30
büyük ölçüde bağlı hale getirilmiştir. Bu nedenle bağımsızlığını kazanmasının
ardından Azerbaycan, komünist ekonomiyle uzun süre yönetilmiş diğer ülkelerde de
olduğu gibi, pek çok alanda sorunlarla karşı karşıya kalmıştır. Fiyatlar hızla artmış,
enflasyon yükselmiştir. Demokratik sisteme geçiş sırasında ortaya çıkan siyasi
istikrarsızlık ve çekişmeler, 1988 yılında Ermenistan ile başlayan Karabağ sorununun
yarattığı savaş durumu, zaten zor durumda olan ekonomiyi olumsuz yönde
etkilemiştir. Bunların yanı sıra Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla Bağımsız Devletler
Topluluğu (BDT) pazarlarını da kaybetmesi Azerbaycan dış ticaretini dar boğaza
sürüklemiştir. Ülke, bağımsızlığını kazandığı 1991’den itibaren serbest piyasa
ekonomisine geçiş kararı almış, bunu ekonomik dar boğazdan çıkışın tek yolu olarak
görmüştür. Ülkenin petrol gibi bir zenginliğe sahip olması Batı ülkelerinin desteğini
almasına sebep olmuş, Azerbaycan yönetimi de ülkeyi yabancı sermayeye açmaya
istekli davranmıştır (www.azerbaycan.ihh.org.tr).
Azerbaycan verimli tarım arazileri, doğalgaz, petrol ve demir cevheri
bakımından zengin kaynaklara sahip bulunmaktadır. Ham petrol üretimi 2006’da
günlük 600.000 varile ulaşmıştır. Doğalgaz üretimi ise 1991’de 11 milyon m³’tür.
Toplam doğalgaz rezervi 118,65 milyar m³, petrol rezervlerin de 8 milyar varil
olduğu tahmin edilmektedir. Ayrıca, petrokimya, yiyecek, giyim gibi hafif sanayi de
bu ülkede gelişme sürecindedir. En önemli ihracatı petroldür. Petro-kimya ürünleri
de ihracatta önemli yer tutmaktadır. Turizm potansiyeli yüksek bir cumhuriyettir ve
bankacılık ve sigortacılık gelişme süreci göstermektedir (www.tr.wikipedia.org).
Tarım ve Hayvancılık Kesimi: Azerbaycan’ın % 7’si tarıma elverişli
topraklara sahiptir. Bu tarım topraklarının büyük bölümü de Kura ve Aras nehirleri
etrafındadır ve ülkede tarım büyük ölçüde sulamaya dayanmaktadır. Yetiştirilen
başlıca ürünler tahıl, meyve, pamuk, çay, tütün ve üzümdür. Ayrıca, dut ağacından
yılda 5.000 ton ipek kozası elde edilmektedir (www.tr.wikipedia.org).
Azerbaycan ekonomisinde hayvancılığın da önemli bir yeri bulunmaktadır.
En son verilere göre Azerbaycan’da 1,5 milyon sığır, 5 milyon koyun, 30 milyon
kümes hayvanı bulunmaktadır. Arıcılık gelişmiştir (www.tr.wikipedia.org).
Sanayi Sektörü: Azerbaycan’da sanayi sektörü net maddi üretimin %
48,3’ünü oluşturmaktadır. Ağır sanayi, enerji, metalürji, makine, imal, kimya ve
31
orman ürünleridir. Hafif sanayi, dokuma, dikiş, deri, kürk ve kunduradır
(www.tr.wikipedia.org).
Madencilik ve Enerji Sektörü: Azerbaycan’ın yeraltı kaynakları, özellikle
ihracatının % 90’ını oluşturan petrol ve doğalgaz rezervleri bakımından çok
zengindir. Azerbaycan, diğer kesimlerde dış ticaret açığı veren bir ekonomiye sahip
olmasına rağmen madencilik, petrol ve bunlara dayalı sanayi dış ticarette pozitif
değer yaratmaktadır. Petrol ve doğalgaz dışında başlıca yeraltı kaynakları kurşun,
çinko, bakır, alunit, sülfat, polimetal filizi, civa, molibden, demir cevheri, barit,
kobalt, arsenik, mermer, kireç taşı siyanit, maden tuzu ve kaya tuzudur
(www.azerbaycan.ihh.org.tr).
Ulaştırma ve Haberleşme: Azerbaycan gelişmiş bir ulaştırma sistemine
sahiptir. Demiryolu 2.090 km, karayolu 30.400 km olup deniz ulaştırması Hazar
Denizi yoluyla yapılır. Hava ulaştırması Bakü hava limanından yapılmakta olup
İstanbul, Paris, Moskova, Taşkent, Astana, Bişkek, Pekin gibi dünyanın diğer
bölgeleriyle bağlantılıdır (www.tr.wikipedia.org).
