209
göndərmişdi. Nəhayət, 1585-ci ildə Həmzə Mirzənin göstərişi ilə
Əmir xan Qəhqəhə həbsxanasına salındı və elə həmin il orada edam
olundu. Əmir xanı əvəz edən Ədhəm xandan sonra Əliqulu sultan
xan rütbəsi alıb, Azərbaycan bəylərbəyi və Təbriz hakimi oldu.
Sultan Məhəmməd ona «qardaş», «yoldaş» deyə müraciət edirdi
(119, c.2, 771; 80, 296-301; 128, 698; 114, c.II., 256-279).
Sultan Məhəmməd 1585-ci ildə isə Məhəmməd xan Toxmaq
Ustaclını Azərbaycan bəylərbəyi və Təbriz hakimi təyin edərək ona
tapşırır ki, Təbriz əhalisi ilə ədalətlə rəftar etsin (121, Bn., v.263).
Sultan Məhəmməd və oğlu Həmzə Mirzənin 1585-ci ilin
yayında Bazar Çay yaylağında istirahət etməsindən istifadə edən
Osman paşanın osmanlı ordusu Təbrizi mühasirəyə almış, şəhər
əhalisi müqavimət göstərməyin mənasız olduğunu gördükdə, mal-
larını, canlarını qorumaq naminə tabe olmağı qərara almışdılar.
Məhəmməd Yusif Qəzvini yazır ki, təbrizlilər şəhər qazısı Kamran
bəy, şeyx ül-islam Mövlanə İnayətin oğlu Mövlanə Məhəmməd
Əlini Osman paşanın yanına göndərib tabe olduqlarını və özlərini
Ali Osmanın təbələri saydıqlarını bildirdilər. Osman paşa onların
təkliflərini qəbul edib, şəhər əhalisinə aman verildiyini bildirsə də,
şəhərdə Osmanlılar ciddi təpgi ilə qarşılaşmış, qətl, qarət də baş
vermişdi. Osmanlı ordusu şəhəri tam ələ keçirdikdən sonra burada
qısa müddətdə iç qala inşa edildi, şəhər və qala Cəfər paşaya tapşı-
rıldı (128, 712, 716, 717, 718). Təbriz 1586-cı ildən 1603-cü ilə
qədər onların hakimiyyəti altında olmuşdu. Osmanlı dövləti Təbri-
zin idarə olunmasını Cəfər paşaya tapşırmışdı. H.999 (1590-91)-cu
ildə isə o, işdən götürülür və yerinə Xızır Paşa təyin edilir. Bu dövr-
də Azərbaycan Osmanlı dövləti qayda-qanunu əsasında idarə olun-
muşdu.
Təbriz azad edildikdən sonra h.1012 (1603)-ci ildə Türkman
tayfasından olan Pirbudaq xan Pornak Azərbaycan bəylərbəyi və
Təbriz hakimi olur. Lakin o, 1616-cı ildə Osmanlı ordusu ilə savaş-
da qətlə yetirilir və yerinə oğlu Şahbəndə xan Azərbaycan bəylər-
bəyi təyin edilir. O, 1625-ci ilə qədər Azərbaycan bəylərbəyi olmuş-
dur (Arada az müddətə Qarçırqay xan Azərbaycan bəylərbəyi seçi-
lir). Şahbəndə xan Gürcüstanda vuruşmada öldürüldükdən sonra
210
Şah onun üç yaşlı oğluna II Pirbudaq adı, həm də xan titulu verib
Azərbaycan bəylərbəyi təyin edir (128, v.95, 98a, 133b, 134a;
194,91).
İ.P.Petruşevski Türkman tayfasının Pornak şaxəsindən olan
kiçik yaşlı Pirbudaq xanın bəylərbəyi təyin edilməsi haqqında yazır
ki, üç yaşlı uşağın bəylərbəyi təyin edilməsi Şah Abbasın güclü
dövlət yaratmaq istəklərinə baxmayaraq, Türkman tayfası başçı-
larının Azərbaycan bəylərbəyiliyinə bir inzibati mənsəb kimi yox,
oranı özlərinin irsi idarə əmlakı hesab etmələri ilə Şahın hesablaş-
dığını göstərir (181, 125).
Biz işin zahiri formasını nəzərdə tutsaq, İ.P.Petruşevski bu
barədə haqlıdır. İlk baxışda burada bir nəsil üçün irsiliyi nəzərə
çarpsa da, məsələnin mahiyyətinə vardıqda məlum olur ki, bu qayda
bir nəsil üçün yox, bir türk tayfa aristokratiyası üçün ənənəvi ol-
muşdur. Hətta I Şah Abbasın mərkəziləşdirmə siyasəti sahəsində əl-
də etdiyi uğurlara baxmayaraq Türkman tayfasından olan Şahbəndə
xanın üç yaşlı oğlunu Azərbaycan bəylərbəyi təyin etməsi bunu
deməyə əsas verir. Vilayətlərdə sakin olan Qızılbaş tayfalarının bir
və ya bir neçə obası istisna olmaqla, onun elliklə (Türkman, Əfşar,
Qacar, Ustaclı və sairə) yerini dəyişdirmək, yəni başqa əyalətə
köçürmək mümkün deyildir. Vilayət hakimi öldükdə və ya öldürül-
dükdə, yaxud tutduğu vəzifədən azad ediləndə onun yerinə oğlunu,
qohumunu və onlar olmadıqda isə mənsub olduqları tayfanın etibar-
lı şəxsiyyətlərindən biri tayfa əmiri seçilir və o həmin vilayətə ha-
kim təyin olunurdu. Şah vilayətlərdə türk tayfalarının irsi idarəçilik-
lərini qoruyub saxlamaq cəhdləri ilə hesablaşmağa məcbur idi.
