Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Siz dərdlər, sevinclər yaşıdısınız,
Demirəm, allah da, tanrı da xülya,
Əsl yaradan da, yaşadan da siz.
Rədd olsun azarlar - mərdiməzarlar,
Dünya da abırlı, ismətli olsun.
Ən gözəl oğlanlar, ən gözəl qızlar
Görüm balanızın qisməti olsun.
Yoxsa ana ətri, ya ata iyi,
Söylə kim əsilli, nəsilli olur.
Vətənin taleyi, xalqın taleyi
Çox vaxt analardan asılı olur.
Nolaydı bu dünya tapşırılaydı,
Siz mərd analara - dərd duyanlara.
Bəlkə, bir haray da qopardı: « Haydı,
Tökün silahları okeanlara! ».
Ən böyük arzumdur: ölüm kölgəsi
Çəkilsin göylərdən,
Həyat var olsun!
Yaransın dünyada haqq məhkəməsi,
Olsun, baş hakimi analar olsun!
Çatılan görməyim qaşlarınızı,
Sizi körpələri qoruyan görüm.
Söykəyib beşiyə başlarınızı
Hərdən şirin - şirin uyuyan görüm.
Hər kəsin xeyirə açılsa ağzı,
Nur yağar, dürr yağar kəlmələrindən.
Ən gözəl, ən qəşəng paltarınızı
Görüm ləkələsin nəvələr hərdən.
Arzular, arzular! Bir arzum da var:
Yaşayın səksən il, yüz il, analar.
Tale saçınıza qar səpəndə də,
Gümüş saçınızı meh öpəndə də
Belə gözəl qalın, gözəl, analar.
QƏHRƏMANIN ANASI
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Zirvəsi ağ çalmalı
Bir dağ olsaydım əgər,
Yerdən, göydən güc alar,
Ucaldıqca ucalar,
Buludlara dəyərdim,
Qarşında baş əyərdim.
Döyüşdən qalib çıxan
Bayraq olsaydım əgər,
Qızıl şəfəqlər altda
Baxıb gülümsəyərdim,
Qarşında baş əyərdim.
Sinəsi xəzinəli
Torpaq olsaydım əgər,
Cığırları, yolları
Bir- birinə
bağlayar,
calayardım,
düyərdim,
Qarşında baş əyərdim.
Köklü, budaqlı palıd,
Qovaq olsaydım əgər,
Yayda yaşıl,
payızda
Al qırmızı geyərdim,
Qarşında baş əyərdim.
Nə torpağam,
nə daşam,
nə də ki, bayrağam mən.
Nə qol- budaqlı palıd,
Nə köklü qovağam mən.
Adicə bir insanam.
Sənə anam deyirəm,
Qarşında baş əyirəm.
NƏRİMAN HƏSƏNZADƏ
ANA
(ixtisarla)
Туркестанская Библиотека - www.turklib.ru – Turkistan Library
Anadır əzəli müqəddəsimiz,
Əsl nəfəsidir o bu həyatın.
Dünyada ananın südündən əziz,
Ən halal sərvəti varmı övladın?!
Nədir bu dünyada ilk addım, ilk səs,
Var- dövlət hayıfdır, ya insan hayıf?!
Məni anam qədər başa salan kəs,
Məni anam qədər duyan olmayıb.
Onsuz böyümədik bizim birimiz,
O qəlb zəriflərin ən zərifidir.
Anadır, bəlkə, də ilk şairimiz,-
Laylanın birinci müəllifidir.
Dünya camalında nura bürünür,
Yoxdur yer üzündə ona bir əvəz.
Heyif…sağlığında adi görünür,
Sonra gözümüzdə dahiləşən kəs.
MƏMMƏD İSMAYIL
YAMAN DARIXMIŞAM SƏNİNÇÜN, ANA
Nəfəsin üzümə dəymir nə vaxtdır,
Əllərin qapımı döymür nə vaxtdır.
İntizar qalmışıq gör bir nə vaxtdır,
Yaman darıxmışam səninçün, ana.
Düşmərəm bir özgə arzuya sənsiz,
Gecələr getmərəm yuxuya sənsiz.
Yiyəsiz bir evdir bu dünya sənsiz,
Yaman darıxmışam səninçün, ana.
Səni bu həftələr, aylar istəyir.
Saçın tək ağaran çaylar istəyir.
Dünyanın özü də layla istəyir,
Yaman darıxmışam səninçün, ana.
Ömrüm bir qayıqdır, limanı sənsən.
Həyatın beşiyi, ünvanı sənsən,
Gümansız könlümün gümanı sənsən
Dostları ilə paylaş: |