_______________Milli Kitabxana___________________
219
mənim qızıl sancağımı tapın. Yoxsa saçlarım bu
saat dağılacaq və onda yəqin ki, ürəyim
partlayacaq.
ATƏŞBÖCƏYI: – Nə danışırsınız? Məgər
mən qoyaram ki, sizin ürəyiniz partlasın. Bu saat.
(Əyilib sancağı yerdən götürür və Lampacığa
verir.) Lampacıq saçlarını düzəldə - düzəldə onunla
söhbət edir.
LAMPACIQ: - Deməli mənimlə dost olmaq
istəyirsiniz?
ATƏŞBÖCƏYI: - Bəli, mən sizi yuxuda gör-
müşəm. Gördüm ki, qəşəng bir güzgünün qaba-
ğında əyləşib sarı və yaraşıqlı saçlarınıza baxırsınız.
O saat da qərara aldım ki, hökmən sizi tapıb dost
olmaq təklifimi deyim. Deyin, siz mənim nişanlım
ola bilərsinizmi?
LAMPACIQ: - Əgər mənə iyirmi qızıl sancaq
və iyirmi qızıl düymə gətirsəniz bu barədə fikirləş-
mək olar.
ATƏŞBÖCƏYI: - Iyirmi düymə və sancaq
istəyirsiniz?
Bu qədər sancaq və düyməni neynirsiniz?
LAMPACIQ: - Mən parlaq geyinməyi sevi-
rəm. Bir də ki, o Qırmızıgözün acığına bəzənəcə-
yəm. Qoy hirsindən onun Qırmızı gözləri bir az da
qızarsın.
ATƏŞBÖCƏYI: - Qırmızıgöz kimdir?
LAMPACIQ: - Dörd yol ayrıcında dayanan
Işıqforu görmüsən? Bax həmin işıqforun qırmızı
_______________Milli Kitabxana___________________
220
gözünü deyirəm. O da özünü günəşin nəvəsi hesab
edir. Bir özünü dartır ki, gəl görəsən. Bu günlərdə
bizə qonaq gələcək. Əgər o gələnə kimi bu sancaq
və düymələri gətirib çıxarsan, olar əla.
ATƏŞBÖCƏYI: - Onda icazə verin mən gedib
qızıl sancaq və düymələri axtarım.
LAMPACIQ: - Əlbəttə, yolçu yolda gərək!
ÇIRAQ nənə: – Ay bala, qonağı beləmi yola
salırlar?
ATƏŞBÖCƏYI: - Bu kimdir? Deyəsən göydə
əyləşib hə?!
LAMPACIQ: - Çıraq nənədir də! Dünyanın ən
ədalətli nənələrindən biridir. Ədalətli olduğu üçün
üzündən həmişə nur tökülür.
ATƏŞÖCƏYI: - Başa düşdüm. Deməli biz
hərdən ədalətsiz iş gördüyümüz üçün heç də həmişə
işıq saçmırıq. Amma Çıraq nənə həmişə işıq saçır.
(Atəşböcəyi Çıraq nənəyə baş əyir)
Salamat qal nənəcan! Bu yaxınlarda hökmən
yenə də görüşərik.
ÇIRAQ nənə: - Sağ ol, oğlum! Ancaq sən bu
qədər qızıl düymə sancağı yalnız Ərk dağının ətə-
yində ocaq qalayıb bütün dünyanı yandırmaq istə-
yən Qarının ocağından tapa bilərsən! Getmə, oğ-
lum! Əllərini, qanadlarını yandırarsan!
ATƏŞBÖCƏYI: - Nənəcan qoy mənim əllərim
və qanadlarım Lampacığın yolunda məhv olsun.
Çoxlu dostlarım var. Hərəmiz bircə düymə - sancaq
gətirsək Lampacığı təpədən dırnağa bəzəyəcəyik.
_______________Milli Kitabxana___________________
221
ÇIRAQ nənə: - Özünü qoru oğlum! Hər parıl-
dayan işıq adama xoşbəxtlik gətirmir!
ATƏŞBÖCƏYI: - Nigaran olma, nənə
(Hər ikisinə baş əyib çıxır. Ütü daxil olur.
Burnunu göyə tutub xeyli dinşəyir.)
ÜTÜ: - Nənəmin uzun və yaraşıqlı burnuna
and olsun ki, bu saat qonağımız gələcək.
(Maşın fiti eşidilir. Ütü çölə baxıb qayıdır)
ÜTÜ: - Ilahi nə gözəl maşındır. Uzun və qara
maşından bir oğlan düşdü ki, az qaldı ağlım
başımdan çıxa.
(Fırça daxil olub həyəcanla qışqırır)
FIRÇA: - Qırmızıgöz gəlir. Qırmızı paltarda o,
dünyanın ən güclü pəhləvanlarından da qəşəng
görünür.
ÜTÜ: - Mən ömrümdə bu gözəllikdə oğlan
görməmişəm.
FIRÇA: - Dayan görək, sən də kimi görürsən,
tərifləyirsən. Bayaq Atəşböcəyini də dünyanın ən
gözəl oğlanı hesab edirdin.
ÜTÜ: - Atəşböcəyi əlbəttə gözəl idi. Hətta onu
görəndən sonra ağlımın çoxu başımdan çıxıb.
FIRÇA: - Yaxşı fikirləş, bəlkə başımdan çıxan
başqa şey imiş.
ÜTÜ: - Necə, sən mənə ağılsız deyirsən? Indi
görərsən!
Bir də mənim adımı dilinə gətirmə!
FIRÇA: - Canım, balaca bir zarafat idi, elədim
necə də dəymədüşər olmusan.
_______________Milli Kitabxana___________________
222
(Qırmızıgöz daxil olur. O qırmızı paltardadır.
Ağır addımlarla irəli gəlib Ütüyə və Fırçaya uzun
bir nəzər salır.)
QIRMIZIGÖZ: - Belə güman etmək olar ki,
siz məni tanıyırsınız. Dörd yolun tən ortasında
dayanıb camaatın həyatını təhlükədən qoruyan bir
adamı güman edirəm ki, hamı tanıyır.
ÜTÜ: - Əlbəttə, tanıyırıq. Hətta o qədər yaxşı
tanıyırıq ki, o qədər yaxşı tanıyırıq ki... (Sözünün
dalını gətirə bilmir!)
FIRÇA: - O qədər yaxşı tanıyırıq ki,
özünüzdən də yaxşı.
QIRMIZIGÖZ: - Afərin! Amma sizin nöqsan-
larınızı deməyi özümə borc bilirəm. Əvvala gərək
maşın dayanan kimi özünüzü yetirib qapıları açay-
dınız. Bu bir mədəniyyətdir. Hörmətli qonağı gərək
belə qarşılayasan və deyəsən: - Xoş gəlibsiniz. Bu-
yurun, bayaqdan sizi gözləyirik!
ÜTÜ: - Biabır olduq. Adi şeyləri bilmirmişik.
QIRMIZIGÖZ: - Sonra gərək qonağın maşın-
dan düşməyinə kömək edəydiniz. Belə şeyləri hər
adam bilməlidir!
FIRÇA: - Siz allah bağışlayın. Biz sadə adam-
larıq ömrümüzdə sizin kimi qonaqları qəbul etmə-
mişik.
QIRMIZIGÖZ: – Öyrənmək heç zaman gec
deyil!
Bir şeyi də bilin ki, mən piyadaların ən yaxın
dostuyam. Elə ki, gözlərimi qızardıram. O saat
Dostları ilə paylaş: |