Ələsgər Mirzəzadə
26
Ət-Təbərinin verdiyi məlumata görə, Sasani şahı I
Xosrovun zamanında ölkə kustaklara (vilayətlərə) bölün-
müşdü. Digər vilayətlərlə yanaşı Azərbaycan (Atropa-
takan), Arran, Balasakan və Mukan (Muğan) vilayətləri də
imperiyanın şimal kustaklarına daxil idi.
İbn-Xordadbeh təsdiq edir ki, Sasani hakimi I Ər-
dəşir (224-241) vilayət hökmdarlarına şah titulu vermişdi.
Məsələn, Muğanı Allan şah idarə edirdi. O, Muğan
vilayətinin mərkəzi şəhərində (?) otururdu. (Z.Bünyadov
“Azərbaycan VII-IX əsrlərdə”, Bakı, 1989, səh.40). Z.Bün-
yadov ərəb müəllfinin Muğanin mərkəzi şəhəri və onuin
adı haqqında tam məlumat vermədiyini göstərir.
Muğan ölkəsi və Muğan şəhəri ilə bağli ən düzgün
məlumatı ərəblərin Azərbaycandakı fəaliyyətini əks
etdirən ərəb səyyah və coğrafiyaşünaslarin əsərlərində
görürük. Ərəb qaynaqları (Təbəri, Bələzuri) xəbər verirlər
ki, ərəb qoşunları İranda Rey və Qəzvin şəhərlərini işğal
etdikdən sonra Azərbaycanın içərilərinə soxuldular.
Azərbaycan hakimi (mərzbanı) İsfəndiyar ibn Fərruxzad
düşmənə güclü müqavimət göstərsə də, Azərbaycan
qoşunu məğlub edildi. İsfəndiyar əsir düşdü. Onu əvəz
edən qardaşının da məğlub olduğunu eşidən İsfəndiyar
ərəb canişini Utbə ibn Farkad ilə sülh müqaviləsi
bağlamağa məcbur oldu. Bundan sonra, Ərəb qoşun-
larının bir hissəsi Ərdəbildən şimal-şərq tərəfə keçərək,
Muğana və Gilana daxil oldular. Muğanda döyüş çox
amansız və şiddətli oldu. Əhali ərəblərə qarşı bir neçə il
cəsarətlə vuruşdu. Qeyri-bərabər döyüş 642-ci ildə
muğanlılarin məğlubiyyəti ilə başa çatdı. Muğan işğal
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
27
edildi və islamı qəbul etməyənlər cizyə (can vergisi)
verməyə məcbur oldular. Ərəb ordusunun komandanı
Bukeyir İbn Abdullah muğanlılarla müqavilə bağladı və
onlara aşağıdakı məzmunda fərman verdi:
“Bismillahirrəhman – irrəhim!
Bu fərman Bukeyir İbn Abdullah tərəfindən Muğan
əhalisinə, onların şəxsiyyəti, əmlakı, dini və qanunlarını
mühafizə etmək haqqında verilən mühafizə fərmanıdır ki,
həddi-büluğa çatmış hər bir şəxs bir dinar, yaxud onun dəyərini
versin, müsəlmana səmimi yanaşsın, ona yol göstərsin və bir
gün bir gecə onu evində saxlayıb yedizdirsin... Ancaq əgər onlar
üz döndərib öz əhdlərini pozsalar, axırıncı fitnəkaradək hamını
təslim etməsələr, onlara aman olmayacaq".
Fərman hicri 21-ci (m. 642-ci il) ildə yazılmışdır”.
(Mənbə: Z.Bünyadov “Azərbaycan VII-IX əsrlərdə”, Bakı,
1989, səh.80-81).
Muğanı təslim edən
ərəb ordusu Xəzər dənizi
sahili boyu şimala –
Dərbəndə tərəf üz tutur.
Muğan əhalisi müqa-
viləni pozaraq, cizyə ver-
məkdən imtina edir. Ta-
rix göstərir ki, Muğanın
növbəti işğalı xəlifə Os-
manın (644-656) ilk illə-
rinə təsadüf edir. Ərəb
sərkərdəsi Abdullah ibn
Şübeylin başçılıq etdiyi
Ələsgər Mirzəzadə
28
4000-lik qoşun Muğan, Bədr və Talışana soxularaq, bu
Xəzəryanı torpaqları yenidən işğal etdi, qənimət və əsir-
lərlə qərarğaha qayıtdı. Ərəblərin qələbəsinə baxmayaraq,
onlar Muğanda ciddi müqavimətlə rastlaşdilar. Hər iki
tərəf çoxlu tələfatla üzləşdi. Köhnə müqavilə bərpa edildi.
