48
özəlləşdirilməsinə xeyli yer ayrılır. Mədəniyyət müəssisələri və
təsisatları üçün güzəştli tariflər müəyyən etmək vasitəsi ilə
mədəniyyət sahəsinin inkişafını stimullaşdıran, habelə bu
sektora kənardan əlavə vəsait ayrılmaları cəlb edən vergi
siyasətinin işlənib hazırlanması da xüsusi əhəmiyyət kəsb edirdi
(139).
“2006 – 2016-cı illər üçün mədəniyyət sahəsində dövlət
inkişaf konsepsiyası”nın ümumi məqsəd və vəzifələri mədəniy-
yət siyasətinin təminat mexanizmləri kimi çıxış edən və
mədəniyyətin bütün sahələrini əhatə edən mədəniyyətin idarə-
olunma, hüquqi, maliyyə, elmi-informasiya təminatı, insan res-
urslarını inkişafı, maddi-texniki ifrastrukturun müasirləşdiril-
məsi və beynəlxalq əməkdaşlığın möhkəmləndirilməsi kimi
ümumi məsələlərin inkişaf etdirilməsindən, o cümlədən daxili
və xarici dövlət mədəniyyət siyasətinin göstərilən sahələrinin
dünya standartları səviyyəsinə çatdırılması üçün tələb olunan
islahatların həyata keçirilməsinin təmin edilməsindən ibarətdir
(10, s.6).
Yuxarıda deyilənlərə yekun vuraraq, belə bir faktı təsdiq
etmək olar ki, Azərbaycan Respublikasının mədəniyyət
siyasətinin müasir məqsədləri keçmişi qoruyub saxlamaq, indini
dəstəkləmək və inkişaf etdirmək, gələcəyə inamla baxmaqdır.
Cəmiyyətin ardıcıl surətdə demokratikləşməsi, ölkənin dünya
birliyinə inteqrasiyası, mədəniyyətin bəşər inkişafının ayrılmaz
faktoru kimi dərk olunması və qəbul edilməsinin getdikcə
güclənməsi nikbin proqnozlar üçün əsas verir.
1.1.1. Mədəniyyət siyasətinin planlaşdırılması və mədəniy-
yətin qanunvericilik təminatı
Dünya təcrübəsində dövlətin mədəniyyət siyasəti və onun
planlaşdırılmasındakı vəzifələrindən danışarkən ilk növbədə
qeyd edilməlidir ki, bir ölkədə sosial dəyişikliklər kütləvi
hadisəyə çevrildiri zaman zəruri olan tədbir və təşkilatlanmanı
49
dövlət təmin etməlidir. Bu gün yaşanmaqda olan sürətli
dəyişikliklər prosesi dövlətə yeni bir məsuliyyət yükləməkdədir.
Dövlət, içində mədəni-mənəvi dəyərlərin yer alığı bir
mədəniyyətin optimal ehtiyaclarını təmin etmək üçün bir
mədəniyyət çərçivəsi təsbit etmək məcburiyyətindədir. Ancaq
planlaşdırma doğrudan-doğruya mədəniyyətlə deyil,
mədəniyyətin yayılması və paylaşılmasını təmin edən vasitələr
ilə bağlıdır. Dövlət iqtisadi və sosial inkişafın kəmiyyəti ilə
olduğu qədər keyfiyyəti ilə
də maraqlanmaq
məcburiyyətindədir. Bu halda problem, dövlətin mədəniyyət
sahəsindəki məsuliyyətini təsbit etmək və bu sahədə görüləcək
fəaliyyətləri iqtisadi və sosial planlaşdırma fəaliyyətləri ilə
uyğunlaşdırmalıdır (109, s.6-7).
