D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
244
fövqəladə vəziyyətlərə hər cür üsulla tam, təhlükəsiz və müvafiq surətdə
reaksiya verə bilər” [24, s.132]. Qəribə olsa da, K.Kreyk mühakimə
yürütmənin mental modellərdən daha çox verbal qaydalardan asılı
olduğuna inanırdı.
Müasir mental modellər nəzəriyyəsi 1970-ci illərə gedib çıxır.
Müəyyən inkişaf yolu keçmiş həmin nəzəriyyə üç fundamental prinsipə
söykənir. Birincisi, hər bir mental model ehtimalların ümumi müxtəlif
məcmusunu təqdim edir. Ona görə də ‘‘It’s raining or else it’s snowing’’
kimi müddəanı nəzərə alaraq bu iki ehtimaldan hər birini təqdim etmək
üçün iki mental modelə malik olmağın zəruriliyini bilmək lazımdır. Qeyd
etmək lazımdır ki, hər ikisi doğru olmaya da bilər.İkincisi, mental
modellər ikonikdir, (işarələrlə bağlıdır), yəni onların strukturu mümkün
qədər onların təqdim etdiyi şeyin strukturuna uyğun gəlir. Deməli, ‘‘All
the artists are bakers’’ kimi müddəa fərdlərin iki dəsti arasındakı
münasibəti ifadə edir. Üçüncüsü, təsvirlər üzərində qurulmuş mental
modellər nəyin doğru və nəyin yalan olduğunu üzə çıxarır.Həqiqətin bu
prinsipi modellərin fəaliyyətdə olan yaddaşına yerləşdirilən yükü azaldır,
lakin bu, mühakimədə qabaqcadan məlum olan səhvlərə aparıb çıxarır.
İnsan düşünən zaman təsisləri nəzərə alaraq, doğru, yaxud, ən
azından, ehtimal olunan, yeni, qənaətcil, həm də məlumat ehtiva edən
nəticələrə gəlməyə çalışır.Nəticə etibarilə, təsislər arasında mövcud
olmayan xüsusiyyətlərin aşkara çıxarılması başlica hədəflərdən birinə
çevrilir [24, s.132; 27].Ehtimalın nəticəsinin gerçək olduğu hər bir halda
nəticə gerçəkdir. Bu zaman onun ilkin şərtləri düzgün olmalıdır:
mötəbərlik həqiqətin qoruyucusudur [28, s.1]. Model nəzəriyyəsinə
müvafiq olaraq, biz zərurilik, ehtimal, yaxud mümkünlük haqqında nəticə
çıxarırıq. Təsislərin bəzi modellərindən asılı olaraq nəticənin reallaşıb-
reallaşmaması maraq doğurur [29; 30]. Gündəlik həyatda ağlımızı
məşğul edən əsas şey dünyanın kinematik (kinematika- mexanikanın
hərəkəti törədən səbəbləri nəzərə almadan, yalnız hərəkətin özündən bəhs
edən şöbəsi) modelləşdirilməsidir və məhz bu modelləşdirmələr əsasında
müəyyən nəticələrə gəlinir, yaxud qərarlar çıxarılır. Qeyd edək ki,
simulator (modelləşdirən konstruksiya) iki komponentdən ibarətdir:
kinematik simulyator və sensor simulyator. Kinematik simulyator
informasiyanı kinematik modelə təsir edən dünyadan alır. Bu informasiya
məqsəddən asılı olaraq dəyişir. [31; 32, s.18-24]. Modelləşdirmədən
müxtəlif tapşırıqları yerinə yetirmək məqsədilə qeyri-formal alqoritmləri
yaratmaq üçün istifadə edilir.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
245
Mental modellərin müasir nəzəriyyəsi intuisiyalarla düşüncəni bir-
birindən fərqləndirmişdir. Daniyel Raysberq bunu dual-proses akkauntu
adlandırırdı [33, s.656]. D.Kahnemana [34] görə koqnitiv nəzəriyyələrin
ən məşhuru olan model nəzəriyyəsi intuisiya ilə düşüncəni bir-birindən
fərqləndirir. Hər iki müəllifin fikri Conson Lerd və P.Vasonun fikirləri
ilə üst-üstə düşür. [35, s.5].
Sonralar bu ideya Conatan Evans [36, s.255-278], onun həmkarları
və “dual proses” nəzəriyyələrinin digər tələbələri tərəfindən müstəqil
surətdə inkişaf etdirilmişdir. Model nəzəriyyəsinə görə, intuisiyalar
funksional yaddaşa çata bilməyən sistemdə evristikaya (nəzəri tədqiqatın
məntiqi və metodik üsulları sistemi) əsaslanır və ona görə də rekursiv
prosesləri yerinə yetirə bilmir [37]. Buna görə də sistem eyni zamanda
yalnız bir modellə işləyə bilir. Müəyyən qərarların qəbul olunmasında
intuisiyaya həmçinin baza tezliyi kimi bəzi kənaraçıxmalar da təsir edir.
Əslində intuisiyaya mühüm yanaşmalar onu evristik prosesə
yaxınlaşdırır. Bu qəbildən olan evristikalar mental enerjini əhəmiyyətli
dərəcədə məhdudlaşdırır və şəxsə dəqiq qərar qəbul etməyə imkan verir.
İntuisiya analitik evristikaya əsaslanır [38, s.96]. Burada nadir hadisələrin
başvermə imkanları haqqında intuisiyalar mümkün hesablamalara tabe
olmur və gündəlik həyatda məna kəsb etməyən neqativ ehtimallara yol
açır. Əksinə, düşüncələr funksional yaddaşa yol tapır və ona görə də
rekursiv prosesləri yerinə yetirməyi bacarır, məsələn: alternative
modellərin axtarışı və intuitiv imkanlar üçün sayların təyinatı və s. Bir
sözlə, intuisiyalar və düşüncələr arasındakı fərq hesablama gücü ilə
ölçülür: intuisiyalar rekursiv olmadıqları halda, düşüncələr rekursiv ola
bilər [39].
O.İrisxanova qeyd edir ki, mental məkan diskursiv fəaliyyətin
gedişində real zaman rejimində qurulan və danışanın operativ yaddaşında
saxlanılan daima dəyişən koqnitiv konstruktları təqdim edir. Mental məkan
nəzəriyyəsində diskursda mənanın qurulması mental məkan konfiqurasiya-
larının yaradılması kimi nəzərdən keçirilir. Məsələn, ola bilsin ki, Romeo
Cülyettaya vurulmuşdur söyləmi iki mental məkanın olmasına rəvac verir:
“Romeo” və “Cülyetta”nın iştirakı ilə təməl mental məkan və Romeonun
Cülyettaya vurulduğu hipotetik mental məkan.
Mental məkanlar arasında diskursun yaradılması, yaxud interpretasi-
yası üçün çoxsaylı əlaqələr – müvəqqəti, məkani, hipotetik, identifikasyon,
kontrfaktual, səbəb-nəticə və s. – qurulur. Mental məkanları elastik
konfiqurasiyalarda birləşdirən hazırkı əlaqələr onlara istənilən anda
zəruri dəyişikliklər əmələ gətirmək imkanını verərək bütün mental
Dostları ilə paylaş: |