Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

yoxsa bir ümman? Bel  bir s cd ni görmü dü m g r Yem nin Süheyli, Gün , Ay,  

ülk r?  d n dürrü kimi  f q yayırdı, Y m n Süheyli hey parlayırdı.  r m gül ni  

t k  ziz Xav rn q Y m nin dünyasına saçdı gur  f q. B z di al mi Quzu bürcü  

t k, B hrama ev oldu -  ziz, mübar k. Damının üstün  çıxanda B hram, Zöhr  cam  

qaldırdı  r fin , cam! Göyl r q sr gördü göy be iyind , Gün  - quca ında, Ay -  

e iyind . Q srin quca ında Gün  yanırdı, Ay yolu üstünd  çıraqlanırdı. Payız  

kül yind n bir xeyli uzaq Yell r yaz n f si g tirir ancaq. Q srin dörd t r fi  

bir geni  sah , Burda behi t açıb hansı ilah ?  yil, iç... dupduru qanovlar boyu  

Axır F rat suyu, dirilik suyu. Sidr y  ucalan Sedirin yanı Ya la, südl  z ngin  

bir k nd meydanı. Ön s hra, arxasa ç m nzar idi, Mü gd n  tirli mehi var idi.  

K yanlar q srind  B hramla qo a, Neman göz lliy  qılır tama a. Behi td  n   

görür? Lal  qızılı,  ngin  kinl ri tutan ya ılı. Çöl -  ü t r büsatı... Da   

k klikl ri, Qırqovul qaqqıldar n  vaxtdan b ri. - M g r bundan göz l yer ola  

bil r?  adlanmaq g r kdir, ey  adlıqsev r! Nemana bildir n bu inc  hissi,  linin  

altında m v r tçisi. M tin hüquq unas, M sihap r st, Dedi: - Get, Tanrını d rk  

et s n dürüst! Tanrını tanımaq h r  eyd n üstün, Bombo  b r-b z kd n, bu r ngd n  

üstün! Bu sözl r q lbin  qı ılcım saldı, Nemanın s rt q lbi azca yum aldı. Yeddi  

hasarını ç k nd n b ri Ç rx e idib m g r bu cür sözl ri? Neman yer  endi o  

yüks klikd n, S hraya  ir kimi üz qoydu bird n. Atdı x zin ni,  ahlı ını da,  

Çünki uy un g lm z din il  dünya. Süleyman mülkünd n  l ç kdi Neman,  tdi, p ri  

kimi gizl ndi xalqdan. Kims  öz q srind  görm di onu, Öz z man sin  Keyxosrov  

oldu. Münzir ora-bura çox qaçdısa da, Almadı hatifd n bir  ks-s da. Nec  lazım  

idi, ona yas tutdu, Mat m sovu sa da, sanma unutdu. K d r m nzilind n  yl di  

bikef, Qaraldı ahının tüstüsünd n ev. T xtind n, b xtind n keç  bilm di, - Yen   

t xt , taca güv nim! - dedi. Zülm  xitam verdi, saçdı  dal t, Bir az qaydasına  

dü dü m ml k t. Ölk y  yax ıca ba çılıq etdi,  ah  sirg m di ondan x l ti.  

B hramı canı t k  ziz tutdu o, Sevdi atası t k, atadan da çox! Onun Neman adlı  

bir o lu vardı, B hramın ya ıdı, B hram qanadı. Onlar süd  mmi di eyni day d n,  

D rs öyr nmi dil r eyni lövh d n. Qapı açardılar, nur saçardılar, M clisd   

a ızdan dürr saçardılar. Bu ondan, o bundan ayrılmazdı heç, Nur gün d n ayrı  

duyarmı sevinc? Bir neç  ildi ki, cavan  ahzad  K mal  yetirdi uca q srd . A lı  

tez tapırdı elmin yolunu, Yalnız öyr nm kdi c zb ed n onu. Ona mu  öyr tdi  d b  

v  qayda,  r bc , farscanı, yunancanı da. Münzir, m h bb tli, m har tli  ah  

Göyl r hesabından nec  d  agah! Yeddi ulduz il  on iki bürcü Sandıq t k açma a  

çatırdı gücü. H nd si x tl ri M cisti kimi Nec  düz ç kirdi mahir q l mi. Ç rxi  

q tr -q tr  onun q trünü Heç bils n nec  d  dürüst ölçmü dü. O, elmin  n d rin  

gü l rind n H ssas q lbi il  x b r g tir n! Gördü ki,  ahzad  f ras tlidir,  

Elm  sirr açma a m har tlidir, Qoydu qar ısına lövh ni, mili, Göyün sirl rini  

öyr tdi, b li. Açdı bir r-bir r bilm c l ri, Yer , göy  ba lı k l fç l ri.  

N l ri, n l ri öyr tdi ona, Calaq cüml l ri öyr tdi ona. Bilikd n o q d r  

b hr l ndi ki, Bir gün

 döndü B hramın beyni. Zic, ulduz c dv li, üstürlab  

b z n Niqabı salırdı qeybin üzünd n. Qoyub qar ısına mili, lövh ni, Açırdı  

göyl ri tutan p rd ni. Deyib-e itm kd  mahirdi B hram, Silah i l tm kd  qadirdi  

B hram. At üst , cıdırda nec  mahirdi, Çövkanı gün i tuta bilirdi. Boy atdı.  