Bəzən də elə olurdu ki, bir tayfa başçısı öldükdə, onun əvəzinə baş-
qa tayfa əmirlərindən birini həmin tayfaya əmir təyin edirdilər.
Ancaq bu elə də müsbət nəticə vermirdi. Tayfa üzvləri digər tayfa
içərisindən onlara əmir təyin edilmiş şəxsə ögey münasibət bəs-
ləyirdilər. Məsələn, Şah Səfi (1629-1642) hakimiyyətə keçdikdən
sonra II Pirbudaq xanı yaşının az olmasını bəhanə edib, H.1044
(1634-35)-cü ildə Azərbaycan bəylərbəyliyi və Təbriz hakimi
vəzifəsindən azad etmiş və dörd ildən sonra isə Dəştistana hakim
göndərmişdi. H.1044 (1634-1635) -cü ildə onun yerinə qulam əsil-
211
zadələrindən Rüstəm xan Azərbaycan bəylərbəyi və Təbriz hakimi
təyin olunmuşdu. H.1045-ci ildə Osmanlı ordusu Təbrizə hücum
edərkən Rüstəm xan Təbriz əhalisini müvəqqəti olaraq başqa yerə
köçürtdü (128, v.95, 98a, 134b, 134a; 194, 84). Lakin Rüstəm xanın
Azərbaycanda arxası, dayağı olmadığı üçün bəylərbəyi vəzifəsində
çox qala bilmədi. 1643-cü ildə II Şah Abbas Şahbəndə xanın oğlu
Pirbudaq xanı yenidən Azərbaycan bəylərbəyi və Təbriz hakimi
təyin edir. Məhəmməd Yusif Qəzvini yazır ki, Pirbudaq xan Pornak
Türkmanın ata-babaları da həmişə bu yüksək vəzifədə olmuşdular
(128, v.172a).
H.1060-cı il rəbiüləvvəl ayında isə (mart 1650) Pirbudaq xan
Azərbaycan bəylərbəyi və Təbriz hakimi vəzifəsindən götürülüb
yerinə sipahsalar Rüstəm xanın qardaşı - Kəlat qalasında həbsdə
olan Əliqulu xan Azərbaycan bəylərbəyi və Təbriz hakimi təyin
olunur (128, v. 213b; 125a, 51). Lakin soyca Qızılbaş olmayan
Əliqulu xan vəzifəsindən sui-istifadə edərək yerli əhalini incit-
diyinə, onlara qarşı haqsızlığa yol verdiyinə görə Azərbaycan, xüsu-
silə də Təbriz əhalisi ondan və onun mülazimlərindən Şaha şikayət
edirlər. Bu hadisəni Məhəmməd Yusif Qəzvini belə təsvir edir:
«Azərbaycan və Xorasan rəiyyəti və acizləri (yoxsulları-Z.B.) za-
lımların zülmünə məruz qalmışdılar. Onlar ədalət astanasına gedib
öz vəziyyətləri və sipəhsalar Əliqulu xan, onun əlaltılarının zül-
mündən Şaha şikayət etdilər. Şah fikirləşir ki, ola bilər ki, onların
şikayətləri yersiz olsun. Odur ki, məsələni dərindən yoxlatdırmaq
qərarına gəlir. Təbriz və Xorasan əyanları adından hökm verir.
Həmin bölgələrdə vəziyyəti yoxlamaq üçün Əlixan bəy Təbrizə,
İbrahim bəy isə Xorasana göndərilir. Onlar vəziyyəti yoxlayıb
rəiyyətin şikayətlərinin düzgünlüyü aydınlaşdırıldıqdan sonra
Əliqulu xan, onun naibi və qardaşı oğlu Bicəndə işdən götürülüb,
Ələmut qalasına həbsə atılırlar. Şah əmr edir ki, aciz və yoxsul-
lardan zor ilə aldıqları varidat dəqiq araşdırıldıqdan sonra öz
sahiblərinə qaytarılsın» (128, v.229b). Əliqulu xanın 1655-ci ildə
Həmədan ətrafındakı tiyulları müsadirə edilib xassə əmlakın tərki-
binə daxil edilir, Azərbaycana bəylərbəyi isə qızılbaşlardan həm
qorçubaşı, həm də Şah Səfi məzarının mütəvəllisi olan Murtuzaqulu
Dostları ilə paylaş: |