Milli Kitabxana
Yüklə 2,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
____________________Milli Kitabxana_____________________ 340
Yoldaş Fətullayev keçib sədrin yerində oturdu. Gözü qaranlığa alışana qədər susdu. Sonra qırıq divana, bir də divar boyu düzülmüş sınıq-salxaq oturacaqlara baxdı. Gözünü hərləyib his basmış tavana, qaralmış divarlara nəzər saldı. Masanın üstündəki çırağın şüşəsi də, dəmir sobanın trubası yerləşdirilmiş divar da qaralmışdı. Yoldaş Fətullayev qanrılıb geri, arxa tərəfdəki divara baxdı. Leninin parçada toxunulmuş şəklini də his basmışdı. Qaşqabağı turşaldı. Şura sədri elə bil onun ürəyindən keçəni başa düşdü. - Yoldaş Fətullayev, ehtiyat iyidin yaraşığıdır. Belə qaranlıq eləmişəm ki, içəri girən məni görməsin, amma mən onu görüm. - Çox da qorxaq olma, a kişi, dur pəncərələrin taxtasını aç. Qoy içərinin havası dəyişsin. Xətrimə dəyirsən, yoldaş Fətullayev, mən qorxaq deyiləm. Gecələr hamı yuxuya gedəndə yarğanların dibində, cərələrdə qaçaq-quldur axtarıram. - Yaxşı-yaxşı, incimə. Gəl yaxın otur. Qaybalı kişi stul çəkib oturdu və diqqətlə Fətullayevin üzünə baxdı. Fətullayev yan çantasını açdı və möhürlü kağızlardan birini götürüb, xeyli diqqətlə baxdı və sonra itirdiyini sətirlərin arasından tapmış kimi dilləndi: - Çoban Kərəməli sizin kənddəndirmi? - Xeyr, yoldaş Fətullayev, bizim kənddə elə adam yoxdu. - Bəs, aşıq Qarnet necə? - Evdə olar. Dustaqlıqdan yenicə qayıdıb, - deyə Xondulu tələsik cavab verdi. - Get, onu bura çağır. Xondulu dərhal ayağa durdu. Bir azdan aşığı qabağına salıb gətirdi. Fətullayev onun səliqəli nimdaş paltarına baxdı. Kişi qaladan buraxılandan sonra xeyli yaxşılaşmışdı. Fətullayev ilan kimi onun üstünə fısqırdı: - Yenə qaçaqlara saz çalırsan? Çalanda nə olar. Fətullayev kişinin ətrafında fırlandi və istehza ilə gülümsündü. - Keçən dəfə yaxanı qurtardın, amma bu dəfə əlimdən heç yana qaça bilməyəcəksən. - Fətullayev birdən-birə ciddiləşdi və aşığın üstünə qabardı. - Səni kim qaçırtdı? Qarnet ağa diksindi. Əlini köynəyinin cibinə salıb, qatlanmış bir kağız çıxartdı.
____________________Milli Kitabxana_____________________ 341
- Mən qaçmamışam, məni buraxıblar. - Kim? - Kəsəmənli. Bu da mənim azadlıq kağızımdı. Yoldaş Fətullayev aşığın əlindəki kağızı götürdü, diqqətlə o üzünə, bu üzünə baxdı və sonra çantasına qoydu. - Yoxlayarıq. Öyrənərik. Sonra sənə cavab verərik. Yoldaş Fətullayev aşığın keçirdiyi həyəcanlardan, onun təzədən qalaya düşməkdən qorxduğundan elə bil zövq alırdı. Gah gülümsünür, gah da ovçu hərisliyi ilə kişinin üst-başını, boyun-buxununu gözdən keçirirdi. - Deyəsən, evdə sənə yaxşı baxırlar. Göbək-zad bağlamısan. Aşıq ilan çalmiş kimi dik atıldı, başı toppuza oxşar yumru ağacını havada oynatdı. - Kimliyinə baxmaram, başını əzərəm. Mənim göbəyimdə sənin nə işin var? Oğraş!!! Fətullayev kağız kimi ağardı və əlini onaçılanın qoburuna uzatdı. Onun heybətli və vahiməli səsi divarda cingildədi. - Aparın, Acı Dərəyə qədər. Onda ağlı başına gələr. Yoldaş Fətullayevin əlləri əsdi. Ayağa durub pəncərənin önündə dayandı. Xondulu aşığı aparandan