_______________Milli Kitabxana___________________
231
SÜRÜCÜ: - Lampacıqgildən. Çıraq nənənin
nəvəsi Lampacıqgildən. Siz o qədər mədəni yediniz
ki. axırda belə bir əngələ düşdük.
QIRMIZIGÖZ: - Dayan, dayan, Lampacıq! O
hansı lampacıqdır elə? Hə, dedin, axı, Çıraq nənə!
Biz ora nəyə getmişik, hə?
SÜRÜCÜ: - Siz Lampacığa təklif etmək
istəyirdiniz ki, nişanlınız olsun.
QIRMIZIGÖZ: - Hə, hə, yadıma gəlir! Sonra
nə oldu? Mən həmin o təklifi etdimmi!?
SÜRÜCÜ: - Bilirsiniz, iş elə tərs gətirdi ki, de-
yəsən Lampacıq sizin tamam yadınızdan çıxdı. O
cür ləzzətli xörəklərin yanında Lampacığa deyə-
cəyiniz söz boş şey idi. Mən ömrümdə bu qədər
gözəl qonaqlıq görməmişdim.
QIRMIZIGÖZ: - Sürücü olsan da, ağlın var!
Doğrudan da yaxşı qonaqlıq idi. Amma elə bil mən
xeyli şişmişəm axı!
SÜRÜCÜ: - Siz doğrudan da çox yediniz. Əsil
kişi kimi! Amma maşından düşmək bir az çətin
olacaq.
QIRMIZIGÖZ: - Bəs indi biz neyniyək burdan
necə çıxaq?
SÜRÜCÜ: - Usta Həsənə xəbər göndərmişəm.
Bu saat harda olsa özünü yetirəcək və yəqin ki, sizi
maşından çıxartmaq üçün ağıllı bir təklif verəcək.
(Bu zaman çoxlu Atəşböcəyi səhnəyə daxil
olur. Onların hərəsinin əlində bir qızıl sancaq və
düymə var.)
_______________Milli Kitabxana___________________
232
QIRMIZIGÖZ: - Bunlar kimdi belə?
SÜRÜCÜ: - Bu qabaqda gələn Atəşböcəyi
Lampacıqla dost olmaq istəyir. Onun tapşırığını
yerinə yetirib və yəqin ki, bu saat Lampacığın
yanına gedir.
QIRMIZIGÖZ: - Ehey, Atəşböcəyi, de görüm
hardan gəlirsən?
(Atəşböcəyi əvvəl Qırmızıgözü görmür.)
ATƏŞBÖCƏYI: - Bu səs hardan gəlir?
SÜRÜCÜ: - Ədə, bu yekəlikdə kişini gör-
mürsən? Bir az çox yediyi üçün yerindən tərpənə
bilmir. Onu da bilməlisən ki, Lampacığa layiq bir
zatdır.
ATƏŞBÖCƏYI: - Mən sizi dinləyirəm!
QIRMIZIGÖZ: - Bu nə yaman mədəni oğlan-
mış. Bura bax, düşüb dilini dibindən qopardaram.
ATƏŞBÖCƏYI: - Mənim dilimin sizə nə
ziyanı dəyib ki?
QIRMIZIGÖZ: - Hələ bir danışırsan da. Bir də
o Lampacıq tərəfə hərlənsən səni öz qığılcımımla
yandıraram.
ATƏŞBÖCƏYI: – Axı gərək ki, siz heç
maşından düşə bilmirsiniz!
QIRMIZIGÖZ: - (Nə qədər əlləşirsə yerindən
tərpənə bilmir)
Heyf ki, doğru deyirsən. Yaxşı de görüm barı
Lampacığın tapşırığını yerinə yetirə bilmisən?
ATƏŞBÖCƏYI: - Əlbəttə! Dostlarımın hərəsi
ona bir qızıl sancaq və bir düymə aparır.
_______________Milli Kitabxana___________________
233
QIRMIZIGÖZ: - Ay sizin, yaramazlar. Əgər
mən dayanan küçədən yolu keçsəniz sizin hamınızı
maşınlara əzdirəcəyəm.
Atəşböcəkləri əl - ələ tutub maşının dövrəsinə
hərlənir və oxuyurlar:
Yeməkdən şişib Qırmızıgöz
Maşında bişib Qırmızıgöz!
Çağırın usta Həsəni
Dəmir – dümür kəsəni.
Ustalıqda lap naşıdı
Alətləri bir maşındı.
Gəlib çıxartsın onu
Bir yana atsın onu.
