Microsoft Word zahid x?Lil 5
Yüklə 1,93 Mb. Pdf görüntüsü
|
_______________Milli Kitabxana___________________
140 çətin deyil. Böyük Vətən müharibəsində Hitler qoşunları məğlub olanda elə bilmişik ki, düşmənlər yox oldu. Indi sərbəst yaşaya bilərik. Amma yox, sən demə belə deyilmiş. Düşmən indi də var. Özü də elə bizim qiyafədə, bizimlə çiyin – çiyinə çalışır, yeri gələndə isə arxadan bıçağı saplayır ürəyimizə. ŞAKIR: - Anam, bacım nə istəyirsən. Yox nə istəyirsən. Düzdü o vaxt səni almaq istəmişəm. Sonra görmüşəm ki, belə bir cürsən, dilin acıdı, bir az da açıq – saçıqsan. Gedib özgəsiylə evlənmişəm. Indi keçmiş günlərin acısı göynədir səni, eləmi? AFƏT: - Tüpürüm sənin yeddi üzlü sifətinə. Tfu. (Afət qəzəblə çıxır) Natiqin atası Nəcəf daxil olur. ŞAKIR: - Yaxşı gəlmisən. Əyləş. Indicə o ifritə burada idi. Sənin oğlunun üstündə əməlli söz – söhbətimiz oldu. Amma o da az aşın duzu deyil. Götürər ora – bura yazar. Sonra gec olar. Gərək biz onu qabaqlayaq. Tez maarif şöbəsinin adına bir əri- zə yaz, birini də raykoma, ispalkoma, nəzarətə, maarif nazirliyinə. Hara gəldi yaz. Yazmasan udu- zarıq. Bir – ikisini də imzasız yaz. Xalqın adından. Yaz ki, məişət pozğunudur. Ləx – ləxə salandı. NƏCƏF: - Yaxşı, görsün onun başına nə oyun açar bu lələşin. Mənim rayon boyda hörmətim var. Bu ağzından süd iyi gələnə bax. Gör sənin başına nə oyun açıram.
_______________Milli Kitabxana___________________
141 IV Pərdə VII ŞƏKIL Afət küçədə avtomat telefonla danışır. AFƏT: - Maarif şöbəsinin müdiridir, hə... Çox yaxşı. Afət müəllim sizi narahat edir. Bəli, Camal müəllimlə əlaqədar məsələ üçün... Necə?... Şakir müəllimlə. Nə olsun ki, bizim məktəb onun zonasına baxır. Mən Şakir müəllimin hərəkətləri ilə heç cürə razılaşa bilmirəm. Üç aydır həmin sinifdə dərs deyirəm. Necə? Şakir müəllimlə razılaşım? Axı Şakir müəllim... Onda mən şikayət edəcəyəm. Yuxarılara. Icra hakimiyyətinə. Təhsil nazirliyinə. Lazım gəlsə bir az da yuxarı. Neyləmişəm? Iş başında onu təhqir etmişəm?.. Töhmət?... Mənə? Axı, nəyə əsasən? Üzünə tüpürdüyüm üçün? Üzündə izi qalıb? Hələ silməyib deyirsiniz? Bağışlayın, siz deyəsən zarafat edirsiniz. Ciddi? Elə mən özüm də ciddi adamam. Müəllimə yaraşmaz? Bəs müəllimlərə rəhbərlik edənə necə? Saxtakarlıq, əyrilik yaraşar? Nə ilə sübut eləyəcəyəm? Məndən şikayət ediblər? Valideynlər? Valideyn kimdir, axı. Nəcəf? Həsənov Nəcəf? Axı, mən o Nəcəfin heç sifətini də görməmişəm. Məndən nə yaza bilər? Düz qiymət vermirəm? Uşaqlar məndən narazıdır? Daha sizə sözüm yoxdur, vətəndaş müdir. Nə üçün cənab demirəm? Çünki siz buna layiq deyilsiniz.