sonra da xeyli özünə gələ bilmədi. O bu tərəfin camaatının sərt və köntöylüyünü bilirdi. Bilirdi ki, bunlar yeri gələndə sözlərindən dönmür, ölümdən belə çəkinmirlər. Keçən il bu kəndə gələndə Ömər koxanı yanına - idarəyə çağırtdırmışdı. Xondulunu onun dalınca göndərmişdi. Ömər koxa demişdi ki, böyük kiçiyin ayağına getməz, kiçik böyüyün ayağına gedər. Nə olar mərkəzdən gələndə. Yoldaş Fətullayev məcbur olub qocanın ayağına gəlmişdi. Ömər koxa eyvanda taxtın üstündə oturub çay içirdi. Fətullayev içəri girəndə yerindən tərpənmədi. Taxtın aşağı tərəfində ona yer göstərdi. Yoldaş Fətullayev birbaşa mətləbə keçdi. - Niyə şikayət eləmirsən, a qoca? Ömər koxa hirslə stəkan nəlbəkini geri itələdi və qonağın üstünə sərtləndi: - Əvvəla ədəbli ol. Qoca sənin atandı. Mənim adım var. Sonrası da odur ki, məndən nə şikayət istəyirsən? Fətullayev dirçələn kimi oldu. - Nəvəni öldürəndən. Gül kimi oğlanı qanına qəltan eləyiblər, siz də susub baxırsınız. Bəs onun qanı yerdə qalacaq? Hayıf almayacaqsınız?
____________________Milli Kitabxana_____________________ 342
- Bala, sən buraya ayran içməyə gəlibsən, yoxsa ara qarışdırmağa? Get özünə peşə tap. Ölən də mənim uşağımdı, Öldürən də. Burnunuzu hər yerə soxmayın. - A kişi, onlar sinfi düşməndilər, müzür ünsürdülər. Onların kökünü kəsmək lazımdı. Ömər koxa yavaşca ayağa durdu. Taxtdan düşdü. Fətullayev də yerindən durdu. Ömər koxanın nə deyəcəyini gözlədi. Ağsaqqal daxildən püskürüb gələn hirsini boğdu. - Bizim tərəflərdə düşmən də olsa, qapıya gələn qonağa ağır söz deməzlər. Ona görə xətrinə dəymirəm. Yoxsa səni itlərin qabağına atıb didik-didik elətdirərdim. Necə gəlmisən, elə də çıx get bu evdən. Yoxsa axırı pis olar. Fətullayev bunları yadına saldı və azacıq sakitləşəndən sonra, keçib yenidən sədrin yerində əyləşdi. Qaybalı kişi Fətullayevin sakitləşdiyini gördükdən sonra öz həyəcanını güclə boğdu və kobud səslə soruşdu: - Belə beyqəfildən gəlməyin xeyirdimi? Fətullayev cavab əvəzinə bir azca ciddiləşib Qaybalı kişiyə göstəriş verdi: - Kəndin firqəçilərini, cavan komsomolçuları bura çağır. Firqə özək katibi hardadır? Onu da tapdır. Qaybalı kişi başa düşdü ki, Fətullayev buraya boş-boşuna gəlməmişdir. Nəsə mühüm bir məsələ var. Onun ürəyinə dammışdı ki, kəndin başı üstündə qara buludlar dolaşır. "Allah özü axırını xeyirə döndərsin", - deyə ürəyindən keçirdi və bayırdakı milislərdən birini firqə özək katibinin dalınca göndərdi. - Fətullayev yenidən üzünü Qaybalı kişiyə tutdu: - Silahlı dəstən hazırdırmı? Neçə nəfərdirlər? - İyirmidən çoxdurlar. - Onlara da da hazır dayansınlar. Bəlkə lazım oldular. Qaybalı kişi bu dəfə lap ehtiyatlandı. - Qaçaq-quldur üstünə gedəcəyik, yoldaş Fətullayev? Bu dəfə Fətullayev dinmədi. Böyründən asılmış çantasını çıxarıb stolun üstünə qoydu, oradakı möhürlü kağızlardan birini götürüb vərəqlədi. İdarənin qapısı açıldı. Əvvəlcə kənd firqə özək katibi, sonra isə komsomalçular əllərində silah içəri girdilər. Bir azca da keçdi. Şura sədrinin otağı adamla doldu. İçərini tüstü-duman bürüdü.
Yüklə 2,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|