(Maşın səsi gəlir. Usta Həsən daxil olur).
USTA HƏSƏN: - Yaxşı oldu ki, burada çox-
sunuz. Uşaqlar, kömək edin alətləri maşından
boşaldaq!
SÜRÜCÜ: - Yəni alətlər bu qədər çoxdu?
USTA HƏSƏN: - Bir yük maşını ağzına kimi
alətdir.
SÜRÜCÜ: - Pah atonnan bu qədər də alət
olar? Vura bilməyən həmişə daşın yekəsindən
yapışır.
USTA HƏSƏN: - Uşaqlar, vaxt yoxdu. Tez
olun kömək edin.
(Hamı səhnədən çıxır və bir azdan hərənin
əlində bir çəkic, mişar belə belə alətlər daxil
olurlar. Alətlər bir – birinin üstünə qalalanır.)
_______________Milli Kitabxana___________________
234
ATƏŞBÖCƏYI: - Uşaqlar, qoy usta öz işini
görsün. Yəqin ki, Lampacıq mənim yolumu göz-
ləyir. Gedək!
QIRMIZIGÖZ: - Görüm bu qarnımı lənətə
gəlsin!
(Usta Həsən qələmi qulağının dibinə keçirib
maşının ətrafında hərlənir.)
SÜRÜCÜ: - (Sevincək) Usta Həsənin qələmi
ki, getdi qulağının dibinə deməli işlər düzəldi!
USTA HƏSƏN: - Gəl bir kömək elə görək.
(Sürücü ilə Usta Həsən Qırmızıgözün
qolundan dartırlar. Amma onu yerindən tərpədə
bilmirlər.)
USTA HƏSƏN: - Bu zəhrimarları bir az, az
yeyəydi də! Indi biz neyniyək?
SÜRÜCÜ: - O, əsil kişi kimi yedi. Özü də zəh-
rimar yox, əntiqə yeməklər idi. Amma neyniyəsən
ki, iş tərs gətirdi.
ÜSTA HƏSƏN: - Maşının damı kəsilməlidir.
Özü də lap tez. Yoxsa kişi tələf ola bilər.
SÜRÜCÜ: - Nə danışırsan, canım, bu gözəllik-
də maşını necə kəsək? Özü də xalis dəmirdəndir.
USTA HƏSƏN: - Dəmirin eybi yoxdur. Iyirmi
bir dəmirkəsənim var. Birtəhər kəsərik. Amma
gərək sən də kömək edəsən.
(Onlar dəmirkəsənlə maşının damını kəsirlər.)
QIRMIZIGÖZ: - Bura bax, usta, birdən maşı-
nın əvəzinə mənim başımı kəsərsən ha. Onda yəqin
ki, səni öldürərəm.
_______________Milli Kitabxana___________________
235
USTA HƏSƏN: - Yox, bu saat sənin başın bi-
zə lazım deyil. Əsas məsələ maşının damını kəs-
məkdir. Sənin başının məsələsinə hələ baxacağıq.
QIRMIZIGÖZ: - Bu nə danışır ə! Yoxsa məni
öldürmək istəyirsən. Ay havarrr!
USTA HƏSƏN: - Dayan görək. Səni xilas et-
mək istəyirik. Belə bir hörmətli adamı kim öldürə
bilər?
(Maşının damını bir kənara qoyur. Sürücü ilə
Usta Həsən Qırmızıgözü maşının damından
çıxartmaq istəyirlər. Amma onlara məlum olur ki,
havayı zəhmət çəkirlər.)
USTA HƏSƏN: - Mən bilən qaldırıcı kran
lazım olacaq.
SÜRÜCÜ: - Nə danışırsan? Qaldırıcı kran ki-
şini parça – parça eləyər ki. Bəs onda mənim hör-
mətli rəisim kim ola bilər? (Ağlayır)
Lay – lay, Qırmızıgöz laylayyyyy!
USTA HƏSƏN: - Ədə burada nə şivən qopar-
mısan belə. Bu zalım oğlu yeyəndə yanında deyil-
din? Qoymayaydın bu qədər yeməyə! Vay səni gör-
məmiş sahibi, evin yıxılsın!
SÜRÜCÜ: - Görməmiş deyildi ey! O kişi kimi
yediyi üçün beləcə şişdi.
USTA HƏSƏN: - Bir halda ki, qaldırıcı kran
gətirmək istəmirsən gərək onda maşının qabaq
yarısını söküb tullayaq! Bəlkə onda bu kişi azadlığa
çıxa bilə!
Dostları ilə paylaş: |