D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
267
Mirvari İsmayılova
ADPU,
filologiya üzrə elmlər doktoru, professoru
mirvari.ismayilova@mail.ru
Ünsiyyətin qeyri-verbal ifadə vasitələri
Açar sözlər: kommunikasiya, qeyri-verbal, jest, mimika, ritmik,
emosional, işarəedici, təsviri, simvolik .
Ключевые слова: коммуникация, невербальный, жест, мими-
ка, ритмический, эмоциональный, указательный, описательный,
символичный.
Key words: communication, non-verbal, gestures, facial expres-
sions, rhythmical, beacon signal, descriptive, symbolical.
Nitq yalnız informasiyanın ötürülməsinə deyil, bu informasiyanın
kommunikativ prosesdə iştirak edənlərə təsirini müəyyən cəhətləri ilə
göstərilməsinə də xidmət edir.
Söz və dilin başqa vasitələri ilə ifadə olunan informasiya verbal in-
formasiya adlanır. Dil vasitələri ilə ifadə olunmayan, danışan və onun
danışığın mövzusuna münasibətini göstərən ekstralinqvistik informasiya
isə qeyri-verbal informasiya adlanır və bu zaman qeyri-verbal və ya
verbal ifadə vasitələri təzahür edir, ötürülür.
Insanlar bir-birilə ünsiyyətdə olarkən öz fikirlərini, arzu-istəklərini,
əhval-ruhiyyələrini bildirmək üçün verbal (sözlü) nitqlə yanaşı, qeyri-
verbal (mimika, jest və s.) vasitələrdən istifadə edirlər. Tədqiqatçılar
qeyd edir ki, ünsiyyət prosesində qeyri-verbal ifadə vasitələri verbal ifadə
vasitələrini üstələyir. Ən maraqlısı isə odur ki, jestlər səsli nitqdən əvvəl
yaranmış olsa da, onlar yalnız XX əsrin 60-cı illərindən tədqiqata cəlb
edilərək öyrənilməyə başlanmışdır. Bu sahədə Djulius Fast, Alana Piza,
Robert Uatsaydın əsərləri dünyada tanınıb. Lakin jestlərin dili problemi hələ
Ç. Darvinin “Выражение эмоции животными и человеком ” (1872)
əsərində öz əksini tapmışdır.
Alimlər milyona yaxın qeyri-verbal siqnalları qeydə almışlar.
Mütəxəssislərin hesablamalarına görə insanlar yalnız əl hərəkəti ilə 700 min
siqnal ötürə bilir.
Qeyri-verbal ifadə vasitələri mənanın və emosiyanın ötürülməsini
zənginləşdirir, ünsiyyət iştirakçıları arasında qarşılıqlı münasibətlərin
keyfiyyətinə və dəyişməsinə təsir göstərir, bu münasibətləri formalaşdırır.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
268
Qeyri-verbal ifadə vasitələrinin mənası onlardan istifadə edənlərdən,
kontekstdən, mədəniyyətdən və başqa amillərdən asılı olur. Kommunika-
siya prosesində ötürülən informasiyanın düzgün qavranılması bütün
vasitələrin nəzərə alınmasını tələb edir.
Mimika və jestlər danışan şəxsə öz hisslərini tam şəkildə ifadə
etməyə kömək edir, onlar vasitəsilə müəyyən etmək olar ki, dialoq
iştirakçıları nə dərəcədə özünə əmindir, bir-birinə münasibəti necədir.
Mimika. Danışanın, şəxsin hisslərinin başlıca göstəricisi onun
üzünün ifadəsi, mimikasıdır. Alimlər göstərir ki, insan mimika ilə
hisslərini ifadə etmək bacarığı ilə doğulur.
Mimikalar bizə həmsöhbətimizi, opponenti daha düzgün başa
düşməyə, onun hansı hissləri keçirdiyini müəyyən etməyə kömək edir.
Yuxarı qalxmış qaşlar, geniş açılmış gözlər, dodaqların kənarla-
rının aşağı enməsi, yarıaçılmış ağız-təəccübü;
aşağı endirilmiş və çatılmış qaşlar, alındakı qırışların bükülməsi,
qıyılmış gözlər, qapanmış dodaqlar, sıxılmış dişlər-qəzəbi;
endirilmiş qaşlar, sönmüş gözlər, dodaqların uclarının yüngülcə
enməsi-qüssəni;
sakit gözlər, dodaqların kənarlarının qalxması-xoşbəxtliyi bildirir.
Qeyri-verbal ifadə vasitələrinin etalon tipləri mövcuddur: Məsələn,
təəccübübildirən etalon formalarının 4 tipi qeyd edilir:
1)gözlərin geniş açılması (bərəlməsi); 2)ağzın açılması; 3)qaşların
yuxarı dartılması; 4)alnın qırışdırılması.
Qorxu üçün etalon ifadələrə aiddir:
1)çığırtı; 2)ağarma; 3)qaçma və ya quruyub qalma; 4)səsin titrəməsi;
5)qaşların yuxarı dartılması; 6)bədənin titrəməsi; 7)sifətin, ağzın əyilməsi.
