Materiallar
02 may 2009-cu il
39
“MƏXƏZ VƏ TƏRCÜMƏ MƏTNLƏRİNDƏ
DENOTATİV UYĞUNLUQ”
Lalə NƏCƏFOVA
Odlar Yurdu Universitenin Tərcümə fakültəsi 927T qrupu
Elmi Rəhbər:Nəsirova Ü . Ə
Tərcümə ilə orijinal arasında leksik,eləcə də denotativ
uyğunluq dedikdə məxəz
mətndəki sözlərlə tərcümə mətninin sözlərinin üst-üstə düşməsi nəzərdə tutulur.
Məlumdur ki, bir-birinin eyni olan 2 dil yoxdur, belə olduğu halda da onların
dəqiqliyi ilə üst-üstə düşməsi qeyri-mümkündür.Onda ümumi məzmun ilə tərcümə
arasında oxşarlıq ola bilər,lakin bu eyni təəssüratı bağışlamayacaq.İngilis tərcümə
nəzəriyyəçisi Konstans Uest yazır: ”Tərcümə etmək məsuliyyətini üzərinə götür-
müş şəxs sanki borc aldığı haqqında müqavilə imzalayır,qaytardıqda
borcu həmin
valyuta ilə deyil,həmin məbləğdə qaytarmalıdır ”.Heç kəs elə təsəvvür etməsin
ki,tərcümə zamanı şərhdən yayınmaq mümkündür.
Tərcümə müxtəlif yollarla,prinsiplərlə həyata keçirilir.Ənənəvi olaraq sərbəst
və yaxud parafrastik tərcümələri orijinala yaxın,yaxud hərfi tərcümələrlə qarşı-
qarşıya qoyuruq.Əslində növlər daha çoxdur,lakin ən azından bu fərqləndirməyə
nəzər salaq.Məsələn,sətri tərcümələrdə eyni söz eyni tərzdə tərcümə edilir.Digər
növündə isə əsasən məxəz mətndəki informasiyanı verməkdən çox,oradakı əhval-
ruhiyyəni yaratmağa üstünlük verilir.Ezra Pond yazır ki,tərcümədə əsas
məsələ
sintaksisin yox,mənanın verilməsidir.Eyni fikri E.Miliqan da dəstəkləyərək yazır
ki, ”Tərcümədə sözü yox,mənanı vermək lazımdır.` Hərfilik tərcüməni öldürür,
orijinalın ruhunu canlandırmaq isə ona həyat verir `.
Tərcümənin müəyyən məqsədləri onun üsulunun,növünün seçilməsi üçün mü-
hüm amil ola bilər. San Blas təhkiyyəçisi öz oxucu, yaxud dinləyicisini yalnız əylən-
dirmək məqsədi güdür, amma bu cür hekayələri tərcümə etməyi qarşısına
məqsəd
qoymuş etnoqraf oradakı özünəməxsusluğu üzə çıxarmağa, qabartmağa, ən yaxın,
ən münasib ekvivalenti tapmağa çalışır. 2 əsas ekvivalent növü mövcuddur: Formal
ekvivalentlik və Dinamik ekvivalentlik.
Formal ekvl.- diqqəti forma və məzmunun hər ikisi daxil olmaqla mətndəki
məlumat üzərində cəmləşir. Etnoqraf çalışır ki, nəzm nəzm üstə, cümlə cümlə üstə,
anlayış anlayış üst-üstə düşsün, hər bir element bu 2 mətndə bir-birinə uyğun gəlsin,
olduğu kimi tərcümə etsin. Bu cür struktural ekvivalentliyi tam əks
etdirən tərcü-
məni “ Gloss “ adlandırırlar. Dinamik ekvivalentliyə əsaslanan tərcümənin təbii dili
olur, olduğu kimi yox əsas məna dinləyiciyə çatdırılır. Nümunə olaraq belə bir söz
birləşməsinə nəzər salaq : “ ive one another a hearty hand – shake all around ”
(ürəkdən əl sıxmaq,ürəkdən görüşmək) mənasında verilmişdir. Elə buna gorə də
son illər dinamik üsula üstünlük verilir.
