____________________Milli Kitabxana_____________________
328
dılar. Kurışkonun cənub və cənub-qərbdən şəhərə soxulmağa can atan süvari
birləşmələri də böyük itkilər verərək geriyə sürükdü. İki günlük hücumun boşa
çıxmasını görən, əsgərlərinin sayı Gəncə əhalisi qədər olan və yüksək döyüş
texnikası ilə təchiz olunmuş rus-bolşevik işğalçıları Voytsexovskinin komandası
altnıda yenə də Gürcüstan sərhədlərindən tərkibində 175 və 176-cı atıcı polklar
olmaqla daha bir briqadanı, bir yüngül artilleriya divizionunu və Bakıdan zirehli
avtomobil divizionu ilə nizami erməni dağ batareyasını da təcili Gəncəyə
gətirdilər. Düşmən son hücuma hazırdı. Onun beş piyada polku, 6 süvari polku, 7
xüsusi birləşməsi, 2 zirehli avtodivizionu, 8 zirehli qatarı, 57 ağır topu və nizami
erməni birləşmələrindən başqa üç mindən çox erməni başıpozuğu vardı.
Bolşeviklərin növbəti hücumu mayın 31-də səhər tezdən başlandı. Onlar iki
eşelonla, güclü top atəşinin köməkliyi ilə, dar küçə və dalanlara girməkdən
çəkinərək, geniş küçələrdə döyüş texnikasından istifadə etməklə irəliləməyə
çalışdılar. Dörd tərəfdən hücuma keçsələr də, bolşeviklər ağır itkilər verir və bu
həmlələri də gözlədikləri nəticəni vermirdi. Və belə bir vaxtda Bakıdan xüsusi
tapşırıqla Gəncəyə gələn Azərbaycan Kommunist Partiyasının fövqəladə
komissarları Həmid Sultanov vo Sultan Məcid Əfəndiyev 3-cü briqadanın
komandiri Şirmaxerin dəstəsi və bir neçə yerli bolşevikin köməyi ilə azsaylı
gözətçiləri tərk-silah edərək Gəncə qalasında saxlanılan 2000 rus soldatını,
komandirləri və qərargah işçilərini azad etdilər. Onlar da yaxınlıqdakı silah
anbarında silahlanıb şəhərin müdafiəçilərinə arxadan zərbə endirərək küçə
döyüşlərinə girişdilər. Bunu gözləməyən üsyançılar təşvişə düşdülər. Xainlik öz
işini gördü. Üsyançıların ölüm-dirim mübarizəsi aparmalarına baxmayaraq
düşmən hər tərəfdən şəhərə doluşurdu. Atışma həyətlərdə, damlarda, evlərdə
gedirdi. Mayın 31-də şər qarışanda adda-budda yerlərdə alışma getsə də, Gəncə
artıq düşmən tapdağında idi...
...Çapıq Əmrah bütün bunları yadına saldıqda üşürgələndi. Büzüşərək
buxarıya yaxınlaşdı və əlindəki odunları ocağa atdı. Buxarı qorlanıb alovlandı.
Şəhər alındıqdan sonra üç gün aparılan talanı, Qoşqar çayını keçmək istərkən
suya qərq olanları gözünün qabağına gətirdi. Selləmə yağış altında aşıb-daşan
Gəncə çayında gördüyü bir mənzərə indi də onu dəhşətə gətirdi. Çay sahildəki
ağaclardan birini kökündən qoparıb suya salmışdı. Ağacın düşdüyü yerdə su
lillənib bu-
____________________Milli Kitabxana_____________________
329
rulğana çevrilmişdi. Bu burulğanda iki meyit fırlanırdı. Biri qarayanız, biri
sarışın. Onlar bir-birinin çiynindən möhkəm yapışmışdılar. Əmrah xeyli onlara
baxdı və ayırd edə bilmədi ki, bunlar son anda bir-birlərini boğub suya batırmaq
istəmişlər, yoxsa bir-birlərinə köməyə çalışmışlar. İndi də bir-birlərini
buraxmırdılar. Burulğan isə onları gah suyun dibinə çəkir, gah da üzə çıxardıb
fırladırdı.
O, yenə odun götürüb ocağa atdı və birdən pəncərədən kəndin yollarında və
məktəbin həyətində ora-bura qaçışan, qucaqlarında ot daşıyan zülləpapaq
əsgərləri gördü.
VIII fəsil
1
Qar aramsız yağırdı. Hər yer dümağ örtüyə bürünmüşdü. Elə bil kəndin
üstünə ay doğmuş və hər yeri işıqlandırmışdı. Bu, Çapıq Əmrahın xoşuna
gəlmədi. Beləcə qarlı günlərdə hər qaraltı aydınca seçilirdi.