Planlaşdırmanın mədəniyyət sahəsinə daxil olması, bir
cəmiyyətdəki kollektiv dəyərlərin dövlət tərəfindən təyin
edilməsi və planlanlaşdırılmış bir mədəniyyətin yaradılması
demək deyildir. Planlı mədəniyyətdən məqsəd, rəsmi bir
mədəniyyət, hakim bir ideologiya də deyildir. Belə ki, bu
mənada dövlətin vəzifəsi daha dar, daha müəyyən bir sahəyə
inhisar edərək mədəniyyətin bütünü deyil, mədəni fəaliyyət ola-
raq yerinə yetiriləcəkdir. YUNESKO mədəniyyət siyasətini, bir
cəmiyyətdə müəyyən bir zamanda mövcud olan fiziki və bəşəri
qaynaqlardan optimal ölçüdə faydalanaraq bəzi mədəni
ehtiyaclarını təmin etmək üzrə görülən şüurlu və məqsədli
işlərin bütünü olaraq tərif etməkdədir. Siyasət prosesi şüurlu,
metodlu və məqsədli olub, məqsədlərin müəyyənləşdirilməsi və
ehtiyacların təyin edilməsini zəruri edir (109, s.7).
Azərbaycan xalqı özünün çoxəsrlik dövlətçilik ənənələrini
davam etdirərək “Azərbaycan Respublikasının Dövlət
müstəqilliyi haqqında” Konstitusiya aktında əks olunan
prinsipləri əsas götürərək, indiki və gələcək nəsillər qarşısında
öz məsuliyyətini anlayaraq, suveren hüquqdan istifadə edərək
aşağıdakı niyyətlərini bəyan edir: “Ümumbəşəri dəyərlərə sadiq
olaraq bütün dünya xalqları ilə dostluq, sülh və əmin-amanlıq
50
şəraitində yaşamaq və bu məqsədlə qarşılıqlı fəaliyyət
göstərmək əsas prinsipə çevrilməkdədir” (9, s. 3). Müasir dövrdə
yüksək milli mədəniyyət yalnız öz xalqına xidmət etməklə
yekunlaşmır və həm də bəşəri xarakter daşıyır. Qarşılıqlı
ünsiyyətdə həm özü zənginləşir, həm də başqa millətlərin
mədəniyyətlərinin mənəvi dəyərlərinin zənginləşməsinə rəvac
verir. Yaşadığımız müasir dövr mədəniyyətlərin eyniləş-
dirilməsinə, milli köklər və qaynaqlarından ayrılmasına qarşı
çıxaraq onun gələcəyini, mədəniyyətlərin əməkdaşlığında,
ünsiyyətində, bədii yaradıcılıq əlaqələrinin möhkəmlənməsində
və qarşılıqlı fəaliyyətinin mütərəqqi prosesində görür. Bu gün
Azərbaycan Respublikası dünyanın bir sıra ölkələri ilə mədəni
əlaqə saxlayır. Bu mədəni əlaqələr millətlərarası ünsiyyət
mədəniyyətinə, xalqların bir-birinə yaxınlaşmasına, onların
arasında inam və etimadın möhkəmlənməsinə kömək edir (6,
s.54).
Azərbaycanda müstəqil cəmiyyətin qurulması siyasi, sosial-
iqtisadi, təhsil, hüquq və s. bu kimi sahələrdə çoxlu sayda
islahatlarla müşayiət olunmuşdur. İslahatların elan olunması
maksimum əlverişli şərait rejimini, dövlət büdcəsindən əlavə
maliyyələşdirməni, böyük beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən
əhəmiyyətli kömək göstərilməsini nəzərdə tuturdu. Mədəniyyət
rəsmi surətdə islahat sahəsi elan edilmədiyinə görə, nəticədə hər
hansı bir imtiyazdan məhrum olmuşdur. Lakin deklarasiyalar
olmadan da burada həm yuxarıdan və həm də aşağıdan
dəyişikliklər baş vermişdir.
Hər bir milli respublikanın suverenliyi və tam müstəqilliyi
iqtisadi-sosial sahələrlə yanaşı, onun milli mədəniyyətinin də
hər vasitə ilə inkişaf etdirilməsini, bu mədəniyyətin
özünəməxsusluğunun qorunub saxlanmasını, xalq ənənələrinin,
mərasim və adətlərinin, mənəvi dəyərlərinin dirçəldilməsini və
eyni zamanda xarici ölkələrlə mədəni əməkdaşlığı genişlən-
dirməklə bədii və qarşılıqlı yaradıcılıq əlaqələrinin bir daha
möhkəmləndirilməsini tələb edir.Mədəniyyətin qanunvericilik
Dostları ilə paylaş: |