən kitabı [23] gözəçarpan istisna
təşkil edir. Buna müvafiq olaraq hazırkı problemlər, başlıca olaraq,
formal məntiqin semantik ideyaları əsasında dərketmə prosesinin özünü
nəzərə almadan tədqiq olunur, belə ki, dil təmiz formal sistem kimi
nəzərdən keçirilir. Conson-Lerdin əsəri kimi J.Fokonyenin əsəri də bu
ənənədən radikal şəkildə uzaqlaşır. Bu zaman qeyd etmək lazımdır ki,
J.Fokonye bu problemlərin daha sadə və inandırıcı izahını verir” [10,
s.175].
ABŞ-ın Prinston Universitetinin professor Conson Lerd “Mental
models and cognitive change” adlı məqaləsinə belə başlayır: “1970-ci
ildə Artur Fray böyük bir sənaye şirkətində mühəndis işləyirdi. Onun
həmkarı Spenser Silver yeni bir yapışqan ixtira etdi. Lakin faydasız
görünən bu yapışqan o qədər zəif idi ki, bir kağız parçasını digərinə güclə
yapışdıra bilərdi. Bir bazar günü Fray kilsədə xor oxuyanların arasında
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
243
idi. O, oxunan himnləri kiçik kağız parçalarından ibarət öz ilahi nəğmələr
toplusunda qeyd edirdi. Amma kağızların tökülməsindən narahat olan
Frayın moizə zamanı ağlına belə bir fikir gəlir: S.Silverin yapışqanını
kağız parçasının üzərinə qoymaqla mükəmməl bir kitab nişanı
düzəltmək. Həm də bu, yerində yapışdırılar və səhifəni korlamadan
soyula bilərdi. Bu minvalla Post-it (yapışqanlı qeyd kağızı) meydana
gəldi. Şeylər bir anda cənab Fraya eyni tərzdə göründü, amma bir göz
qırpımında onun ağlı tamamilə dəyişdi. Belə koqnitiv dəyişmələr
Koqnitiv Psixologiya jurnalının xüsusi buraxılışının mövzusu oldu.
Buraxılışın redaktorları mövzunu fərdi məqalə kimi verməyimi məndən
xahiş etdilər” [24, s.131].
Müəllif koqnitiv dəyişməni anlamağın yolunun təfəkkürün bəzi
aspektlərinin dərkindən keçdiyini söyləyir. Bəs ağıl belə ardıcıllıqları
necə törədir? Bu problem haqqında düşünməyin faydalı üsulu kompüter
proqramına müraciət etmək sayılır. Bütün hallarda insan ağlı
proqramların ehtiva etdiyi məlumatlara malikdir. Mental məlumatlar
müvəqqəti təfəkkür qavrayışından, həmçinin uzunmüddətli bilik və
inanclardan ibarət ola bilər. “Bu məlumatlar daha çox inrospektivdir.
Lakin ağlımızın bu məlumatlardan faydalanan “proqramları” vardır. Bu
proqramlar şüur üçün əlçatmazdır. Lakin onların köhnə düşüncələrdən
yenisini yaratmaq üçün mövcud olması şərtdir. Eyni zamanda,
məlumatlardan xəbərdar olmağımıza baxmayaraq, şüurumuzun onları
necə təqdim etməsini heç də həmişə bilmirik. Proses və təsəvvür
məsələləri psixoloji səciyyə daşıyır: koqnitiv psixologiyanın hədəfi
onların əlçatmazlığından çıxış edərək həmin proses və təsəvvürlərin
xüsusi xarakterini aşkarlamaqdan ibarətdir” [yenə orada].
Mental modellər nəzəriyyəsinin mənşəyini haqqında müxtəlif
fikirlər mövcuddur. Görkəmli amerikan məntiqçisi Çarlz Sanders Pirsin
mühakiməsinin sxematik təsvirlərində belə bir nəzəriyyənin işartıları
vardır. O yazırdı ki, “…bunlar gözümüz önündə hərəkətin canlı
təsvirlərini təqdim edir” [25, 4-cü cild, &8]. Faktiki olaraq, XIX əsrin
bəzi fizikləri, o cümlədən Kelvin, Bolsman və Maksvel mental modellər
ideyası haqqında qabaqcadan fikir söyləmişlər. C.Lerd XX əsrin
tanınmış psixoloq və fizioloqu Kennet Kreykə (26, 5-ci fəsil) istinadən
yazırdı: “Əgər orqanizm öz başında xarici gerçəkliyin və öz mümkün
hərəkətlərinin “kiçik modelini” daşıyırsa, o, müxtəlif alternativləri,
həmçinin onlardan ən yaxşısını sınaqdan keçirə, gələcək situasiyalar
haqqında qabaqcadan xəbər verə, hazırkı dövrlə gələcəyə münasibətdə
keçmiş hadisələrin təqdim etdiyi biliklərdən yararlana və üzləşdiyi
Dostları ilə paylaş: |