Ələsgər Mirzəzadə
14
Mənbələrin göstərdiyinə görə, od müxtəlif dini əqidələrə
malik olan insanların həyatında da mühüm rol oyna-
mışdır”. İranın geniş ərazilərində və Güney Azərbaycan
ərazisində yaşayan dini əqidəyə malik Azərbaycan
türklərinin həyatında od inamı yayılsa da, onlar arasında
daha çox “tanrıçılıq” ideyası mühüm yer tuturdu. Əgər
“Avesta” insanın inamını oda, atəşə bağlayırdısa, “Tanrı-
çılıq” ideyası (Göytanrıçılıq) insanı birbaşa tək olan Tanrı-
ya – göyün ruhuna, eyni zamanda, insana, həyata can
verən GÜNƏŞƏ bağlayırdı. Buna baxmayaraq, islama
qədər hər iki dində od, atəş ideyası insanları bir-birinə
yaxınlaşdırmış, bir-birinə uyğun mədəniyyət forması ya-
ratmışdı.
Elmi tədqiqatlar və araşdırmalar sübut edir ki, Muğ-
lar türk tayfasıdır. Məlumdur ki, türklərin əskidən inancı
Tanrıçılıq (tenriçilik, tenqriçilik) olmuşdur. Yerli muğların
bir qismi tenqriçilik inancını saxlasa da, bir çoxları məc-
buri və qeyri-məcburi atəşpərəstliyi, zərdüştiliyi qəbul
etmişdi.
Qədim türk mifologiyasında göyün ruhu – sahibinə
Tanrı (altaylarda tenqri, şorslarda teqri, çuvaşlarda tura,
yakutlarda tanqara, buryatlarda tenqeri, tenqri, kalmık-
larda tenqer, xakaslarda ter) deyilib. Bu gün bəzi ölkələrin
kultları bir – birindən fərqlənsə də, eyni kökə malikdir.
Azərbaycanda da Tanrı şəklində xatırlanan ilahi bir
qüvvə haqqında erkən orta əsrlərə aid yazılı abidələrdə,
klassiklərin əsərlərində, hətta bu gün də rast gəlirik –
“Tanrı səni qorusun”, “Tanrı haqqı”, “Tanrı yardımçın
olsun” və s. Amma zaman – zaman bir çox xalqlar işğalçı
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
15
dövlətlərin, imperatorların təzyiqləri nəticəsində öz kul-
tundan, öz dinindən dönməyə məcbur edilmişlər. Bura-
dan aydın olur kı,, Muğan türklərinin kökdən dını inancı
Göy Tanrıçılığı olmuşdur.
Antik müəlliflər milladdan əvvəl VI-V əsrlərdə Adər-
bayqan (Cənubi Azərbaycan) əhalisini müxtəlif ad altında
yad etmişlər. Miletli Hekatey ( e. ə. V əsr) Araz çayı ilə Xə-
zər sahili ərazilərdə Mük tayfasını yerləşdirir. Mənşəyi
tam açılmayan mük-muk-muğ etnonimi Muğan adı ilə
tarixə düşmüşdür. Akademik Ziya Bünyadov “ Azər-
baycan tarixi” əsərində (I cild, səh., 131-132) mük etnoni-
minin maq (atəşpərəstlikdə kahinlərə verilən ad - Ə.M.)
sözü ilə eyniləşdirməyin əleyhinə çıxır.
Makedoniyalı İsgəndərin Şərqə yürüşü dövründə də
müqlərin vətəni geniş Muğan ərazisi kimi xatırlanır.
Herоdot “Tarix” əsərində yazır ki, “müğlər silk deyil,
kasta deyil, Kaspi dənizınin cənub-qərbində yaşayan...
tayfalardan biridir”. Müəyyən siyasi proseslər nəticəsində
Xəzər dənizinin qərb qütbündə - Muğan Çölündə məs-
kunlaşan muğ-müq tayfaları ayrı-ayrı vaxtlarda və
ayrı-ayrı adlar altında müxtəlif həyat tərzi keçirməyə
başlamış, məşğuliyyətləri, əsasən maldarlıq olmuşdur.
AMEA-nın Tarix İnstitutu tərəfindən buraxılmış
“Azərbaycan tarixi atlası”nda Muğan düzü miladdan
əvvəl VI-IV əsrlərdə müklər, IV-III əsrlərdə Paytakaran,
sonra Kaspiana, bizim eranın ilk dövrlərində isə Balasakan
adlanmışdır. Digər tarixi mənbələr göstərir ki, müklərlə
eyni soykökdə olan tayfaların birləşməsi proseində bura
“Mükan”- “Muğan” adlanmışdır.