Telekomünikasyon alanında ülkenin yetersizlikleri halen giderilememiştir.
Türkiye bu alanda Azerbaycan’a yatırım yapmaktadır. Telefon sistemi yetersizdir,
ciddi bir modernizasyon ve gelişme ihtiyacı bulunmaktadır. Bunun yanı sıra 2002
yılı
verilerine
göre
ülkede
300.000
internet
kullanıcısı
bulunmaktadır
(www.azerbaycan.ihh.org.tr).
Dış Ticaret: Azerbaycan bağımsızlığını kazanmasının ardından BDT
pazarını kaybetmiş, bu nedenle dış ticaretini yeniden şekillendirmek zorunda
kalmıştır. 1991 yılında SSCB ülkeleri ihracatta % 94, ithalatta % 80 oranında yer
tutarken, BDT’nin toplam ticaret içindeki payı % 20,9’a gerilemiştir. Bu süreçte
Sovyetler
Birliği
ile
yapılan
ticaretten
uzaklaşma
ve
Batı’ya
kayma
gözlemlenmektedir. Azerbaycan’ın en çok ticaret yaptığı başlıca ülkeler; İtalya,
Rusya, Türkiye, Fransa, Çek Cumhuriyeti, İsrail, ABD, İsviçre, Gürcistan, Ukrayna,
Çin, Hollanda, İngiltere ve Almanya’dır. Azerbaycan’ın ihraç ettiği ürünler; petrol
ürünleri ve malzemeleri, doğal gaz, demir filizi, çelik borular, kil toprak, alüminyum,
mineral gübreler, sentetik kauçuk, pamuk, hazır ipek kumaş, hazır yün kumaş,
halılar, dokumacılık ürünleri, deri ayakkabı, üzüm, şarap, çay, tütün, sulfanol, kostik
soda, pamuk elyafıdır. İthal ettiği başlıca ürünler ise petrol, doğal gaz, ham demir,
32
demir sac, çelik borular, yük vagonları, otomobil ve yedek parçaları, traktör, tarım
makineleri, kâğıt, televizyon, inşaat malzemeleri, şeker, tütün, et, tereyağı ve diğer
hayvani
yağlar,
un
ve
bulgur,
tahıl,
deterjan
ve
sabundur
(www.azerbaycan.ihh.org.tr).
Eğitim
Azerbaycan’da eğitimin tüm diğer Türk devlet ve topluluklarına göre çok
ileri seviyede olduğu görülmektedir. 1991 yılı istatistiki verilerine göre 4775 okulda
1.503.000 öğrenci okumaktadır. Bugün okul sayısı 5.000’e, öğrenci sayısı
1.600.000’e ulaşmıştır. Azerbaycan’da 6.500 kültür tesisi, 4.605 adet kütüphane, 125
müze, 125 müzik okulu, 43 halk tiyatro salonu, 3.680 kültür evi bulunmaktadır.
Okuma yazma oranı %100’dür. Bakü-Azerbaycan Devlet Üniversitesi ve buna bağlı
enstitüler bütün bilimsel, teknik, sağlık, sanat kollarını içerir boyutlardadır. Çok
sayıda yabancı öğrenci de bu ülkede bulunmaktadır (www.tr.wikipedia.org).
Siyasi Hayat
Azerbaycan’ın bugünkü siyasi kültürünü 70 yıl süren totaliter Sovyet
yönetiminden bağımsız olarak değerlendirmek imkansızdır. Sovyet yönetimi
yıllarında tek parti olan Komünist Partisi’nin iktidarında tek elden yönetilen
Azerbaycan, 1991’de bağımsızlığını kazanmasıyla birlikte bir dönüşüm sürecinin
içine girmiştir ve hala Sovyet döneminde yerleşen otoriter siyasi kültür üzerine
demokratik bir sistem inşa ediyor olmanın sancılarını çekmektedir. Azerbaycan’da
devlet başkanı, anayasaya göre beş yıllık süre ile iki kereden fazla olmamak üzere
seçilmektedir. Devlet başkanı dışında bir de hükümet başkanı bulunmakta, bakanlar
kurulu ise devlet başkanı tarafından atanmakta ve milli meclis tarafından
onaylanmaktadır. Son seçimlere göre seçmen sayısı 4.200.000’dir ve 18 yaşını
dolduran herkes oy verme hakkına sahiptir (www.azerbaycan.ihh.org.tr).
2.1.2. Kazakistan
Kazakistan’ın (Kazak Türkçesi: Қазақстан, Qazaqstan), resmi adı Kazakistan
Cumhuriyeti’dir.
Kuzeyde
ve
kuzeybatıda
Rusya
Federasyonu,
güneyde
Dostları ilə paylaş: |