ölçü vahidləri ilə ifadə olunurlar. Belə vəziyyət onlann bilavasitə cəmlənməsinə
imkan verməsə də onlann dinamikasını qurarkən inflyasiyanın təsiri aradan
qal-dırılır.
Dəyər ifadəsi ilə ölçülərin tətbiqi milli sərvətin bu hissəsini ümumiləşdirməyə və
ümumi yekun göstəricisini əldə etməyə imkan verir. Lakin dəyər ölçülərinin tətbiqi
dinamikasını qurarkən təbii ehtiyatların qiymətləndirilməsi qiymətlərin dəyişməsi və
müqayisəli qiymətlərlə yenidən qiymətləndirilməsi kimi məsələlərin həllini tələb edir.
Təbii ehtiyatlann keyfıyyəti hər bir komponent növü üçün özünəməxsus
göstəricilərlə ifadə olunur. Məsələn, təbii ehtiyat komponentinin çirklənmə dərəcəsi
öyrənilərkən çirklənən qarışıqları icazə verilən həddi ( VH) göstəricisindən və bərk
tullantıların həcmi və basdınlması normalarınm icazə verilən həddi, habelə suda,
torpaqda və havada zərərli maddələrin qahğmın normativlərindən istifadə olunur.
Ə
traf mühiti səciyyələndirərkən, bir qayda olaraq, onu çirkləndirən mənbələrin sayı
və yayılma dərəcəsi (hər min nəfərə, hər kilometrə düşən avtomobillərin sayı,
atmosferə atılan tullantıların həcmi və s.) göstəricilərlə istifadə olunur.
Milli sərvətin tərkibində təbii ehtiyatlar natural ifadədə uçota alınır. Lakin bazar
münasibətlərinin inkişafı təbii ehtiyatları dəyər ifadəsilə də uçota almağı tələb edir.
Son vaxtlaradək təbii ehtiyatlar dövlət mülkiyyətində olduğundan onların bazar
qiymətləri yox idi.
Qərb ölkələrinin iqtisadiyyatmda təbii ehtiyatlar qiymətləndirilərkən kəşfıyyat
və hasilat dəyəri, iqtisadiyyatda qüvvədə olan topdansatış qiymətlərindən və
konsepsus (dövlət faydalı qazıntı yataqlarını istismar üçün fərdi şəxslərə və
təşki-latlara verdiyi halda) göstəricilərindən istifadə olunur. Belə qiymətlərin hər üçü
aşağı salınmış qiymətlər hesab edildiyindən təbii ehtiyatların real qiymətləndirilməsi
üsuUarının işlənib hazırlanması tələb olunur. Bu problemi həll etmək məqsədilə təklif
edilən - «Məsrəflər üsulu»-nda təbii sərvətlərin iqtisadi qiymətləndirilməsi həcmi
təbii ehtiyatların mənimsənilməsinə çəkilən məsrəflərlə əlaqələndirilir. Məsrəflər
prinsipi təbii ehtiyatlar üçün haqq ödənişlərinin əsasını təşkil edir. Belə haqların
ödənişi səviyyəsi faydalı qazmtıların kəşfıyyatmın, meşə təsərrüfatının aparılması və
başqa hallarla müəyyən edilir. Lakin təbiətdən ödənişli istifadə təcrübəsi və aparılan
eksperimentlər göstərir ki, məsələyə belə yanaşma tərzi səmərəsizdir. Çünki təklif
edilən metod ehtiyatların səmərəli istifadəsinə və itkilərin azaldılmasına gətirib
çıxarmır.
Təbii ehtiyatların ayrı-ayrı növlərini öyrənərkən onların hər birinin
özünəməxsusluğunu əks etdirən qruplaşdırılmadan istifadə olunur. Məsələn, mineral
ehtiyatların (faydalı qazmtıların) ümumi həcmində geoloji, kəşf edilmiş, iqtisadi
dövriyyəyə cəlb edilmiş və s. ehtiyatları ayırırlar.
rəlidə deyildiyi kimi, başqa təbii sərvətlərdən fərqli olaraq faydah qazıntılar
yenidən bərpa olunmur və onlara tələbat gün-gündən artır. Bu da yerin təkindəki
ehtiyatlardan qənaətlə istifadə edilməsini tələb edir.