Sındıran gördül r onu  irin cayna ını, qurdun boynunu. Niz atan görüb o süvarini  

Dan yeri tullardı öz süp rini. Oxuyla tik rdi da ı k s y , El  bil tikilmi   

---

tirm  ip y . O, ni an alanda, inan, h r d f  Yüz oxu d y rdi eyni h d f . Da ın  

t p sin  qılınc vuranda, Qaynar su olurdu o da  bir anda. Niz si önün  darı da  

çıxsa, Niz si ucunda olurdu halqa. Silib x zin nin qıfıl pasını, Boynundan  

açırdı  ir xaltasını. Ox atmaq elmind  ötüb çoxunu, Qıldan keçirirdi s rrast  

oxunu. Uzaqda n  görs : kölg ni, nuru, Atardı, vurardı o el c suru. B z n  

görm diyi bir ni anı da Oxlaya bil rdi b xti duranda. Sürünü qoruyan  ir  

ür klil r, Onun  irliyil  öyün rdil r. Gah b bir üstün  at sürürdü o, Gah da  

qızmı   ir   l verirdi o. B hramdı Y m nd  h r sözün duzu, Ba qa bir adı da  

Y m n ulduzu. B HRAMIN OVA ÇIXMASI V  GURLARI DA LAMASI B hram 

c malının Süheyl  

i ı ı Y m n d risind n aldı xamlı ı. Süheyl ulduzundan d ri n  qapdı, Münzir d   

adlı ı el c  tapdı. B hramın hün ri l l etdi da ı, Münzir d   adlı ı el c   

tapdı. B hramın hün ri l l etdi da ı, Münzir ata oldu, Neman qarda ı. Atalıq,  

qarda lıq h l  bir yana, Münzir ba bil ndi, Neman qul ona. Bu, - elm öyr nm kd   

onun r qibi, O, - b zm oca ında bir at  kimi. Bu, ona elmd  m tan t verir, O,  

at oynatmaqda f xar t verir. B hram  z m ti, B hram hün ri O q d r artdı ki,  

tutdu göyl ri. N ydi i i, gücü?  rab v   ikar. Özg  i d  onun n  ölümü var?  

Ovlaqda gur üçün sinov gedirdi, Heç ölü d  gordan qaça bil rmi? Görs  atdı ı ox  

kamandan uçur, Gözünd  özün  kor tapardı gur. Yürü d  asud , yeri d  s rrast,  

Yel ayaqlı atı nec  d  rahat. Sındırır sındırmaq ist y nl ri, Ayaq yox, qanadla  

uçur ir li. Tapır da, qapır da o, yürü  günü, Gün in topunu, Ayın qürsünü. Bir  

azca qohumdu f l k ç rxin , Ötüb kül yi d , çıxardı ön . Yüz ilan qıvrımı bir  

quyru u var, Min gura gor qazmı   im k dırnaqlar. Bu at ov zamanı yaydan çıxan  

ox, Ba qa bir minikl  g ncin i i yox. O gur dırnaqlını y h rl y rk n, O gur  

yeri liy  dey rdi: -  hs n! Gerid  qoyardı atlar xasını, Dırna ı de rdi gur  

sa rısını. Olsaydı canında yor unluq d rdi, O yel yeri lini y h rl y rdi. El   

ki, üz tutdu  ikarstana, Ov yeri dön rdi nigarstana. N  q d r ceyranı, guru  

yıxardı, Da dan, qayadan çox ç kisi vardı. Da da, d r d ki d rin çuxurlar,  ikar  

c s dil  olmu du hamar. Da lardan atlanır at belind   ah, Yürü  tozlarından  

f l k d  agah. K m nd atan zaman bu ov c suru, Dipdiri tutardı yüzl rc  guru.  

Gurların çoxunu inc  f nd il , Ya  ll  tutardı, ya k m nd il . Yüz gur da  

tutsaydı qıymazdı ona - Dörd ya ı h l lik tam olmayana. Dörd ya a dolmamı   

gurlar ki, vardı, Qanını,  tini haram sayardı. Yazardı adını gurun buduna, S hra  

s rdarlı ı ver rdi ona. O da lanmı  guru tutsa ovçular, Mind  bir olsa da ov  

saymazdılar.  ahın dam asını, da ını gör n  yilib öp rdi o da  yerind n. B nd   

dü n guru azad ed rdi, Azadlıq tapanın daha n  d rdi? Sultan dam asını  

da ıyırıq biz, Sür k, büdr m sin can köhl nimiz. O dam alı gurlar B hram ça ında  

Qurtula bilirdi zülmün da ından.  ndi zülm  lil  dam alanmamı  Birc  qarı qa da  

b lk  qalmamı . B HRAMIN B R OXLA  R  V  GURU ÖLDÜRM S  Ba ında 

Y m nin m rd  

igidl ri, Ovlaqdan ovla a gedir ir li. B hram - Gur ça ırır bu ell r onu,  

F l yin, Marsın da udub topunu. N f s d r -d r  keçir ovlaqdan, Qar ıda  

Münzirdi, arxada Neman. Onlar h r ikisi B hrama heyran, B hram  z m tli ovçu,  

p hl van. Uzaqdan nag han bir tozmu qalxdı, El  bil Yer göyü çiynin  taxdı.  

hriyar köhl ni m hmizl y r k, H m n toza t r f yön ldi yel t k. N  gördü?  

Qüvv tli, p nc li bir  ir, Gurun peys rini az qala de ir. Götürdü kamanı,  

---