səbəb olur.
5.
Təbii sərbəstlik vəziyyətinde heyvanların mövcudluq şəraitinin prioriteti.
Heyvanlar aləmindən elmi və təcrübəçilik məqsədi üçün istifadə, heyvanlann təbii
mühitdən ayrılması və yaşayış mühitinə zərər vurulması, eləcə də heyvanlar
aləmindən istifadə ilə əlaqədardırsa, belə hala yol verilmir («Heyvanlar aləmi
haqqında» Azərbaycan Respublikasının Qanunu, maddə 53).
Yuxarıda göstərilən prinsiplər ekologiya hüququnun «mikrosxemi» olmaqla, nə
birdəfəlik, nə də həmişəlik müəyyən olunmayıb. Ölkə vətəndaşları qarşısında duran
siyasi vəzifələrin və tarixi şəraitin dəyişməsi ilə bu prinsiplərin məcmusu dəyişə bilər
və yaxud yeni prinsiplərlə tamamlana bilər.
Ekologiya hüququnun mənbələri
Ekoloji-hüquqi normalar, institutlar və ekologiya hüququ hüquq sahəsi kimi
ekoloji-hüquqi tənzimləmənin mahiyyətidir.
Ekologiya hüququnun mənbələrinin inkişaf etmiş sistemi ekoloji hüquq
normaları məcmusunun ayrıca hüquq sahəsi kimi fərqləndirilməsi mühüm şərtdir. Bu
baxımdan ekologiya hüququnun mənbələri dedikdə, cəmiyyətlə təbiətin qarşılıqlı
təsiri sahəsində meydana çıxan münasibətləri tənzimləyən normaların əks olunduğu
normativ-hüquqi aktlar başa düşülür.
Hər hansı səlahiyyətli dövlət orqanının konkret iş üzrə və konkret şəxslər
barəsində qəbul etdiyi fərdi-konkret xarakterli qərar, hüququn mənbəyi, o cümlədən
ekologiya hüququ-nun mənbəyi sayıla bilməz.
Ekologiya hüququnun mənbələri bir sıra xüsusiyyətlərə malikdir. Həmin sahəyə
aid olan hüquq normalarınm digər hüquq sahələrinə də aidiyyəti ola bilər. Təbiətdən
istifadə və ətraf mühitin mühafizəsi sahəsinə dair qanunvericilik üzrə normalarla
yanaşı, həmin normalar konstitusion, mülki, cinayət qanunvericiliyi aktlarında,
sahibkarlıq haqqında və digər normativ-hüquqi sənədlərdə öz əksini tapmışdır.
Müxtəlif səviyyələrdə çoxsayh normativ-hüquqi aktlarm qəbul edilməsi
ekologiya hüququnun mənbələrinin müəyyən edilməsini çətinləşdirir ki, onların
təsnifləşdirilməsi bu çətinlikləri aradan qaldırmağa yönəlmişdir. Təsnifat aşağıdakı
ə
sas-lara görə aparılu:
1.
Hüquqi qüwəsinə görə - qanunlar və qanun qüwəü aktlar:
a)
qanunlar - nümayəndəli dövlət hakimiyyəti orqanları tərəfindən qəbul edilən
normativ hüquqi aktlar;
b)
bütün digər normativ hüquqi aktlar qanun qüvvəli aktlardır. Buraya
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin, Nazirlər Kabinetinin, mərkəzi icra
hakimiyyəti orqanlarmm və bələdiyyələrin qəbul etdiyi aktlar aiddir.
2.
Tənzimləmə predmetinə görə - ümumi və xüsusi aktlar. Ümumi aktlar onunla
səciyyələnir ki, onların tənzimləmə
predmeti genişdir və həm ekoloji, həm də digər ictimai münasibətləri əhatə edir.
Belə aktlara nümunə kimi Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasını göstərmək
olar.
Xüsusi aktlar yalnız ətraf mühitə və ya onun element-lərinə aid olan məsələlərə
həsr olunmuş aktlardır. Məsələn, Azərbaycan Respublikasının Su, Meşə, Torpaq
Məcəllələri, «Ətraf mühitin mühafızəsi haqqmda», «Heyvanlar aləmi haqqında»
Qanunlar və s.
3. Tənzimləmənin istiqamətinə görə - maddi və prosesual aktlar.
Maddi mənbələr bu və ya digər təbii obyektin istifadəsi üzrə təşəkkül tapan,
ekoloji ictimai münasibətlər kimi özünün tənzimləmə predmetinə malikdir. Məsələn,
torpaq, su obyektlərinin birbaşa istismara verilməsi, meşə saholorinin kosilmək üçün
ayrılması və s. üzrə münasibətlər bu qəbildəndir.
Prosesual mənbələr, maddi mənbələrdən fərqli olaraq təbii ehtiyatlardan
istfıadənin təminatı proseduruna yönəlmişdir, onun təmin olunması formasıdır.
Məsələn, Azərbaycan Respublikasmm Mülki Prosesual Məcəlləsi, Cinayət Prosesual
Məcəlləsi və digər normativ hüquqi aktlar.
Qeyd etmək lazımdır ki, bir sıra hallarda təbiətdən istifadə və ətraf mühitin
mühafizəsi sahəsində maddi və prosesual normalar eyni aktda yer alır.
4. Xarakterinə görə normativ hüquqi aktlann mənbələ-rini şərti olaraq 2 yerə
bölmək olar: kodifikasiya olunmuş vəkodifikasiya olunmamış aktlar.
Kodifıkasiya olunmuş aktlar sistemləşdirilmiş normativ hüquqi aktlardır. Bu
normativ materialların sistemləşdirilməsi norma yaratma prosesində həyata keçirilir
və
həmin
materialları
ictimai
münasibətlərin
tənzimlənməsi
sisteminə
uyğunlaşdırmaq məqsədi daşıyır. Həmin aktlar daha yüksək keyfıyyəti ilə fərqlənir və
bu və ya digər hüquq sahəsində əsas aktlar he-sab olunur. Onlara misal olaraq Su,
Meşə, Torpaq Məcəllələri-ni göstərmək olar.
Ekoloji-hüquqi aktlarm böyük əksəriyyəti kodiftkasiya olunmamışlarm sırasına
aiddir. Belə ki, onlar təbiətdən istfiadə sahəsinin ayrı-ayrı tərəflərini tənzimləyir.
Normativ aktlarm sis-temləşdirilməsi, adətən, praktikada, inkorporasiya formasında,
yəni, normativ-hüquqi aktm öz formasını dəyişmədən predmet əlamətinə görə hansısa
mənbədə birləşməsi ilə həyata keçirilir.
5. Ekoloji münasibətlərin tənzimlənməsində əhəmiyyətlik dərəcəsinə görə
ekologiya hüququnun mənbələrini əsas vəköməkçi normativ-hüquqi aktlara ayırmaq
olar.
Ə
sas normativ hüquqi-aktlar qüwədə olan qanunvericiliyin konstruksiyasını
təşkil edir və ümumi xarakterli ekoloji əməlləri törədən qeyri-müəyyən şəxslərin
hamısma tətbiq edilən ümumi xarakterli qaydalann həmin aktlarda təsbit olunma-sını
göstərir. Məsələn, torpaq qanunvericiliyi ilə torpaqdan istifadəçiyə verilmiş, səmərəli
istifadə etmək öhdəliyi nəzərdə tutulmuşdur.
Köməkçi normativ-hüquqi aktlar, adətən, texniki-hüquqi xarakterə malikdir və
Dostları ilə paylaş: |