Yerin təkinin qorunmasına dair dövlətin qəbul etdiyi qərara əsasən, yerin
təkində aşkar edilmiş və müəyyən edilmiş qaydada təsdiq edilmiş bütün ehtiyatlar
uçota ahnmahdır. Faydalı qazıntıların uçotunun əsas vəzifəsi hər ilin əvvəlinə müəs-
sisələrdə, iqtisadiyyat sahələrində və ölkə üzrə bütövlükdə mineral-xammal bazasının
vəziyyətinə dair, dağ-mədən sənayesini təmin etmək üçün faydalı qazıntı yataqlarının
kəşf edilmə dərəcəsi və onların mənimsənilməyə hazırlıq dərəcəsi haqqında dəqiq və
hərtərəfli məlumat verməkdir.
Faydalı qazıntılar Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyi tərəfmdən təsdiq
edilmiş təsnifata uyğun olaraq iqtisadiyyatdakı mahiyyətinə görə iki qrupa - balans və
balansarxası qruplara bölünür. Bu qrupların hər birinin uçotu ayrıca aparılır.
sti-fadəsi iqtisadi baxımdan məqsədəuyğun olan və yerin təkində olan ehtiyatları
hesablamaq üçün müəyyən edilmiş meyarlara uyğun gələn bütün ehtiyatlar balans
ehtiyatları, müasir texniki imkanlara görə istifadəsi məqsədəuyğun olmayan (yatağın
ki-çik olması, tərkibində faydah qazmtınm azlığı, istifadənin mürəkkəb şərtləri,
mürəkkəb emal prosesi tələb edən vo s.) ehtiyatlar balansarxası ehtiyatlardır.
Yataqlarm kəşfiyyatı, xammalm keyfıyyətinin öyrənilməsi və yataqların
işlənilməsinin dağ-mədən texniki şəraitlərinə görə yataqlar A, B, S, və S
2
kateqoriyalarına bölünür.
A kateqoriyasına daxil olan ehtiyatlar aşağıdakı tələbləri ödəməlidir;
1. Bərk faydalı qazmtılar üzrə;
a)
faydalı qazıntı yatağmın həcmi, ölçüsü, yataqda faydalı qazmtmın yatımı,
forması və şəraitinin müəyyən edilməsi;
b)
faydalı qazmtıların yataqlarınm morfologiyası, daxili quruluşunun xarakteri
və dəyişməsinin qanunauyğunluğu öyrənilməsi;
c)
faydalı qazmtı suxurlarının yerləşdiyi yerlərin tərkibində külçəsiz və
kondisiyaya uyğun gəlməyən sahələrin konturları müəyyən edilməli;
d)
yatağm dağıntısı ilə əlaqədar müxtəlif pozuntular olduğu şəraitdə onların
vəziyyəti və yerdəyişməsinin amplitudası müəyyən edilməli;
e)
təbii müxtəlifliyi müəyyən edilməli;
f)
faydah qazmtıların sənaye tipi və növü ayrılmalı, konturları müəyyən
edilməli;
g) mineralların və onların tərkibində olan zərərli komponentlərin tərkibi və
keyfıyyəti öyrənilməli.
Bu kateqoriyaya (A) aid olan ehtiyatların texniki xassələri elə öyrənilməlidir ki,
faydalı qazıntı süxurlarının və onun əsas komponentlərinin kompleks halında sənaye
emalının texniki sxemini layihələndirmək üçün müfəssəl məlumat əldə etmək
mümkün olsun.
2. A kateqoriyasına aid olan neft və qaz elə müfəssəlliklə öyrənilməlidir ki, əldə
Dostları ilə paylaş: |