Ələsgər Mirzəzadə
16
MUĞAN QƏDİM DÖVRLƏRDƏ
(Qısa icmal)
Muğanın çox qədim və zəngin tarixi var. Antik döv-
rünə aid arxeoloji tapıntılar bu yerlərdə yaşayışın bizim
eradan çox-çox əvvəllərə aid olduğunu göstərir. Muğanın
bir çox ərazilərində aparılmış arxeoloji tədqiqatlar bölgə-
nin neolit, eneolit, tunc və erkən dəmir dövrlərinə aid ta-
rixi abidələri üzə çıxarmış, zamanında bu ərazilərdə yaşa-
mış qəbilə və tayfaların tarixi keçmişini, məişət və həyat
şəraitini izləməyə imkan vermişdir.
Arxeoloji tədqiqatların nəticələri e.ə. VII–VI əsrlərə
aid Muğan mədəniyyəti mərkəzinin hal – hazırda məhz
Azərbaycanın cənub – şərq bölgəsi olduğunu söyləməyə
əsas verir. Muğanın Cəlilabad, Masallı, Biləsuvar, Salyan,
Sabirabad, Saatlı bölgələrində qədim qəbristanlıqlarda və
onlara müvafiq qədim yaşayış yerlərində aparılan arxeo-
loji tədqiqatlar bölgənin qədim tarixinə dair yeni faktları
üzə çıxartmağa imkan yaratmışdır. Son vaxtlar Alxantəpə
və Polutəpədə (Cəlilabad) neolit dövrünü əks etdirən
arxeoloji işlər, Babazanlı və Noxudlu kurqanlarındakı
(Salyan) antik və ilk orta əsrlərə aid tədqiqat işləri, Suqo-
vuşan, Cavad, Şəhərgahda (Sabirabad) küp qəbirlərin, nu-
mizmatik dəfinənin aşkar olunması, Biləsuvar və Masal-
lıda antik əşyaların tapılması buna bir daha sübutdur.
Şimali Azərbaycana nəzərən Muğanın cənub ərazi-
ləri – həm aranı, həm də dağlıq və dağətəyi əraziləri ar-
xeoloji abidələrlə zəngindir. Cəlilabad bölgəsində 100-ə
yaxın abidələr mütəxxəsislər və həvəskar tədqiqatçılar
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
17
tərəfindən izlənilmiş və üzə çıxarılmışdır. Onların bəziləri
öyrənilsə də, digərləri hələ də xalqımız üçün “müəmmalı”
olaraq qalır.
Hal-hazırda ərazidə aparılan arxeoloji qazıntı və
tədqiqatlar sübut edir ki, Cəlilabad torpağı 7-8 min il öncə
yaşamış qədim qəbilələr yurdudur. Fakt olaraq, Uzun-
təpə(arx.İ.Cəfərzadə), Mişarçay (arx.İ.Nərimanov, F.Mah-
mudov), Əliköməktəpə (arx. F.Mahmudov, İ.Nərimanov),
Alxantəpə (arxeoloq T.Axundov), Polutəpə (T.Axundov)
abidələrində geniş qazıntı işləri aparılmış, antik dövr
(neolit,eneolit, tunc və dəmir) maddi-mədəniyyət abidələ-
rimiz üzə çıxmışdır. Əliköməktəpə, Alxantəpə, Polutəpə və
Mişarşay qədim yaşayış məskənlərində qəbilələrin bir-birinə
yaxınlığı, birgəyaşayış tərzi, evlərin arasında dəfnetmə
adətləri, primitiv və cızıqlarla naxışlanmış gil və saxsı
qablar, parça və dən qalıqları onu deməyə əsas verir ki,
burada “neolit inqilabı” baş vermiş, iştehsal təsərrüfatına ke-
çid olmuş və insanlar irəliyə doğru tərəqqi dövrünü yaşa-
mışlar.
Cəlilabad torpağının qədim sakinləri erkən orta əsrlər-
də də varisləri üçün güclü tarixi mədəniyyət əmanət qoya-
raq getmişlər. Xudutəpə, Qoşatəpə, Cəngitəpə və s. abidələr
qədim və orta əsr yadigarlarıdır. Xudutəpədə Atropatenaya
aid möhrə qəbirlər, Qoşatəpədə müxtəlif çeşiddə saxsı
qablar, məişət əşyaları və XI-XII əsrə aid pul dəfinəsi (273
ədəd) və s.
Masallı bölgəsinin də qədim tarixi mədəniyyəti Mu-
ğan mədəniyyəti ilə bağlıdır. Muğan mədəniyyəti - son
tunc - erkən dəmir (e.ə. II minilliyin ikinci yarısı - e.ə. I
Dostları ilə paylaş: |