208
XIII FƏSİL
TOXUM İSTEHSALI, YAYILMASI VƏ YIĞILMASI
13.1. Toxum istehsalı və yayılması
Toxumçuluq sahəsində qanunvericiliyin beynəlxalq stan-
dartlara uyğunlaşdırılması üçün 12 adda normativ sənədlər top-
lusu hazırlanmışdır. 28 rayonda 78 özəl toxumçuluq qurumları
yaradılmışdır. 2010-ci ildə dövlət və özəl toxumçuluq təsərrü-
fatlarında, elmi-tədqiqat institutlarının bölgə təcrübə təsərrüfat-
larında 11 min tondan çox yüksək reproduksiyalı taxıl toxumu,
7 tona yaxın tərəvəz toxumu, 10 min tondan çox pambıq
toxumu, 70 mindən artıq meyvə tingləri yetişdirilərək kəndli
sahibkarlara satılmışdır.
Son illərdə toxum və digər əkin materiallarının istehsalı və
paylanması ilə əlaqədar institutlar tərəfindən 27 layihə və
fəaliyyət icra edilmişdir. Bu sahə üzrə ETƏİ, GEİ, “ARAZ”
EİB, ETTİ, ETPİ, ETBSBİ, ETYÇOİ, ETÜSİ, MNB, ADAU,
ETİİ xüsusilə fəallıq göstərmişlər.
Sortların qeydiyyatı və rayonlaşdırılması ilə bağlı məsələlər
SNSMDK tərəfindən icra edilir. Rayonlaşdırılmasına icazə
verilmiş sortlar Azərbaycan Respublikası üzrə hər bir il üçün
rayonlaşdırılmış kənd təsərrüfatı bitkilərinin reyestrinə daxil
edilir. Müxtəlif bitkilər üçün yeni sortların toxumlarının bazara
çıxarılmasının təmin edilməsində əsas maneələr içərisində satış
üçün toxumun çatışmazlığı, istehsalat xərclərinin yüksək ol-
ması, müvafiq toxum istehsalı sistemlərinin olmamasına daha
çox rast gəlinir. Müasir sortlar əsasən birillik bitkilərdə üstün
mövqe tuturlar, çoxillik bitkilərdə isə əhali yerli sortlara
üstünlük verir. Ölkədə ilkin toxumçuluq (super elit və elit)
100% dövlətin himayəsi altında elmi müəssisələrdə həyata
keçirilir. Qalan toxumların bir hissəsi aqrar islahatdan sonra
209
KTN-nin tabeçiliyinə verilmiş Dövlət K/T İstehsalı müəssisə-
ləri tərəfindən həyata keçirilir. Bununla belə, toxumların digər
sistemlər tərəfindən istehsalı və yayılmasına nəzarət mexa-
nizmi yoxdur. Ölkədə yerli və az istifadə olunan sortlar üzrə
keyfiyyətli toxum istehsalı üçün stimul azdır. Toxumçuluq
işinin lazımi şəkildə inkişaf etdirilməsi maya dəyərinin yüksək
olması səbəbindən ləngiyir. İlk növbədə kənd təsərrüfatı
texnikasının və mineral gübrələrin çatışmazlığı və həddən artıq
baha başa gəlməsi həm elmi araşdırmalara, həm də toxumçuluq
işinə mənfi təsir göstərir.
Bu sahədə daha ciddi islahatlara və dəstəyə ehtiyac var. Bu
problemin həllində beynəlxalq miqyasda toplanmış təcrübənin
öyrənilməsi faydalı olardı. Rayonlaşmış sortların orijinal, elit
və reproduksiyalı toxumçuluğunun inkişaf etdirilməsi üçün
müasir səviyyəli toxumçuluq sistemi yaradılmalı, onun maşın
və avadanlıqlarla, toxum saxlanma anbarları ilə təchizatı təmin
edilməli və çoxaltma işində toxumçuluğun müasir üsullarından
istifadə edilməlidir. Toxumçuluğun yaxşılaşdırılması üçün ilkin
toxumçuluqla məşğul olan elmi müəssisələrin maddi-texniki
səviyyəsi müasir dünya standartlarına çatdırılmaqla 100%
dövlət himayəsi olmalıdır. Sonrakı reproduksiyalı toxum isteh-
salında dövlət dəstəyi ilə nəzarət mexanizmi müəyyən-
ləşdirilməli və həmin mexanizmin işləməsi təmin edilməlidir.