O, sakitcə tövləyə endi, içəri püş səpilmişdi. Baca basdırılmışdı. Malların
nəfəslərinin hənirtisi içərini isitmişdi. Çapıq Əmrahın bədəni qızışdı, sümüyü
açıldı. Ondan olsaydı, burdan heç yana getməzdi. Atına yaxınlaşdı. Həmişə
yəhərli-yüyənli saxladığı kəhərin telini sığalladı, üzənginin və dal tapcırlarının
möhkəmliyini yoxladı. Əlini atın sağrısına çəkdi, boynunu, üzünü sığalladı və
sonra gözlərindən öpdü. Bir xeyli beləcə, üzü atın üzündə dayandı. Kəhər
sahibinin bu mehribanlığından riqqətə gəldi. Qabaq ayağını tərpədib astaca
oxrandı. Çapıq Əmrah toxtaqlıq verib atı həyətə çəkdi. Tüfəngini götürdü,
xəncərini bağladı və yapıncısını çiyninə saldı. Ağ yun başlığını papağının
üstündən geyindi. Pəncərədən sakitcə boylanan arvad-uşağına üzünü belə
çevirmədən quş kimi sıçrayıb yəhərə qalxdı. Onun məqsədi xəlvəti yollarla gözə
görünmədən kənddən çıxmaq və qonşu obaya getmək idi. Dərə ilə İncə çayının
sahilinə endi. Ağacların arxasından sivişib keçdi və azacıq sonra kəndin yuxarı
başındakı dikdirdə göründü və elə zənn etdi ki, aradan çıxmışdır. Azacıq nəfəsini
dərdi və ətrafı dinşədi. Qarın üstündə tərpənən qaraltıları görəndə isə başa düşdü
ki, yollar, bənd-bərələr kəsilmiş, kənd mühasirəyə alınmışdır. At da bunu hiss
etdi. Dayanıb irəli getmək istəmədi. Əmrah bilirdi ki, onun
____________________Milli Kitabxana_____________________
330
atı qabaqda bir qaraltı görəndə, qorxu hiss edəndə qulaqlarını şəkləyib ətrafı
dinşəyir və bədəni titrəyirdi. O bununla sahibinə bildirmək istəyirdi ki, yol
xatalıdır. Əmrah atın boynunu sığalladı və yalına yatdı. At qulaqlarını yapıxdırdı
və hiss etdi ki, yolu kəsən qaraltıların yanından güllə kimi keçib sahibini dardan
qurtarmaq lazımdır. Yerindən götürüldü. Keşikçilərin yanından yel kimi keçdi.
Onu arxadan harayladılar. "Dayan!" - dedilər və çaxmaxlar şaqqıldadı. At
sürətini bir az da artırdı. Əmrah aradan çıxdığına sevindi və "Ağrın alım, a
kəhərim, bir azca da tərpənsən, dardan təmiz qurtararıq", - deyə ürəyindən
keçirdi. Elə bu vaxt at büdrədi, dal ayaqları üstə şaxə qalxdı və birdən arxası üstə
yerə sərildi. Əmrah ayağını üzəngidən çıxara bilmədi. Onun qılçası atın altında
qaldı. Gözünü yumub-açınca buynuzlu əsgərlərin süngüləri sinəsinə dirəndi.
Keşikçilərin yarımkürk geyinmiş, uzun qılınclı komandirləri də at belində gəldi.
Çapıq Əmrahı dartıb ayağa qaldırdılar. Tüfəngini aldılar, xəncərini belindən
açdılar. Komandir atın belindən əyilərək onun yapıncısını götürdü və öz çiyninə
saldı. Başlığı da boynuna doladı. "'Necədi, əsil Qafqaz igidinə oxşayırammı?" -
deyə əsgərlərə müraciət etdi. Gülüşdülər, sonra da Çapıq Əmrahı qabaqlarına
qatıb kəndə gətirdilər.
2
Yoldaş Fətullayev kənd şura sədri Mustafa kişinin isti otağında əyləşmişdi.
Döşəməyə gəbələr salınmışdı. Divardan da gəbələr asılmışdı. Küncdəki nikelli
çarpayının üstünə təzə ipək yorğan-döşək düzülmüşdü. Evin ortasındakı dəmir
soba gurhagurnan yanırdı. Ocaq azca öləziyən kimi Mustafa kişi əyilib
doğranmış odunlardan sobaya atırdı. İçəri elə isti idi ki, kəndin üstünü qış
aldığını, bayırda qar-boran olduğunu adam heç ağlına gətirə bilmirdi. Bura
Mustafa kişinin qonaq otağı idi. Qəza mərkəzindən gələn hörmətli adamlar
burada çörək yeyir, burada da yatardılar. Fətullayev mizin arxasında oturub
həmişə özü ilə gəzdirdiyi yan çantasını açmış və kağızları stolun üstünə
səpələmişdi. O nəyi isə axtarır, müxtəlif adlar, famillər yazılmış siyahıları
diqqətlə nəzərdən keçirir, dönə-dönə yoxlayırdı. O özünün və rus əsgərlərinin
buraya nə üçün gəldiyini hələ heç kəsə deməmişdi. Mustafa kişi də qorxusundan
soruşmamışdı. Şura sədri bilmirdi ki, qaran-
Dostları ilə paylaş: |