~ 395 ~
Aliyə Mövlud qızı Nəzirova
1939-cu ildə Quba şəhərində
müəllim ailəsində dünyaya göz
açıb.
Atası Mövlud Ələkbər oğlu
Aslanov 1916-cı ildə Quba şəhə-
rində anadan olub. Uzun müddət
Qubada sinif müəllimi, RXMŞ-də
inspektor vəzifələrində çalışıb.
1982-ci ildə 66 yaşında dünyasını
dəyişib.
Anası Leyla Məmmədmöv-
süm qızı Məmmədova 1920-ci ildə Quba şəhərində anadan
olub. Uşaq bağçasında və uşaq evində tərbiyəçi müəllim və
müdir vəzifələrində işləyib. Dəvəçi şəhərinə köçdükdən sonra
isə Neftçilər klubunda müdir olub. 2009-cu ildə ömrünün 89-
cu ilində dünyadan köçüb.
A.Nəzirova 1959-cu ildə Dəvəçi qəsəbə orta məktəbini
bitirib. Həmin ildə də M.F.Axundov adına Azərbaycan
Pedaqoji İnstitutuna qəbul olaraq tələbə adını qazanıb. O,
oxuduğu dövrdə Qulam Məmmədov institutun rektoru idi.
Anna Abramovna Roşal rus dili və ədəbiyyatdan, Tamara
Vasilyevna isə rus dili qrammatikasından dərs deyən ən
sevimli müəllimlərindən idi. Gənc Aliyənin unudulmaz ali
məktəb illəri çox yaddaqalan olması ilə seçilir. O, daim
gündəlik mühazirələrdə, eləcə də bütün ictimai tədbirlərlərdə
yaxından iştirak edib. Çevikliyinə, bilik və bacarığına görə ali
məktəbin ən sayılıb-seçilən tələbələri sırasında özünə yer alıb.
1963-cü ildə o, institutu bitirib ali təhsil haqqında diplom
alıb. Gənc Aliyənin işləmək üçün nəzərdə tutulan təyinat vərə-
qəsi Azərbaycan Respublikası Maarif Nazirliyi tərəfindən
Dəvəçi rayon XMŞ-nin sərəncamına göndərilib. Həmin ildən
A.Nəzirova Dəvəçi şəhər T.Abbasov adına 1 saylı orta mək-
~ 396 ~
təbdə rus-dili müəllimi kimi işə başlayıb. Dəvəçi şəhərində
yeni tikilmiş ikinci orta məktəb açılan günə kimi o, bu
məktəbdə pedaqoji fəaliyyətini davam etdirib.
Aliyə müəlliməyə: Siz Dəvəçi şəhər T.Abbasov adına
1 saylı orta məktəbdəki iş dövrünü necə xatırlayırsınız? –
sualına belə cavab verdi: “Nurulla Xəlilov mənim ilk məktəb
direktorum olub. O, mənim pedaqoji və siyasi cəhətdən irəli
getməyimə çox çalışıb. Çünki o, Quba şəhərində işlədiyi
dövrlərdə müəllimim olduğuna görə məni yaxından tanıyırdı.
Məktəbdə Baba Muradəliyev, Həsən Cəbrayılov, Nadir
Vəliyev və başqaları gənc müəllimlərə böyük kömək və qayğı
göstərirdilər”.
1972-ci ildə Dəvəçi şəhərində ikinci orta məktəb
binası tikilib istifadəyə verildi. Bu tədbir rayonda böyük
toy-bayrama səbəb oldu. Hamı: müəllimlər, şagirdlər,
valideynlər və bütün şəhər sakinləri yeni və möhtəşəm təhsil
ocağının işə başlamasına sevinirdilər. Sevinən insanların
arasında bu kitabın müəllifi də vardı. Belə ki, məktəb birbaşa
Azərbaycan Respublikası Maarif Nazirliyinin maliyyə vəsaiti
hesabına tikilsə də mən də bu məktəbin tikintisinə ictimai
qaydada nəzarət edənlərdən biri idim. Yadımdadır: hətta bu
tikintidə səhlənkarlıq və tamahkarlıq edən iş icraçısı və digər
məsul şəxslər barədə ciddi tədbirlər də görülmüşdü.
Yeni məktəb fəaliyyətə başlayan kimi A.Nəzirova ciddi
ehtiyaca görə bu məktəbə rus-dili müəllimi köçürülüb. Və düz
39 il bu məktəbin ən qabaqcıl müəllimlərindən biri olub.
Bu məktəbdəki müəllim yoldaşlarından da Aliyə müəl-
limə böyük razılıq hissi ilə söhbət açdı: “Onların hamısı gözəl
insanlar idi. Lakin Şərqiyyə Cəbrayılovanın, İsbat İsaqovun,
Tamara Qasımovanın, Tofiq Poladovun, Əzizağa Əzizovun,
Hafiz Quliyevin adlarını xüsusi vurğulamaq istəyirəm. Bir
sözlə, o illərdə rayonun ən yaxşı müəllim kollektivini məktə-
bimizdə yarada bildiyimiz üçün özümüzü xoşbəxt sanırdıq”.