«TƏRCÜMƏŞÜNASLIQ VƏ ONUN MÜASİR DÖVRDƏ ROLU» II Respublika tələbə elmi-praktik konfransı
40
İstər formal, istərsə də dinamik ekvivalentlikdən bəhs etdikdə məlumatın ötü-
rülməsi üçün istifadə edilən mədəniyyət yaxınlığından da istifadə olunur, çünki çox
vaxt yaxın dillərdən və mədəniyyətlərdən tərcümələr olunur. Beləki yaxınlıq çox
olduğu halda tərcümə ciddi problemlər yaratmır, lakin lap yaxın olduqda oxşarlıq
tərcüməçini aldadır və nəticədə zəif tərcümə əldə edilir. Ən
ciddi təhlükələrdən biri
“ alınma va yaxud eyni kökdən olan sözlər “ çox vaxt ilk baxışda ekvivalent təsiri
bağışlayır, amma həmişə belə olmur. Məsələn, İngilis dilindəki “ demand “ sözü
ilə Fransız dilindəki “ demander “, ing.cə “ ignore “ ilə İspanca “ ignorar “, ing.cə
“ virtue “ ilə Latınca “ virtus “ sözləri buna misal ola bilər. Mədəniyyətlər yaxın,
dillər uzaq olduqda isə tərcüməçi çoxlu formal dəyişikliklər etməli olur, ekstralan-
qvistik situasiyadan istifadə edib mətni, mövzunu genişləndirməlidir. Bu da artıq
bir mədəniyyətdən digərinə tərcümə adlanır. Əslində mədəniyyətlər arası fərqlər dil
fərqlərindən də çox çətinliklər yaradır.
Tərcüməçiliyin müəyyən növləri haqqında bir sıra mühüm və nisbətən anlaşıqlı
fikirlər deyilmişdir.
Şe`r tərcüməsindən bəhs edən Cekson Metyuz yazır : “ Bir şey aydındır bir
şe`ri bütövlükdə tərcümə etmək yeni şe`r yazmaqdır “. Bu orijinalın məzmununa
sadiq, formasına təxminən yaxın, lakin artıq ərsəyə tamam fərqli bir əsər çıxmış
olacaq. Ricmon Lattimer də şe`r tərcüməsindən bəhs edərək Yunan poeziyasının
ingilis dilinə tərcüməsindən danışır. O, göstərir ki, yunan şe`rini
ingilis dilinə tər-
cümə etmək ingiliscə yeni şe`r yazmaq deməkdir, çünki əsərin tərcüməsi yox,
məhz şe`r tərcüməsi yeni yaradılış tələb edir. Şe`r nəsrdən fərqli olaraq forma daha
əhəmiyyət kəsb edir. Bu demək deyil ki, şe`r tərcüməsində məzmun formaya qur-
ban verilir, məzmun sıxışdırılıb müəyyən formalı bir qəlibə salınır.
Çox nadir hal-
larda forma və məzmun öz əksini tapır,əksər hallarda məzmunun ötürülməsi xatirinə
forma qurban verilir. Nəsrlə tərcümə olunmuş lirik şe`r adekvat ekvivalent deyil.Bu
konseptual məzmunu verə bilsə də, şe`rə məxsus emosionallığı və oxunaqlığı verə
bilmir, amma bəzən mümkün olur. Homerin epik şe`rlərinin ingilis dilinə tərcüməsi
formaca çox qədim və qəribə görünür, burada Homer üslubuna məxsus ardıcıllıq və
təbiilik yoxdur. Bunun səbəblərindən biri odur ki, oxucular hekayənin nəzm ilə
nəqlinə öyrəşməmişlər. Buna görə də E.B.Riyu Homerin “ İliada “ və “ Odissey “ ini
tərcümə edərkən onları nəsrlə tərcümə etməyi daha münasib hesab etmişlər.
Eyni əsərin müxtəlif tərcümələri arasında fərqlər 3 amillə bağlıdır:
a) Ötürülən məlumatın xarakteri,
b) Müəllifin və tərcüməçinin əsas məqsədi,
c) İnformasiyanı qəbul edən şəxslərin kimliyi
Ötürülən məlumatlar başlıca olaraq məzmunun və yaxud formanın hansı dərə-
cədə dominant olması ilə fərqlənir. Bəzi məlumatlarda məzmuna bəzilərində isə
formaya üstünlük verilməlidir.
İnformatika tərcümələrinin əsas məqsədi idraki səciyyə daşıyır, məsələn,
etnoqrafın, yaxud müəyyən bir fəlsəfi traktatın tərcüməsi sırf informativdir. Əsas –
üslub, təbiilik, və oxunaqlılıqdır. Maks Beerbort yazır ki, pyesləri ingilis dilinə tər-