D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
273
Bütün müxtəlifliyi, fərqliliyi, variantlılığı fövqündə jestlərin
ifadə olunmasında bir sabitlik özünü göstərir. Lakin bəzən jestlər
müəyyən qədər dəyişərək öz milli xarakterini itirir. Bəzən fikrin ifadə
olunmasında bir yox, bir neçə jestdən istifadə olunur. Məsələn; “Bunun
mənə dəxli yoxdur” cümləsində olduğu kimi. Mənə sözünün işarəedici jesti
(əl sinəyə tərəf hərəkət edir); bunun sözü də işarəedici jestlə (əlin içərisi
yuxarı doğru özündən aralanaraq); dəxli yoxdur ifadəsi əlin sağa-sola
tərpənməsi simvolik jestilə müşayiət olunur.
Jestlər də, söz kimi, çox ekspressiv ola bilir, nitqə kobud, familyar
(təklifsiz) xarakter verə bilər. Məsələn, baş barmağın (digərlərinin bir yum-
ruq kimi içəri sıxılaraq) yuxarı qaldırılması nəyə isə “əla” qiymət verilməsi;
şahadət barmaqla qulağın dibini göstərmək qeyri-mümkün olan şey ˗
“qulağının dibini görərsən”; barmaqların üst tərəfi ilə boğaza sağdan çırtma
vurmaq “nəsə içməyə”; şəhadət barmağının ucunun dodaqların üstünə
qoyulması susmağa işarə; barmağı gicgahda burma “başı xarab olub”, “ağlın
itirib”; şəhadət və baş barmağı birləşdirərək boğazı çəkmək “mən ölüm”, “
lazım deyil”, “yalvarıram” deməkdir.
Beləliklə, jestlərin hər biri natiqin nitqində fikir və hisslərin inkişaf
xəttini izləməli, təsdiq etməli, göstərməlidir, onun yaradıcı təşəbbüsünün
fiziki ifadəsi olmalıdır.
Jestlər, mimika, sifətin və gözlərin ifadəsi, sifətin rənginin, gözlərin
baxış istiqamətinin dəyişməsi, göz yaşı, yeriş, duruş və digər hərəkətlər
(məsələn, başı bulamaq, əli yelləmək, gözləri yummaq, gözləri qıymaq, göz
vurmaq, ağzı büzmək və s.) formalaşmış qeyri-verbal ifadə vasitələri kimi
mövcüddur. Belə hərəkətlər arasında fərdiləşənlər də az deyildir.
Məsələn, əsəbilik bir şəxsdə gözlərin tez-tez qırpılmasında, digərində
dodaqların səyriməsində, başqa birisində əllərin əsməsində, daha
başqasında çiynin çəkilməsində və s. şəkildə özünü büruzə verir.
Yersiz, mənasız jest nitqi rövnəqləndirmir, tamamlamır, o yalnız
gülüş doğura bilər, söylənən ideyanı korlaya bilər. Buna görə hələ qədim
dövrlərdən natiqlik məharətinə aid ilk dərslərdə jestlərdən necə istifadə
olunmasına aid məsləhətlər verilirdi.
Ədəb qaydaları ağız-burnu əyməyi, qulaqları sığallamağı,
dartmağı, sinəni və qarnı irəli verməyi, kürəyi əyməyi, çiyinləri çəkməyi,
əzilib-büzülməyi qadağan edir.
Nəzərə almaq lazımdır ki, jestlər həm də danışanın xarakteri ilə
şərtlənir. Bəzi insanlar təbiətən mütəhərrik, emosional olur. Belə təbiətdə
olan adamlar, əlbəttə ki, jestlərsiz keçinə bilməz. Öz hisslərini gizlədən,
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
274
bildirməyən soyuqqanlı, sakit, təmkinli adamlara jestlərdən istifadə
etmək xas deyil.
Yaxşı jestlər o jestlər hesab olunur ki, onlar gözə çarpmır, gözə
girmir. Orqanizm təbii olaraq sözlə birləşərək onun (sözün) dinləyiciyə
təsirini gücləndirir.
Dövlət qulluqçuları müəllimlər, hüquqşünaslar, həkim, diler,
satıcılar, bir sözlə, öz fəaliyyətlərində daima insanlarla ünsiyyətdə olanlar
bilməlidir ki, jest və mimika insanın hiss-həyəcanı, xarakteri, düşüncələri
haqqında çox şey deyə bilər. Ona görə təcrübəli insanlar, psixoloqlar,
hüquqşünaslar ünsiyyətdə olduqları insanların davranışları, jest və
mimikalarını diqqətlə izləyir, çox zaman həmsöhbətin gözlərinin içinə
baxmağa çalışırlar. Adətən günahı olan, nəyisə gizlətməyə çalışan
adamlar gözlərini qaçırır, yerə baxırlar. Ona görə vaxtilə qiymətli daş-
qaşların ticarəti ilə məşğul olan qədim çinlilər diqqətlə öz müştərilərinin
gözlərinin içinə baxırdılar. Onlar bilirdilər ki, sevinc, heyranlıq içərsində
olan şəxsin gözlərinin bəbəkləri böyüyür, əsəbi narazı, qəzəbli olarkən
isə gözlər kifayət qədər kiçilir.
Yaxud öz təbiətinə görə lider olanlar əl verib görüşərkən əllərini
ovucu aşağı tutaraq; yumşaq, zəif, iradəsiz adamlar isə ovuclarını yuxarı
tutaraq əl verirlər. Arxada sıxılaraq tutulmuş əllər özünəəminlik və
üstünlüyü sübut edir. Bu jest mütəxəssislərin fikrincə, yüksək rütbəli hər-
bçilərə, polis işçilərinə, direktorlara xasdır. Bu vəziyyəti xüsusən onların
nəzarətində olan sahədə, kazarmada, müəssisədə, təhsil yerlərində
müşahidə etmək olur. Psixoloqlar çətin sınaq qarşısında, imtahanqabağı,
hesabatdan əvvəl, diş həkiminin qəbulunda olarkən bu jesti etməyi (əlləri
arxada sıxmağı) məsləhət görürlər. Elə o dəqiqə özünə inam yaranacaq,
qorxu itəcək, müəyyən yüngüllük əldə olunacaq.
Əlləri belə qoymaq-aqressivliyə hazırlıq jestidir. Bu jest rinqə
hazırlaşan boksçulara, səhnəyə çıxacaq aktyorlara xasdır. Bu poz
ayaqların aralanmış halda qoyulması, əl barmaqlarının yumruq kimi
sıxılması ilə müşahidə olunur.
İnsan əsəbiləşərək mənfi hisslər keçirərkən, instinktiv olaraq özünü
arzuolunmaz situasiyadan qorumağa çalışır: əllərini sinəsində
çarpazlayır. Bu jestlə onlar sanki özlərini xoşagəlməz hadisələrdən
qoruyur, əllərini sipər edirlər. Bu vəziyyətdə barmaqlar yumruq kimi
sıxılarsa, bu düşmənçilik işarəsidir.
Gözlər və baxış. Kreidlin hesab edir ki, emosiayanın ifadə
olunmasında gözlər və baxış əhəmiyyətli rol oynayır. Gözlər ünsiyyətə
çağırış, eyni zamanda ondan imtina etməyi ifadə edir(1, 51).
Dostları ilə paylaş: |