əgər dövlət himayəsi artarsa, özəl toxumçuluq təsərrüfatları
inkişaf etdirilərsə, yeni yüksək məhsuldar sortlar hesabına
ölkədə k/t məhsullarının istehsalını artırmaq olar.
Azərbaycanda bazar iqtisadiyyatına uyğun, rəqabət qabiliy-
yətli kifayət qədər olan yerli ənənəvi və elmi seleksiya sort və
formaları mövcuddur. Bu sortların təbliği, fermerlər arasında
onların becərilməsi ilə bağlı metodiki vəsaitlərin yayılması,
toxum və əkin materiallarının paylanması üzrə bir neçə kiçik
həcmli layihələr icra olunmuşdur. Lakin bunlar yerli sortların
satışı ilə bağlı ümumi vəziyyətdə ciddi dəyişikliklər yaranma-
sına səbəb olmamışdır. Dövlət tərəfindən himayə olunan yeni
210
elit toxumçuluq üzrə fermer təsərrüfatları və assosiasiyalarının
yaradılması və mövcud olanlarının inkişafı, bu isə müvafiq
institutların potensialının cəlb edilməsi daha böyük nailiyyətlər
əldə etməyə imkan verərdi.
Toxum istehsalı üzrə bütün kompleks aqrotexniki tədbirlər
yüksək sortluq və səpin keyfiyyətinə malik toxum materialı
alınmasına xidmət etməlidir. Bunun üçün isə yüksək əkinçilik
mədəniyyəti təmin olunmalıdır. Burada ixtisaslaşdırılmış növ-
bəli əkinlər xüsusi rol oynayır. Növbəli əkin zəminində digər
aqrotexniki tədbirlər keyfiyyətlə yerinə yetirilir. Ərazidə bir
çox toxumçuluq təsərrüfatları mövcud olduqda növlərin
əkinlərin artırılma imkanı çoxalır və bitkilərin ən yaxşı sələf-
lərdən sonra becərilmə inkanı artır. İxtisaslaşdırılmış toxum-
çuluq təsərrüfatlarında bütün sahələr toxumluq əkinlər üçün
istifadə olunmalıdır.
Çarpaz tozlanan bitkilərin müxtəlif sortlarının yaxın
məsafələrdə əkilməsi yolverilməzdir. Öz-özünü tozlayan bit-
kilər arasında 7-8m ayırma zolağı saxlanır və burada yaşıl yem
məhsulu əldə edilir.
Toxum materialı bir çox xəstəliklərin daşıyıcısı və yayıcı-
sıdır. Toxumçuluq tədbirləri aparıldıqda, toxumun ilkin keyfiy-
yətlərinin saxlanılması ilə yanaşı əkin materialının sağlamlaş-
dırılması təmin olunmalıdır. Taxılların toxumu yoluxma üsulu-
na və xəstəliyin infeksiya mənbəyi olmasına görə fərqlənən
aşağıdakı qruplara bölünürlər:
1.Xəstəliyin törədiciləri toxumun daxilinə keçir (tozsürmə,
fazarioz, helmin tozporioz).
2.Xəstəlik törədiciləri toxumun səthində olur (buğdanın bərk
sürməsi, qarğıdalıda toz sürmə).
3.Xəstəlik törədiciləri səpin materialında qarışıq (sporlu)
formada olur.
Buna uyğun olaraq toxumun xəstəlik və zərərvericilərinə
qarşı müvafiq mübarizə üsulları tətbiq edilir. Toxum materialı-
nın səpinə hazırlanmasında onun sortlaşdırılması, kalibrləşdir-
Dostları ilə paylaş: |