_______________Milli Kitabxana___________________
142 Zəlihə həyəcanla ona yaxınlaşır. ZƏLIHƏ: - Afət, Afət Şayəstə doğru deyirmiş. Gəldi, məktubu gəldi! AFƏT: - (Fikri dağınıq) Nə gəldi, kim gəldi Zəlihə. Eybi yoxdu Murtuzov, görüşərik. ZƏLIHƏ: - (Məktubu Afətə verir) Azərdəndir. Haqqında sənə danışdığım oğlandan. AFƏT: - Maarif şöbəsindən? ZƏLIHƏ: - Maarif şöbəsi nədir? Məni istəyən oğlandan ey. Qatarda gələndə haqqında sizə da- nışırdım ha, ondan. AFƏT: - (Məktubu oxuyur) “Əzizim Zəlihə! Çox axtardım sonra sənin ünvanını tapdım. Fikirləşdim ki, bəlkə mən azacıq da olsa yadında qalmışam. Ayrıldığım bu iki ildə bir gün də sənsiz olmamışam. Aramızdakı əhvalatı anama danı- şmışam. Bu məktubu anamın təhriki ilə yazıram. Icazə versən elçi göndərərdim. Nədənsə heç ümi- dimi üzməmişəm. Şəklimi də göndərərəm. Bəlkə de bu, sənə qəribə gələcək. Yenə deyəcəksən: “Kəsmə qabağımı qaratikan kolu kimi! Mane olma səadə- timə” nədənsə bax indi bu məktubu yazarkən mənə elə gəlir ki, o vaxt sən həmin sözləri çox ürəksiz deyirdin. Illər keçdikcə mən hiss edirəm ki, biz bir – birimizə çox lazımıq. Cavab gözləyirəm. Səbir- sizliklə Azər”. AFƏT: - (Şəklə baxır) Bay sənin. Bu ki, bizim Azərdir. Gəl səni öpüm, Zəlihə! Azər mənim tələbə yoldaşım idi. Əla oğlandır. Gör sirrini necə gizlin
_______________Milli Kitabxana___________________
143 saxlayıb?! Bu dörd ildə bir dəfə kimsəyə bir söz deməyib. Vay sənin Azər! Mən də deyirəm bu oğlan hərdən hara yox olurdu. Səni xoşbəxt olasan Zəlihə! Hələlik, məni bağışla. Maarif şöbəsinə tə- ləsirəm. ZƏLIHƏ: - Doğrudan Afət, bu Camal müəllim söhbəti hardan çıxıb? Harada görünüb ki, bir rüb dərs deyəndən sonra sinfini dəyişdirələr. Bir də axı... Siçana dedilər: - A siçan bu deşikdən çıx, o biri deşiyə gir, sənə nə qədər istəsən yemək verim. Siçan dedi “Balam, mənzil yaxın, kirə çox, burada nə kələk var?” Bu kələklər hamısı o Şakir mür- dəşirin işidir. AFƏT: - Eybi yoxdur. Şakirə bir dəfə eləmişik, görünür ona dərs olmayıb. Bir də eləyərik ağlı başına gələr. ZƏLIHƏ:-Dünən müəllimlərlə məsləhətləş- mişik. Pedaqoji şuranın qərarını çıxarıb göndərəcə- yik Murtuzova. Görək sonra sözü nə olacaq. AFƏT: - Nə qədər ki, Murtuzov Şakirin çal- dığı ilə oynayır, heç bir qərar ona təsir etməz. Eybi yoxdu biz də meydanda varıq. ZƏLIHƏ: - Bizim müəllimlərin əksəriyyəti səni müdafiə edəcək. Möhkəm dayan. Natiqə medal vermək məktəbimiz üçün ən böyük təhqirdir. Medalı Sənubərə verəcəyik, vəssalam. AFƏT: - Doğru deyirsən. Sənubər yaxşı oxu- yur. Mən ona beş verəndə özümü mənən rahat hiss edirəm.
Yüklə 1,93 Mb. Dostları ilə paylaş:
|