57
siyasətinin əsas prinsipləri və nəşriyyat işi sahəsində dövlətin
vəzifələri ifadə olunmuş, nəşriyyat-poliqrafiya fəaliyyətinin
təşkil olunması və həyata keçirilməsinin optimal üsulları
müəyyən edilmiş, həmin sahədə subyektlər arasındakı
münasibətləri tənzimləyən prinsiplər dəqiqləşdirilmişdir.
“Kinematoqrafiya haqqında” qanunda bu sahəyə dövlət
himayəsinin əsas formaları açıqlanır. Qanunda milli film və
kinoepopeyaların ilkin materiallarının qorunması kimi
problemlər öz həllini tapır, milli filmlərin istehsalı, yayımı və
beynəlxalq festivallarda iştirakının dövlət tərəfindən
maliyyələşdirilməsinin qayda və şərtləri müəyyən edilir. Hüquqi
planda kino yaradıcılığı fəaliyyətini və kinematoqrafiya
təşkilatlarının işini tənzimləyən məsələlər həll edilir.
“Azərbaycan dilindən istifadə və onun qorunması haqqında”
son dərəcə vacib olan qanunu, xüsusilə qeyd etmək lazımdır.
Həmin qanunun aktuallığı bununla bağlıdır ki, Azərbaycan
Dövlət Respublikasının Konstitusiyasında (1995) Azərbaycan
dilinin dövlət dili elan edilməsinə və buna müvafiq olaraq,
həyatımızın bütün sferalarında ondan geniş istifadə olunması
üçün hər cür şərait yaradılmasına baxmayaraq, bu sahədə xüsusi
qanun qəbul olunmasını zəruri edən bir çox mühüm səbəblər
mövcuddur. Xüsusilə də, dünyanın inteqrasiya olunduğu,
qloballaşma prosseslərinə məruz qaldığı bir dövrdə Azərbaycan
dili digər dillərin dağıdıcı təzyiqi ilə üzləşir. “Müasirləşdirmə”
adıyla Azərbaycan dilini süni şəkildə yad dillərlə qarışdırma
onun zibillənməsinə, ona xas normaların dəyişməsinə, sintaksis
və intonasiyanın təhrifinə gətirib çıxarır. Bu cür “inkişaf yolu”
Azərbaycan dilinin əsrlər boyu təşəkkül tapmış tipologiyasının,
onun qrammatik qurluşunun pozulmasına, habelə fonetik
normaların xeyli dəyişməsinə, lüğət tərkibinin itkisinə səbəb
olur. Bundan əlavə, latın qrafikalı Azərbaycan əlifbasına keçidlə
bağlı da xeyli çətinliklər mövcuddur. Bu və bir çox digər
qüsurların qarşısını almaq məqsədilə Azərbaycan Respub-
likasının Prezidenti Heydər Əliyevin “Dövlət dilinin tətbiqinin
58
təkmilləşdirilməsi haqqında” 21 iyun 2001-ci il tarixli fərmanı
dərc olunmuş, onun 4 iyul 2001-ci il tarixli digər bir fərmanı ilə
dil üzrə dövlət komissiyası yaradılmışdır; bu komissiyanın
funksiyasına bundan əvvəl dərc olunmuş fərmanın həyata
keçirilməsinə nəzarət ermək daxildir.