Müqavilənin şərtinə ğörə, Azərbaycanın Muğan əhalisi
təzminatla yanaşı 800 min dirhəm verməyə boyun oldular.
Əl-Təbərinin yazdığına görə, ərəb işğalının ilk dövründə
Azərbaycan əhalisindən Sasanilər tərəfindən müəyyənləş-
dirilmiş qədər xərac alınırdı. Can verğisini - cizyənin
məbləği isə Utba ibn Farkadın Azərbaycan əhalisi ilə
bağladığı müqavilənin şərtlərinə ğörə yerli əhalinin
təminatından asılı idi. Lakin Muğanın istilası zamanı
(642-ci il) ərəblər “hər həddi-büluğa çatan” üçün can
verğisinin qədərini “1 dinar və ya onun dəyərində” təyin
etmişdilər. (Bu fərman-müqavilə sərkərdə Bukeyr ibn
Abdullah tərəfindən Muğan əhalisinə verilən mühafizə
sənədi idi).
Akademik Ziya Bünyadov ərəb müəlliflərinə əsasla-
naraq yazır ki, xəlifə əl-Məmunun dövründə xəlifə
xəzinəsinin ildə Azərbaycandan (Güney Azərbaycan –
Ə.M.) aldığı xərac 4 milyon dirhəm, Arrandan təqribən 3
milyon dirhəm, Muğandan isə 300 min dirhəm idi. Bu
dövrdə torpaq mülkiyyət formaları ilə də bağlı geniş
məlumatlar verilir. Abbasi xəlifələrinin Azərbaycanda
hakimiyyəti dövründə şərti torpaq mülkiyyəti iqta geniş
surətdə yayılmışdı. İqta mənsəb sahiblərinə, bəzən isə
yerli əyanların nümayəndələrinə ömürlük və ya
müvəqqəti olaraq verilirdi. Azərbaycanın ən bərəkətli
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
29
torpaqları ərəb əmirlərinə, yüksək mənsəbli şəxslərə pay-
lanmışdı. Muğanın əksər hissəsi ərəb feodalı Şəhnayın
iqtası idi. Muğanın ən böyük şəhərlərindən Varsan və
onun ətrafındakı ərazilər xəlifə Harun ər-Rəşidin qızlarına
bağışlanmışdı. Ərəblərin arasıkəsilməz hucumlari əsir
düşmüş əhalini qula çevirirdi, Muğan zəbt edilərkən 10
min nəfər sakin qul edilərək ərəb sərkərdələrinə
paylanmışdı. Ərəblərin hakimiyyəti dövründə Azərbay-
canın əsas şəhərləri bunlar idi: Marağa, Xunəs, Miyanis
(Miyanə), Ərdəbil, Varsan, Sisar, Bərzə, Səburxast, Təbriz,
Mərənd, Xuvey (Xoy), Külsərə (Kültəpə), Mukan (Muğan),
Bərzənd, Cənzə, Nariz, Urmiya, Səlmas, Şiz, Sindabaya,
Balvankərc, Mayanis, Naxçıvan, Bəcrəvan və s. (“Azər-
baycan VII – IX əsrlərdə” əsəri).
Ərəb coğrafiyaşünas–səyyahı Əbu-L-Qasim Xordad-
beh (IX–X əsr) “Yollar və məmləkətlər haqqında
kitab”ında Azərbaycanı “əl-Cəbri” (şimal ölkələri) ölkə-
sinə daxil edir. Müəllif Azərbaycanın bir çox şəhər və
rustaqları (rayonları) ilə yanaşı Muğan haqqında da mə-
lumat verir. Abbasilər imperiyasının dağılması gedişində
Azərbaycanda feodal dövlətlər yaranır və inkişaf edirdi.
Müəllifin məlumatına görə bunlar Təbrizdə Məhəmməd
ibn Rəvvad hakim, Mərənddə Məhəmməd ibn Bəyis,
Muğanda Şəklə əmir idi.
Ərəb səyyahı ibn əl-Fəqih əl Həmədani “Ölkələrin
kitabı” adlı əsərində Muğanı görkəmli şəhərlər sırasına
daxil edir. Qudama ibn-Cəfər Ərdəbildən dəniz sahilində
yerləşən Muğan şəhərinə 4 fərsəx, yəni 28-30 km
olduğunu qeyd edir. Xordadbeh isə yazır ki, Ərdəbildən
Dostları ilə paylaş: |