Tərəf müqabili ilə söhbət edən hər kəs həmsöhbətinin mimikasını
“anlamağı”, “oxumağı” bacarmalıdır. Eyni zamanda bilməlidir ki, özü
mimikalarını idarə etməyi nə qədər bacarır və onlar nə qədər ifadəlidir.
Bu baxımdan natiqlik sənəti ilə bağlı olan hər kəs öz sifətini öyrənmə-
yə çalışmalı, qaşları, dodaqları, alın hərəkətlərini izləməlidir. Əgər siz tez-
tez qaşlarınızı çatır, alnınızı qırışdırır, dodaqları sıxırsınızsa, alnınızdakı
qırışları, qaş-qabaqlı baxışları açmağa çalışın. Üzdəki mimikaların ifadəli
olması üçün güzgü qarşısında bəzən məşq də etmək lazım gəlir. Bunun üçün
müxtəlif emosionallıqda olan (qüssəli, şən, gülməli, faciəli, xeyirxah,
həqarətli) ifadələri tələffüz etmək lazımdır. Bu zaman mimikanın
emosiyaya uyğun olub-olmadığı müəyyənləşdirilir.
Jestlər. Ünsiyyət zamanı həmsöhbətin jestləri də maraq
doğurur. Jestlər informasiyanın ən qədim mübadilə forması olmuşdur.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
269
İnsanlar söhbət edərkən çox müxtəlif jestlərlə öz nitqlərini müşayiət
edirlər.
Dil uşaqlıqdan öyrənilir, jestlər isə təbii yolla qavranılır və heç
kim əvvəlcədən jestlərin mənalarını izah etmir, şifrini açmır. Bununla
belə danışanlar jestləri başa düşür və onlardan istifadə edir. Çünki
jestlərdən elə-belə istifadə olunmur, onlar sözü müşayiət edir, bir növ ona
yardım edir, bəzən isə onu dəqiqləşdirir, tamamlayır.
Təbii ki, jestsiz söylənmiş “Uşaqlar bax burda oturub” ifadəsi
aydın olmaz. Harda oturub: stol arxasında, divanda, televizor qarşısında,
yoxsa daha harda? Burada işarə əvəzliyi dəqiqləşmə tələb edir. Lakin
danışan bu sözləri jestlər ilə müşayiət edirsə (barmaqları ilə boynunun
arxasına vurursa), bu zaman deyilənlər məna kəsb edir, yəni uşaqlar
bütünlüklə onun hesabındadır, o son dərəcə yüklənib.
Ünsiyyət prosesində nitqlə jestin üst-üstə düşməsi mümkündür. Bu
halda fikir həm qeyri-verbal, həm də verbal (sözlə) ifadə vasitəsi ilə
reallaşır. Adresant həm “yox” deyir, həm də əlini yelləyir. Bəzən nitq
prosesində jestlə verbal ifadənin mənaca fərqlənməsi yalanı göstərir.
Müxtəlif mədəniyyət və dil daşıyıcılarının emosional vəziyyətləri
gərginləşdikcə jestlərdən istifadə artır.
Demosfen yaxşı natiq olmaq üçün nə lazımdır sualına, belə
cavab verir: “Jestlər, jestlər və jestlər”.
Təsadüfi deyil ki, hələ antik dövr ritorikalarında jestlərə aid
xüsusi bölmələr ayrılırdı. Natiqlik sənətinin nəzəriyyəçiləri də jestlərə
xüsusi əhəmiyyət verirdilər. A.F.Koni “Lektorlara məsləhətlər”ində
yazırdı: “Jestlər nitqi canlandırır, amma onlardan ehtiyatla istifadə etmək
lazımdır. İfadəli jest (yuxarıya qaldırılmış əl, sıxılmış yumruq, cəld və
çevik hərəkət və s. ) ifadənin və ayrıca sözün (burada jest tonla birlikdə
fəaliyyət göstərərək, nitqin təsirini ikiqat artırır) məna və məqsədinə
uyğun olmalıdır”. Tez-tez təkrar olunan, yeknəsəq, təlaşlı, kəskin əl
hərəkətləri isə xoşagəlməz, bezdirici, zəhlətökən və qıcıqlandırıcı olur.
Göründüyü kimi Koni jestin nitqdəki rolunu aydınlaşdırır: jest
fikri dəqiqləşdirir, onu canlandırır, sözlərlə əlaqəli şəkildə olduqda onun
emosional səslənməsini gücləndirir, nitqin daha yaxşı qavranılmasına
təsir edir. A.F.Koni eyni zamanda qeyd edir ki, heç də bütün jestlər xoş
təəssürat yaratmır. Əgər şəxs danışan zaman qulağını çəkir, burnunun
ucunu silir, tez-tez qalstukunu düzəldir, düymələri ilə oynayır, bir sözlə
hansısa sözün mənası ilə əlaqəsi olmayan mexaniki jestləri təkrarlayırsa,
bu heç də xoş təəssürat yaratmır.
Dostları ilə paylaş: |