Microsoft Word zahid x?Lil 5
Yüklə 1,93 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Pərdə III ŞƏKIL
_______________Milli Kitabxana___________________
227 Ərk dağının ətəyində ocaq yanır. Ocağın ətrafında əcinnələr atılıb düşür. Köpək qarı əllərini ocaqda qızdıra – qızdıra danışır. KÖPƏK qarı: - Gətirin, dünyanın bütün yanan şeylərini tökün bu ocağa. Bir azdan insanların hamısını burada yandıra- cağam. ƏCINNƏ: - Ancaq bir şey mənim üçün çox maraqlıdır. Bəs qızıl gümüşü niyə ocağa tökmüsən. Qoysana aparıb xərcləyək, doyunca yeyib içək. KÖPƏK qarı: - Sizi görüm zəhrimar yeyəsiniz. əgər qızıl gümüşü bu ocağa atmasam hansı ağılsız özünü ora tullayıb yandırar. Amma insanların çoxu acgöz və yaramazdır. Onlar bir qızıldan ötrü özlərini hara istəsələr ata bilərlər. Gör indiyə kimi nə qədər adam özünü bu tonqalın içinə atıb ki, oradan bircə qızıl götürsün. Mənim bu adamlara lap yazığım gəlir. ƏCINNƏ: - Yazığın gəlir?! Əgər yazığın gəlirsə onları niyə yandırırsan? QARI: - Yazığım gəlir deyəndə ki, onların ac- gözlüyünü görəndə fikirləşirəm ki, insanlar dün- yanın ən səfeh varlığıdır. Axı ağlı olan da bir parça yaşayışın xatirinə özünü odun içinə atarmı?! Bu zaman çoxlu Atəşböcəyi görünür. Onların döşündə qığılcımlar parıldaşır. QARI: - Bu nədir belə?! ƏCINNƏ: - Heç özüm də bir şey başa düşmürəm. Qabaqdakı Atəşböcəyidir. Aha onun
_______________Milli Kitabxana___________________
228 arxasında gələn də Atəşböcəyidir. Dayan, dayan bunların hamısı Atəşböcəyidir ki. QARI: - Bircə bunlar çatışmırdı. Bir say gör nə qədərdilər! ƏCINNƏ: - Bir, iki, üç, dörd, beş.... on beş, iyirmi! Cəmi iyirmi böcəkdir. QARI: - Elə ocağın içində də iyirmi qızıl düy- mə və sancaq var. Deməli onlar ocaqda yanmağa gəliblər. Qabaqdakı nə gözəl oğlandır. Yəqin heç ağlına da gəlmir ki, bu saat, ocaqda yanıb kül ola- caq. Ehey, cavan oğlan, bir irəli gəl görək nə istə- yirsən?! (Atəşböcəyi yaxın gəlir) ATƏŞBÖCƏYI: - Köpək qarı, yaxşısı budur ki, ocağı söndürəsən. Sənin o ocağının içində bu saat əriməyə hazır olan sancaq və düymələri apar- malıyam. Öz razılığınla olsa sənə ancaq təşəkkür edərik. Amma verməsən zorla aparacağıq. QARI: - (Bərkdən gülür) Iştahın çox itidir oğ- lan, məgər sən bilmirsən ki, həmin qızılları ancaq ocağın içindən çıxara bilərsən. Əgər çıxara bilsən, buyur apar, halal xoşun olsun, çıxara bilməsən öz baxtından küs! ATƏŞBÖCƏYI: - Heç kəsdən küsməyə vaxtım yoxdur. Günəşin yeganə nəvəsi Lampacıq bu saat həmin qızılların həsrəti ilə göz yaşı tökür. Əgər bu sancaq və düymələri aparsam o mənim nişanlım ola bilər. _______________Milli Kitabxana___________________
229 QARI: – Burda səhv edirsən oğlan. Həmin o Lampacıq çoxlarına belə tapşırıq verib, mənim üstümə göndərib. Indi onların ancaq gülü qalıb. Sən isə yaxşısı budur nə qədər ki, gec deyil çıxıb get gəldiyin yerə. Qızıllarım ocaqda yandıqca mən ondan ləzzət alıram. ATƏŞBÖCƏYI: – Eybi yoxdur, qoy mən Lampacığın yolunda həlak olum. Ancaq o qızılları çıxarıb aparmalıyam. QARI: - Əgər yansan mən təqsirkar deyiləm. Yox əgər qızılları çıxara bilsən əlindən almaya- cağam. Oldu? ATƏŞBÖCƏYI: – Əlbəttə oldu? Bundan yaxşı nə ola bilər? (Atəşböcəyi əlini ocağın içinə uzadıb qızılları çıxardır. Amma ona heç nə olmur.) QARI: - Qəribə işdir. Bəs bu ocaq səni niyə yandırmır? ATƏŞBÖCƏYI: - Axı mən Atəşböcəyiyəm. Deməli elə özüm də qığılcım kimi bir şeyəm. Məni ocaq yandıra bilməz. QARI: - Eybi yoxdur, apar o qızılları! Amma Lampacığa de ki, bu qızıllar heç kəsə xeyir gətirməyib. O da nahaq yerə qızılla bəzənmək fik- rinə düşüb. ƏCINNƏ: - (Heyrətlə Atəşböcəyiyə baxır) Yəni doğrudan sənin heç qanadın da yanmadı? ATƏŞBÖCƏYI: - Qanadım azacıq yandı. Amma bunun bir ziyanı yoxdur. _______________Milli Kitabxana___________________
230 ƏCINNƏ: - Qardaş, mən ömrümdə sənin kimi cəsarətli igid görməmişəm. Bir şeyi yadında saxla ki, bu qarının ocağı sehirlidir. Kim ona təmiz niyyətlə əl atırsa yanmır. Amma acgözlük məqsədi ilə gələnlərin biri də buradan salamat getməyib... Gəl dost olaq. Mən sənin kimi igidləri sevirəm. ATƏŞBÖCƏYI: - Axı sən əcinnəsən! ƏCINNƏ: - Doğrudur. Amma əcinnələrin də hamısı hiyləgər və namərd olmur. Mən səni özümə dost seçirəmsə deməli əqidəcə bir-birimizə uyğu- nuq. ATƏŞBÖCƏYI: - (Əl verir) Ağıllı sözlər da- nışırsan. Gəl dost olaq. (Birdən qarı yerə yıxılır. Onun ocağı yavaş – yavaş sönür.) ATƏŞBÖCƏYI: - Bu nədir? Qarının ocağı niyə söndü? ƏCINNƏ: - Ona görə ki, dostluq olan yerdə belə ocaqlar yana bilməz. ATƏŞBÖCƏYI:– Yaşasın dostluq. ƏCINNƏ: - Yaşasın! (Onlar bir – birinin əlini
(Səhnənin ortasında bir maşın dayanıb. Qır- mızıgöz arxa oturacaqda əyləşib. Ancaq o qədər şişib ki, onun maşından çıxmaq imkanı yoxdur. Sürücü maşının ətrafında həyəcanla vurnuxur). QIRMIZIGÖZ: - Biz hardan gəlirik belə? Yüklə 1,93 Mb. Dostları ilə paylaş:
|