“KİV haqqında” qanunun 2000-ci ildə qəbul edilməsinə
baxmayaraq, KİV fəaliyyətinin qanunvericilik bazasının
durmadan yaxşılaşdırılmasına və ümumavropa məkanına
inteqrasiya olunmağa səy göstərilməsi bu qanuna yenidən
baxılmasının başlıca səbəblərindəndir. 2001-ci ilin dekabrında
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti “KİV-ə dövlət qayğısı
sahəsində əlavə tədbirlər haqqında” fərman imzaladı. Fərmanda
qəzet kağızının ixracına qoyulan rüsumların ləğv edilməsi, KİV-
nin inkişafı üçün uzunmuddətli və güzəştli kreditlər ayrılması
məsələlərilə bağlı imkanların yaxşılaşdırılması, müstəqil
televiziya və radio şirkətlərinin veriliş əhatəsinin geniş-
ləndirilməsilə bağlı tədbirlər görülməsi, xarici televiziya şirkət-
lərinin Azərbaycan ərazisində verilişlərinin qanunvericiliyə
uyğun olaraq tənzimlənməsi, qəzet yayımına və özəl televiziya
və radio şirkətlərinin verilişlərinə qoyulan vergi hədlərinin
yenidən nəzərdən keçirilməsi, özəl qəzetlərin dövlət nəşriy-
yatlarında maneəsiz çap olunmasının təmin edilməsi kimi
tədbirlər nəzərdə tutulur. Eləcə də “Teatr və teatr fəaliyyəti
haqqında”, “Yaradıcılıq birlikləri və yaradıcı işçilər haqqında”,
“Milli qoruqlar və milli parklar haqqında”, “Folklor ifadələrinin
qeyri-qanuni istifadədən və onların qorunub saxlanmasına ziyan
vuran digər fəaliyyətlərdən qorunması haqqında” qanunlar qəbul
edilmişdir (75).
Müəlliflik hüququ qanunvericiliyinə
gəldikdə isə,
Azərbaycan Respublikasının sivilizasiyalı cəmiyyətlərin ən
yüksək ölçülərinə cavab verən “Müəlliflik hüququ və əlaqəli
hüquqlar” haqqında yeni qanunu 1996-cı il oktyabrın 8-də
qüvvəyə minmiş və Azərbaycan tarixində müəlliflik hüququ
sahəsində ilk qanun kimi, respublika rəhbərliyi tərəfindən elan
59
edilən hüququ dövlət quruculuğu prinsiplərini təsdiq etmişdir.
Bu qanunun ən diqqətəlayiq cəhəti ondadır ki, o, əsər
yaradıcıları ilə onun istifadəçiləri arasında qeyri-bərabər
münasibətlər prinsipi əsasında yaradılan və daha haqlı olaraq
“əsərlərdən istifadə hüququ” adlandırıla biləcək “Sovet
müəlliflik hüququ”nun postulatlarını tamamilə ləğv etmişdir.
Azərbaycanda dövlət və müəlliflik hüququ sistemi dünya
standartları səviyyəsində qurulmuşdur. Bu da bir sıra
zərurətlərdən irəli gəlmişdir. Belə ki, Azərbaycan qədim və
zəngin mədəniyyət ölkəsidir, görkəmli alimləri, yazıçıları və
bəstəkarları ilə bütün dünyada məşhurdur. Mənəvi mədəniyyət
ənənələri, yaradıcılıq nailiyyətlərinin himayə olunması və
stimullaşdırılması müasir Azərbaycanda qayğı ilə qorunub
saxlanmaqda və çoxaldılmaqdadır. Məhz bu səbəbdən gənc
Azərbaycan dövləti respublika rəhbərliyinin düşünülmüş və
uzaqgörən siyasəti sayəsində intellektual mülkiyyətə böyük
diqqət yetirir. Azərbaycan Respublikasının yeni Konstitusiya-
sının bu hüquqların əhəmiyyətini qeyd edən 30-cu maddəsində
deyilir ki, “Hər kəsin intellektual mülkiyyət hüququ vardır.
Müəlliflik hüququ qanunla qorunur” (9, s. 18).
“Müəlliflik hüququ və əlaqəli hüquqlar haqqında” qanun
mədəniyyət sahəsində dövlət siyasətinin istiqamətlərini
möhkəmləndirir və özündə bunları ehtiva edir: elm, ədəbiyyat və
incəsənət əsərlərinin yaradılması ilə bağlı yaradıcılıq fəaliy-
yətinin təşviq edilməsi və stimullaşdırılması və millətin mənəvi
dəyərlərinin çoxaldılması; qabaqcıl beynəlxalq təcrübə əsasında
müəllif hüquqlarının müəyyən edilməsi və qorunmasını təmin
edən qanunvericilik bazasının yaradılması; müəlliflik hüquqları
və əlaqəli hüquqlar sahəsində dövlət idarəsinin təşkili;
beynəlxalq əlaqələri inkişaf etdirməklə, digər ölkələrin
ərazisində milli hüquq sahiblərinin müəlliflik hüquqlarının
qorunması.
Dostları ilə paylaş: |